Lyrics and translation Marek Grechuta - Może Usłyszysz Wołanie O Pomoc

Może Usłyszysz Wołanie O Pomoc

Może odnajdziesz w wyludnionym domu
Bukiecik włosów na ściętej pościeli
I białą jabłoń kwitnącego szronu
Okrutne piękno żelaznego świata
Oświecać będzie naszych snów podziemia
Ziemia zapłonie jak zamierzchła lampa
I nasze ciała będzie w tła przemieniać
Łagodne piękno współczesnego świata
Osłaniać będzie nasze jasne czoła
Do starej ziemi wciąż będziemy wracać
Jeżeli nawet tylko cisza nas zawoła
O kruche światło przemiennego świata
O Ziemio nasze wspólne ciężkie serce
Jeżeli nawet zabłądzimy w gwiazdach
To tylko twoje serce nas uśmierci
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
I w dobijaniu śmiertelnie raniony
Do gwiazd do których żywi nie słyszeli
I w ocaleniu kruchej łzy z ogromu
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc
Może zdążymy ci jeszcze dopomóc

Peut-être entendras-tu mon appel à l'aide

Peut-être trouveras-tu dans cette maison déserte
Un bouquet de cheveux sur les draps déchirés
Et un pommier blanc en fleurs de givre
La cruelle beauté du monde de fer
Éclairera les profondeurs de nos rêves
La terre s'enflammera comme une lampe ancienne
Et nos corps seront transformés en arrière-plan
La douce beauté du monde moderne
Protégera nos fronts lumineux
Nous retournerons toujours à la vieille terre
Même si le silence nous appelle
À la faible lumière du monde changeant
Ô Terre, notre cœur commun et lourd
Même si nous nous perdons dans les étoiles
Ce n'est que ton cœur qui nous tuera
Peut-être aurons-nous le temps de t'aider
Peut-être aurons-nous le temps de t'aider
Et dans la mort qui frappe mortellement
Vers les étoiles que les vivants n'ont pas entendues
Et dans le salut de la fragile larme du vaste monde
Peut-être aurons-nous le temps de t'aider
Peut-être aurons-nous le temps de t'aider
Peut-être aurons-nous le temps de t'aider