Lyrics and translation Meek, Oh Why? - Szarzyzna i Duch

Szarzyzna i Duch

Chcę uczestniczyć w mieście
Chcę pisać coś na jego murach
Albo na kartach historii nabazgrać cztery zdania
Rozbić butlę szampana o jego burtę
Albo chociaż zrobić burdę, gdy zobaczę
Że znów ktoś się kłania
Roztańczonym poetom, którzy mówią, że płytkie słowa
Które płyną z ich pięknych mord, to jest sztuka ponadczasowa
Ech...
Westchnieniem kwituję ten bełkot piękne mordy
Dając szansę historii na zacieranie śladów po Was

Biorę głęboki wdech
Bo gdy miałem wracać do sedna poczułem mocny niesmak
Zdałem sobie sprawę
Że kamień węgielny w fundamentach miasta, w którym chcę uczestniczyć
Kto inny już zakopał
A przez wrogie hasła na murach też już niewiele miejsca
Więc w sumie co ja mogę?
To chyba pora, by sprzedać tornister i na drogę
Którą kroczą wszyscy wstąpić zanim jeszcze fobie
Przed szarością zdecydują za mnie
Bym strzelił w swą własną głowę

Proszę mnie zrobić na szaro
Przecież świata nie zmienię, już wielu próbowało
Proszę mnie zrobić na szaro
Koniec tej dziecinady, już mi wykiełkował zarost
Proszę mnie zrobić na szaro
Przecież świata nie zmienię, już wielu próbowało
Proszę mnie zrobić na szaro
Proszę mnie zrobić na szaro, bo chcę być szary jak

Świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat

No i się udało
Wcześniej idąc z miejskim tłumem odczuwałem niemoc
Teraz czuję się jak kameleon
No i się udało, jestem szaro-szary
Choć myślałem, że to nierealne, ludzie mnie zaczarowali
Letnim hitem z Youtube′a sobie zagłuszę zmysły
Po co mam pisać poezję?
Kijem nie zawrócę Wisły
A to co myślałem wcześniej jest niestety kiepskie
Co to za dziwne marzenie, by na zawsze zostać dzieckiem?

Gdy mówiłem te słowa już w pełni przekonany
Że wewnętrzna szarość jest spoko i mi dostarczy plonów
Nagle zastygnąłem w miejscu jak zamurowany
Bo choć byłem sam w mieszkaniu usłyszałem głos z balkonu
Głos był przerażający
Miał w sobie dziwną błogość, ale też nie szczędził przekleństw
Kazał mi natychmiast wyjść na balkon na rozmowę
No a przede wszystkim kazał zdradzić mi "szare zaklęcie"
"Hola, hola! Najpierw powiedz mi kim jesteś?"
Skąd wiesz o szarym zaklęciu i czemu bez pytania
Wlazłeś do mieszkania, chociaż drzwi były szczelnie zamknięte?
Radzę szybko się tłumaczyć, bo Ci poobijam szczękę
A on tylko westchnął, a po chwili zamilkł
A więc z zapalniczką w zaciśniętej pięści
Otworzyłem z hukiem balkonowe drzwi
Lecz gdy już miałem zdzielić oponenta
Okazało się, że będzie ciężko, no bo on jest duchem
"Przecież duchy nie istnieją"
Czy ja oszalałem?
Jesteś trochę straszny, gdybym wiedział byłbym miły
Lecz on znowu tylko westchnął, a po chwili stwierdził:
"Mikołaju, straszniejsze jest to co ludzie Ci zrobili!"
Chcesz być szaro-szary?
Nie wolisz kolorowych baśni snuć
I do tego na swym własnym kontynencie?
Nie chcę z buciorami włazić w Twoje życie
Ale nie pozwolę na to, żebyś przepadł przez jakieś zaklęcie
A więc zdradź mi jego treść dla dobra swoich losów
Przyznam szczerze, że swoim wywodem mnie przeraził
Obiecywał jednak, że odnajdzie dla mnie sposób na odszarowanie
Więc zdradziłem mu przeklęte frazy

Chcę być szary jak
Świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat
Chcę być szary jak świat, świat, świat, świat, świat, świat, świat

Gdy usłyszał zaklęcie pomilczał jeszcze moment
W dali zachodziło słońce, no a duch zachodził w głowę
W końcu stwierdził, że tu nie wystarczą słowa
Ale że zna jeden sposób, by odzyskać myśli zniewolone
"Tylko nieboskłonem"
Powtórzył kilka razy słowa
"Tylko nieboskłonem"
Nim zdążyłem wykrzyczeć
Że to jest kiepski pomysł, on już odlatywał
A ja padłem jak rażony gromem

Серость и Дух

Хочу участвовать в жизни города,
Хочу писать что-то на его стенах,
Или на страницах истории нацарапать четыре строчки,
Разбить бутылку шампанского о его борт,
Или хотя бы устроить переполох, когда увижу,
Что кто-то снова кланяется
Расфуфыренным поэтам, которые говорят, что пустые слова,
Которые льются из их прекрасных ртов, это искусство вне времени.
Эх...
Вздохом встречаю эту чушь, красивые мордашки,
Давая истории шанс стереть следы после вас.

