Jeśli Jedziesz Do San Francisco - Legendarny Afrojax translation in Russian

Jeśli Jedziesz Do San Francisco

Czy lubicie mądrali z przerostem ego?
Psychopatów z kamiennym sercem?
Możecie zaraz dostać jednego
Tylko zabierzcie to, co w butelce
Ło-io-io-io-io

Znalazłem krucyfiks na ścianie
Kto ów powiesił tam - o to mniejsza
Brudnym kutasem go pomazałem
Będąc trzeźwy jak brzoza. smoleńska
Wpuściłem księdza, by go ucałował
Rechotałem jak pojebany
W pełni świadomy mówię te słowa
W pliku tekstowym zapisuję zmiany

Połknąłem dwie garście mocnych piguł
Skrajnie znużony żywotem
A kwadrans później w bolesnym rzygu
Oddałem je światu z powrotem
I spałem - dwa dni, embrionalnie
Do muszli się tuląc czołem
Czyn był to, przyznaję, świadczący nieładnie
Niepodlany wszak alkoholem

Czy pragniecie genu destrukcji
By był aktywny, by rozpierdalał?
Cóż, da się ze smyczy go spuścić
Zabierzcie gorzałę i voila
Ło-io-io-io-io

Dostałem szału, gdy dziecko płakało
Syczałem mu w ucho klątwy bluźniąc Bogu
Pierdziałem w twarzyczkę zasmarkaną
A życie moje jest wolne od nałogu
Mam związki nieszczególne nawet z własnym synem
Wszak dzieci rodzicom odbierają życie
Wór uciąć sobie na osiemnastkę winien byłem
Nie pijąc idee takie piszę

Wkurwiony na jedną z ex
Zdjęcia wygrzebałem z kredensu
Uprawiałem z nią na nich brutalny seks
I sprzedałem za paczkę orzeszków
Choć miałem kalkulować logicznie, składnie
Wszak zero litrów to liczba szczęśliwa
To wbiłem cosinus w tangens
I nasrałem na Sierpińskiego dywan

Lubicie mądrali z przerostem ego?
Psychopatów z kamiennym sercem?
Możecie zaraz dostać jednego
Tylko zabierzcie to, co w butelce
Ło-io-io-io-io

Dopiero po dwóch porterach
Odkładam strzelbę, linę, idź przeklęta
Wizje czarnosine zdają się rozwiewać
Jako abstynent o tym nie pamiętam
Dopiero po dwusetnym gramie
Przestaję bawić się w sąd najwyższy
W sporządzanie list osób idących pod ścianę
Wróci przytomność, wrócą i listy

A ja chcę nie mieć was za kretynów
Nie tępić, nie gnoić, nie cenić nisko
Chcę znów rozumieć, uciec z Rzymu
Pojechać pięć dekad wstecz do San Francisco
Weźmy się za dusze i łapki
Obdarzmy się ciepłem uczuć zacnych ludzi
Tylko czy ten spuchnięty ryj w ciapki
Może jeszcze je w kimkolwiek budzić?

O wątrobę dbać nie muszę
Muszę być pod gazem
Jestem Prometeuszem
I sępem zarazem

Если Поедешь в Сан-Франциско

Любишь умников с огромным самомненьем?
Психопатов с каменным сердечным дном?
Можешь получить такого в тот же миг,
Только забери то, что в бутылке дно
Ля-ля-ля-ля-ля

Нашел распятье на стене висячее,
Кто повесил – не суть, мне всё равно,
Грязным членом им я измазался,
Будучи трезв, как береза смоленская.
Впустил священника – пусть целует,
Ржал как угорелый, бился в диком крике,
В полном сознании говорю я это,
В текстовом файле фиксирую изменения.

Проглотил две горсти крепких таблеток,
Жизнью утомленный до крайней степени,
Через четверть часа в мучительной рвоте
Вернул их обратно вселенной в гневе.
И спал – два дня, в позе эмбриона,
К раковине прильнув челом бесславно,
Поступок был, признаю, неприглядный,
Но не сдобренный при этом алкоголем.

Хочешь гена разрушенья в подарок,
Чтобы активным был, чтоб крушил на части?
Что ж, с цепи его спустить не сложно,
Забери водяру – и вот удача!
Ля-ля-ля-ля-ля

Обрел безумие, когда дитя плакало,
Шептал проклятья в ушко, хуля Творца,
Пердел в сморщенное личико,
А жизнь моя свободна от конца.
С сыном своим отношения так себе,
Ведь дети крадут у родителей жизнь,
На восемнадцатилетие пеньку бы дали,
Не пью – вот такие пишу капризы.

Разозлившись на одну из бывших,
Фото достал я из серванта старого,
Где мы с ней в жестоком сексе были,
Продал за пачку орехов мерзкого сорта.
Хоть мог бы считать логично, разумно,
Ведь ноль литров – число счастливое,
Но я вогнал косинус в тангенс
И насрал на ковер Серпинского.

Любишь умников с огромным самомненьем?
Психопатов с каменным сердечным дном?
Можешь получить такого в тот же миг,
Только забери то, что в бутылке дно
Ля-ля-ля-ля-ля

Лишь после двух кружек портера
Убираю ружье, веревку – к черту!
Видения черно-синие тают,
Как трезвенник, не помню этого.
Лишь после двухсот граммов
Перестаю играть в верховный суд,
В составление списков тех, кто у стенки,
Вернется сознанье – вернутся и списки.

Я не хочу считать вас дебилами,
Не гнобить, не топтать, не оценивать низко,
Хочу снова понять, бежать из Рима,
Уехать на пять десятилетий назад в Сан-Франциско.
Возьмемся за души и ручки,
Одарим друг друга теплом достойных людей,
Но может ли это опухшее моргалище,
Еще в ком-то пробудить хоть каплю идей?

О печень заботиться не стану,
Мне нужно быть под парами,
Я – Прометей,
И стервятник одновременно.