Lyrics and translation Liber feat. Mateusz Mijal - Winny

Winny

Chociaż biegnę przed siebie
Serce przestało bić
Tak trudno jest
Być przedmiotem w torebce tylko na gorsze dni
A wymarzyłem sobie dom gdzie Ty i Ja
Zbudujemy silną więź
Ulokowałem gdzieś na giełdzie uczuć nas
Wzbijałem się...
A sięgam dna...

Pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny, bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być...

To, że kiedyś odejdziesz to jak rzucić na stół w kasynie los
Spoglądałaś nie pewnie kiedy mówiłem wprost
Że mamy szczęście, znaleźliśmy siebie już
Tak jak dusze dwie co łączą się na zawsze
Nagle niebo spada w dół
Zabierasz wszystko...
Zabierasz wszystko...

A pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny, bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być...

Tylko nam zdarzyło się pokochać od tak
Już tylko nam, gdy cała reszta inny ma plan
Chciałaś aleją prawd, tak powoli pójść
Ja autrostradą kłamstw, leciałem, gnałem bez tchu
I tu stajemy nadzy na przeciw faktom
Ty już nie czujesz mnie
Nie potrafisz unieść tego już dawno
Jedyne wyjście - stać się kimś innym
Cokolwiek zrobię, nie zmienię nic
Jestem winny

A pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny, bo cokolwiek zrobiłbym (zrobiłbym)
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być
Pomyliłem się jeszcze raz (jeszcze raz)
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc (dzikich serc)
Nazywam się winny, bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być...

Виноват

Хоть бегу я вперёд,
Сердце биться устало.
Так сложно,
Быть вещью в твоей сумке лишь на чёрный день.
А я мечтал о доме, где ты и я,
Связь крепкую построим.
Разместил где-то на бирже чувств нас,
Взлетал я...
А падаю на дно...

Ошибся я снова,
Ведь в ладонях не удержать два диких сердца.
Виноватым себя называю, ведь что бы ни сделал,
Уже никогда не стану тем, с кем ты хотела бы быть...

То, что однажды ты уйдёшь — как бросить жребий в казино,
Ты смотрела с сомненьем, когда я говорил прямо,
Что нам повезло, мы нашли друг друга,
Как две души, что соединяются навсегда.
Вдруг небо падает вниз,
Ты забираешь всё...
Ты забираешь всё...

А я ошибся снова,
Ведь в ладонях не удержать два диких сердца.
Виноватым себя называю, ведь что бы ни сделал,
Уже никогда не стану тем, с кем ты хотела бы быть...

Только нам выпало полюбить вот так,
Только нам, когда у всех остальных другой план.
Ты хотела идти аллеей правды, так медленно,
А я автострадой лжи, летел, мчался без оглядки.
И вот стоим мы нагие перед фактами,
Ты больше не чувствуешь меня,
Не можешь вынести этого уже давно.
Единственный выход — стать кем-то другим.
Что бы я ни делал, я ничего не изменю.
Я виноват.

А я ошибся снова,
Ведь в ладонях не удержать два диких сердца.
Виноватым себя называю, ведь что бы ни сделал (сделал),
Уже никогда не стану тем, с кем ты хотела бы быть.
Ошибся я снова (снова),
Ведь в ладонях не удержать два диких сердца (диких сердца).
Виноватым себя называю, ведь что бы ни сделал,
Уже никогда не стану тем, с кем ты хотела бы быть...