Lyrics and translation Michał Bajor - A kto ciebie, ty wierzbino

A kto ciebie, ty wierzbino

A kto ciebie, ty wierzbino, wychował
A kto twoje fujareczki czarował
Wychowywał mnie mój rodzic, ciemny las
Kędy stoję w chłodnej rosie, aż po pas

Wykarmiła mnie ta ziemia, ta matka
Płakiwała ze mną brzoza, sąsiadka
Czarna rola podawała chleb i sól
Wykołysał wiatr szumiący z łąk i pól

Latał ci on wieczornymi nockami
Nad sennymi wioski naszej chatami
W ciemnej strudze maczał skrzydła jako ptak
I roztulał dzikie głogi, polny mak

Tęskność, smutek, łzy sieroce, jak biały tuman z łąki
Za nim w ślady leciały
Wiatr gałązki moje gibkie całował, całował
Na fujarki je urzekał, czarował, czarował, czarował
Czarował

А кто тебя, ивушка моя, вырастил?

А кто тебя, ивушка моя, вырастил?
А кто твои свирельки очаровал?
Вырастил меня родитель мой, тёмный лес,
Где стою я в прохладной росе, по пояс весь.

Вскормила меня эта земля, матушка,
Плакала со мной берёза, соседушка.
Чёрное поле давало мне хлеб и соль,
Убаюкал ветер шумящий с лугов и полей.

Летал он ночами вечерними,
Над сонными нашей деревни хатами.
В тёмном ручье макал крылья, словно птица,
И ласкал дикий боярышник, полевой мак.

Тоска, печаль, слёзы сиротские, как белый туман с луга,
За ним следом летели.
Ветер веточки мои гибкие целовал, целовал,
На свирельки их обращал, очаровывал, очаровывал, очаровывал,
Очаровывал.