Stonoga - Michał Bajor translation in German

Stonoga

Mieszkała stonoga pod Biała,
Bo tak się jej podobało.
Raz przychodzi liścik mały
Do stonogi,
Że proszona jest do Białej
Na pierogi.
Ucieszyło to stonogę,
Więc ruszyła szybko w drogę.

Nim zdążyła dojść do Białej,
Nogi jej się poplątały:
Lewa z prawą, przednia z tylną,
Każdej nodze bardzo pilno,
Szósta zdążyć chce za siódmą,
Ale siódmej iść za trudno,
No, bo przed nią stoi ósma,
Która właśnie jakiś guz ma.

Chciała minąć jedenastą,
Poplątała się z piętnastą,
A ta znów z dwudziestą piątą,
Trzydziesta z dziewięćdziesiątą,
A druga z czterdziestą czwartą,
Choć wcale nie było warto.

Stanęła stonoga wśród drogi,
Rozplątać chce sobie nogi;
A w Białej stygną pierogi!

Rozplątała pierwszą, drugą,
Z trzecią trwało bardzo długo,
Zanim doszła do trzydziestej,
Zapomniała o dwudziestej,
Przy czterdziestej już się krząta,
"No, a gdzie jest pięćdziesiąta?"
Sześćdziesiątą nogę beszta:
"Prędzej, prędzej! A gdzie reszta?"

To wszystko tak długo trwało,
Że przez ten czas całą Białą
Przemalowano na zielono,
A do Zielonej stonogi nie proszono

Der Tausendfüßler

Es wohnte ein Tausendfüßler bei Biała,
Weil es ihm dort so gefiel.
Einst kam ein kleines Briefchen
Zum Tausendfüßler,
Dass er nach Biała gebeten sei
Zu Piroggen.
Das freute den Tausendfüßler,
Also machte er sich schnell auf den Weg.

Bevor er Biała erreichen konnte,
Verhedderten sich seine Beine:
Das linke mit dem rechten, das vordere mit dem hinteren,
Jedes Bein hatte es sehr eilig,
Das sechste will dem siebten folgen,
Aber dem siebten fällt das Gehen schwer,
Denn vor ihm steht das achte,
Welches gerade eine Beule hat.

Am elften wollte es vorbei,
Verhedderte sich mit dem fünfzehnten,
Und dieses wiederum mit dem fünfundzwanzigsten,
Das dreißigste mit dem neunzigsten,
Und das zweite mit dem vierundvierzigsten,
Obwohl es sich gar nicht lohnte.

Der Tausendfüßler blieb mitten auf dem Weg stehen,
Will seine Beine entwirren;
Und in Biała werden die Piroggen kalt!

Er entwirrte das erste, das zweite,
Mit dem dritten dauerte es sehr lange,
Bevor er zum dreißigsten kam,
Vergaß er das zwanzigste,
Beim vierzigsten müht er sich schon ab,
"Na, und wo ist das fünfzigste?"
Das sechzigste Bein schilt er:
"Schneller, schneller! Und wo ist der Rest?"

Das alles dauerte so lange,
Dass währenddessen ganz Biała
Grün angestrichen wurde,
Und nach Zielona wurde der Tausendfüßler nicht gebeten.