Lyrics and translation Michał Bajor - Nie Opuszczaj Mnie

Nie Opuszczaj Mnie

Nie opuszczaj mnie
Każda moja łza
Szepcze, że co złe
Się zapomnieć da
Zapomnijmy ten
Utracony czas
Co oddalał nas
Co zabijał nas
I pytania złe
I natrętne tak
Jak, dlaczego, jak
Zapomnijmy je
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Ja deszczowym dniem
Ci przyniosę z ziem
Gdzie nie pada deszcz
Pereł deszczu sznur
Jeśli umrę z chmur
Spłynie do twych rąk
Światła złoty krąg
I to będę ja
W świecie ziemskich spraw
Miłowanie me
Będzie pierwszym z praw
Królem stanę się
A królową ty
Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnie
Ja wymyślę ci słowa
Których sens pojmiesz tylko ty
Z nich ułożę baśń
Jak się serca dwa pokochały
Na przekór ludziom złym
Z nich ułożę baśń
O tym królu co
Umarł z żalu bo
Nie mógł kochać cię
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Przecież zdarza się
Że największy żar
Ciska wulkan co
Niby dawno zmarł
Pól spalonych skraj
Więcej zrodzi zbóż
Niż zielony maj
W czas wiosennych burz
Gdy księżyca cierń
Lśni na nieba tle
A z czerwienią czerń
Nie chcą złączyć się
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnie
Już nie będzie łez
Już nie będzie słów
Dobrze jest jak jest
Tylko taki kąt
Mały kąt mi wskaż
Gdzie twój słychać śmiech
Widać twoją twarz
Chcę gdy słońca krąg wzejdzie
Być co dnia
Cieniem twoich rąk
Cieniem twego psa
Nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie

Не покидай меня

Не покидай меня,
Каждая моя слеза
Шепчет, что всё плохое
Можно забыть.
Забудем то
Потерянное время,
Что отдаляло нас,
Что убивало нас.
И вопросы плохие,
И навязчивые так,
Как, почему, как?
Забудем их.
Не покидай меня,
Не покидай меня.

Я дождливым днём
Тебе принесу с земель,
Где не идёт дождь,
Нитку дождевых жемчужин.
Если умру с небес,
Спадёт в твои руки
Золотой круг света,
И это буду я.
В мире земных дел
Моя любовь
Будет первым из законов.
Королём стану я,
А королевой ты.
Не покидай меня.

Не покидай меня.
Я придумаю для тебя слова,
Смысл которых поймёшь только ты.
Из них сложу сказку,
Как два сердца полюбили друг друга
Назло злым людям.
Из них сложу сказку
О том короле, что
Умер от горя, потому что
Не мог любить тебя.
Не покидай меня,
Не покидай меня.

Ведь случается,
Что сильнейший жар
Извергает вулкан, что
Вроде бы давно потух.
Край сожжённых полей
Больше родит злаков,
Чем зелёный май
Во время весенних гроз.
Когда лунный шип
Блестит на фоне неба,
А красный с чёрным
Не хотят соединиться.
Не покидай меня,
Не покидай меня.

Не покидай меня.
Уже не будет слёз,
Уже не будет слов.
Хорошо, как есть.
Только такой уголок,
Маленький уголок мне укажи,
Где слышен твой смех,
Видно твоё лицо.
Хочу, когда взойдёт солнечный круг,
Быть каждый день
Тенью твоих рук,
Тенью твоей собаки.
Не покидай меня,
Не покидай меня.