Lyrics Hamsayeh - Mohsen Chavoshi

دریا واسه کشتیای بی سرنشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم تهران که دریا نداره
این گوشه از شهر امنه من سعی کردم نمیرم
اینقدر نمیرم که آخر این گوشه پهلو بگیرم
تو سالها سرنشین این گوشه از شهر بودی
اما با من که همیشه همسایهتم قهر بودی
آرامش قبل طوفان، ابروی اون روی ماهه
اخمت به من گفت هر شب طوفان سختی تو راهه
چند روز، چند سال ، چند قرن
از رد پامون گذشته
قلبم به عمر یه تاریخ
از این خیابون گذشته
قلبم مثه گوش ماهی با موج موهات رفیقه
عشق من این تنگ کوچیک ، کوچیکه اما عمیقه
دریا واسه کشتیای بی سرنشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم تهران که دریا نداره
هرجا پیت رفته بودم، دلتنگ برگشته بودم
آشفته و خسته انگار از جنگ برگشته بودم
من خوب بودم تا این شهر با خشکسالیش بدم کرد
خوب شد خدا رحم کرد و عشق تو دریازدهام کرد
دریا واسه کشتیای بی سرنشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم تهران که دریا نداره
دریا واسه کشتیای بی سرنشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم تهران که دریا نداره
دریا واسه کشتیای بی سرنشین جا نداره
پس من چرا غرق بودم تهران که دریا نداره