Nie Opuszczaj Mnie - Michał Bajor translation in German

Nie Opuszczaj Mnie

Nie opuszczaj mnie
Każda moja łza
Szepcze, że co złe
Się zapomnieć da
Zapomnijmy ten
Utracony czas
Co oddalał nas
Co zabijał nas
I pytania złe
I natrętne tak
Jak, dlaczego, jak
Zapomnijmy je
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Ja deszczowym dniem
Ci przyniosę z ziem
Gdzie nie pada deszcz
Pereł deszczu sznur
Jeśli umrę z chmur
Spłynie do twych rąk
Światła złoty krąg
I to będę ja
W świecie ziemskich spraw
Miłowanie me
Będzie pierwszym z praw
Królem stanę się
A królową ty
Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnie
Ja wymyślę ci słowa
Których sens pojmiesz tylko ty
Z nich ułożę baśń
Jak się serca dwa pokochały
Na przekór ludziom złym
Z nich ułożę baśń
O tym królu co
Umarł z żalu bo
Nie mógł kochać cię
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Przecież zdarza się
Że największy żar
Ciska wulkan co
Niby dawno zmarł
Pól spalonych skraj
Więcej zrodzi zbóż
Niż zielony maj
W czas wiosennych burz
Gdy księżyca cierń
Lśni na nieba tle
A z czerwienią czerń
Nie chcą złączyć się
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnie
Już nie będzie łez
Już nie będzie słów
Dobrze jest jak jest
Tylko taki kąt
Mały kąt mi wskaż
Gdzie twój słychać śmiech
Widać twoją twarz
Chcę gdy słońca krąg wzejdzie
Być co dnia
Cieniem twoich rąk
Cieniem twego psa
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Verlass Mich Nicht

Verlass mich nicht
Jede meiner Tränen
Flüstert, dass das Böse
Sich vergessen lässt
Vergessen wir die
Verlorene Zeit
Die uns voneinander
Die uns tötete
Und die bösen Fragen
Und so aufdringlich
Wie, warum, wie
Vergessen wir sie
Verlass mich nicht
Verlass mich nicht

Ich, an Regentagen
Bringe dir aus Land
Wo kein Regen fällt
Eine Perlenkette
Sterb ich in den Wolken
Fließt in deine Hände
Ein goldner Lichtkreis
Und das werde ich
In der Welt der Pflicht
Meine Liebe wird
Erstes aller Recht
König werd ich sein
Und du Königin
Verlass mich nicht

Verlass mich nicht
Ich erfinde Worte
Deren Sinn nur du verstehst
Daraus bau ich ein Märchen
Wie zwei Herzen sich liebten
Trotz all den bösen Menschen
Daraus bau ich ein Märchen
Von dem König der
Vor Kummer starb
Weil er dich nicht lieben durft
Verlass mich nicht
Verlass mich nicht

Denn es kommt wohl vor
Dass die größte Glut
Ein Vulkan spuckt
Der längst erloschen schien
Der Rand verbrannten Lands
Trägt mehr Früchte
Als der grüne Mai
Wenn Gewitter ziehn
Wenn der Mond als Dorn
Am Himmel steht
Und sich Schwarz mit Rot
Nicht vereinen will
Verlass mich nicht
Verlass mich nicht

Verlass mich nicht
Keine Tränen mehr
Keine Worte mehr
Es ist gut wie’s ist
Nur ein kleines Eck
Zeig mir dieses Eck
Wo dein Lachen klingt
Wo ich dein Gesicht seh
Ich will, wenn die Sonne
Aufgeht, täglich
Schatten deiner Hände sein
Schatten deines Hunds
Verlass mich nicht
Verlass mich nicht