Делаю глубокий вдох,
Потому что, когда я должен был вернуться к сути, почувствовал сильное отвращение.
Понял,
Что краеугольный камень в фундаменте города, в котором я хочу участвовать,
Кто-то другой уже заложил.
А из-за враждебных лозунгов на стенах тоже уже мало места.
Так что, в общем, что я могу?
Наверное, пора продать ранец и в путь,
По которому идут все, вступить, пока ещё фобии
Перед серостью не решат за меня,
Чтобы я выстрелил себе в голову.

Прошу, сделайте меня серым,
Ведь мира не изменить, уже многие пытались.
Прошу, сделайте меня серым,
Конец этому ребячеству, у меня уже выросла щетина.
Прошу, сделайте меня серым,
Ведь мира не изменить, уже многие пытались.
Прошу, сделайте меня серым,
Прошу, сделайте меня серым, потому что я хочу быть серым, как

Мир, мир, мир, мир, мир, мир,
Хочу быть серым, как мир, мир, мир, мир, мир, мир,
Хочу быть серым, как мир, мир, мир, мир, мир, мир,
Хочу быть серым, как мир, мир, мир, мир, мир, мир, мир,

Ну и получилось.
Раньше, идя с городской толпой, я чувствовал бессилие,
Теперь я чувствую себя как хамелеон.
Ну и получилось, я серо-серый,
Хотя я думал, что это нереально, люди меня заколдовали.
Летним хитом с Youtube заглушу свои чувства,
Зачем мне писать стихи?
Палкой Вислу не повернуть.
А то, что я думал раньше, к сожалению, плохо.
Что это за странная мечта - навсегда остаться ребенком?

Когда я произносил эти слова, уже полностью убежденный,
Что внутренняя серость - это нормально и принесет мне плоды,
Внезапно застыл на месте, как громом пораженный,
Потому что, хотя я был один в квартире, услышал голос с балкона.
Голос был пугающий,
В нем было странное блаженство, но и ругательств он не жалел.
Он велел мне немедленно выйти на балкон на разговор,
Ну и прежде всего велел раскрыть мне "серое заклинание".
"Эй, эй! Сначала скажи мне, кто ты?"
Откуда ты знаешь о сером заклинании и почему без спроса
Залез в квартиру, хотя дверь была плотно закрыта?
Советую быстро объясниться, а то я тебе челюсть начищу.
А он только вздохнул, а через мгновение замолчал.
И вот, с зажигалкой в сжатом кулаке,
Я с грохотом распахнул балконную дверь,
Но когда я уже собирался ударить противника,
Оказалось, что это будет сложно, ведь он — дух.
"Но ведь духов не существует!"
Я что, сошел с ума?
Ты немного страшный, если бы я знал, был бы вежливым.
Но он снова только вздохнул, а через мгновение заявил:
"Николай, страшнее то, что люди с тобой сделали!"
Хочешь быть серо-серым?
Не хочешь ли плести красочные сказки снов
И при этом на своем собственном континенте?
Не хочу лезть в твою жизнь со своими правилами,
Но не позволю, чтобы ты пропал из-за какого-то заклинания.
Так что раскрой мне его содержание ради своего блага.
Признаюсь честно, своими словами он меня напугал.
Он, однако, обещал, что найдет для меня способ избавиться от серости.
Поэтому я раскрыл ему проклятые фразы.

Хочу быть серым, как
Мир, мир, мир, мир, мир, мир, мир, мир, мир, мир,
Хочу быть серым, как мир, мир, мир, мир, мир, мир,
Хочу быть серым, как мир, мир, мир, мир, мир, мир, мир,

Услышав заклинание, он помолчал еще мгновение.
Вдали садилось солнце, а дух ломал голову.
В конце концов он заявил, что здесь слов недостаточно,
Но что он знает один способ вернуть порабощенные мысли.
"Только небосводом".
Он повторил несколько раз слова:
"Только небосводом".
Не успел я крикнуть,
Что это плохая идея, он уже улетал.
А я упал, как пораженный громом.