Lyrics and translation Norm Ender - Bu Düş Çok Güzel

Bu Düş Çok Güzel

Neden mi önemliyiz, hayat nedir, biz kimiz?
Bir sorgulayın bu evrende var mıdır hiç kimsemiz?
Ve yoksa biz hiç kimse miyiz, Tanrıları betimleyen?
Soluk bi' mavi noktanın içinde ölümü bekleyen?

Gitmeyecek gibi, bitmeyecek gibi
Sanki ansızın bi' hastalık geçirmeyecek gibi
Adil olmayan adaletin kimeydi faydası?
Hakkı tartamaz, teraziniz kuyumcu tartısı (kes)
Savaşta töre misin, acılarında hapis mi?
İnsanoğlu; köle misin, mülteci mi, milis mi?
Mutluluk istiyorsan, sana da düşman olurlar
Sonra haklı çıkarsın ve sanma pişman olurlar
Çıkarsız hiçbi' yolun peşinde koşmamışlar
Çaresiz bi' derde karşı hayaller kurmamışlar
Omurgasız düzende bi' kere dik durmamışlar
Bu yüzden anlamaz, bu yüzden asla

Çok güzel (ey)
Bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski'den, belki de çok eskiden (ey)
Çok güzel (aha)
Bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden, yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski'den, kesin Dostoyevski- (ey-ey)

Ve şimdi bi' toplum inzivaya çekilmiş
Heybesindeki düşler, gülüşler hep yenilmiş
Tek bi' dileği kalmamış, yeter ki canını acıtma
Gökyüzünde yok artık bi' kasnaklı uçurtma
Bu şarkı sana değil, geçmişimde ne varsa
Yıldızı bol semalardan arakladım bi' arsa
Karlı kayın ormanında ağlamaklı gözlerim
Ezan vakti evine koşan çocukluğumu özlerim

(Bana bir masal anlat baba)
Erikli ağaçlar ve bahçeli bir ev olsun
Cebimde misketim ve kızkaçıran tozları
Kömürlü sobada elimi yakan kestaneler de olsun
(Bana bir masal anlat baba)
Köpüklü gazozlar, bisikletim ve mahallem
İçinde mutluluğum, korkusuz ve ölümsüz
İçinde sen de ol, içinde annem

Bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski'den, belki de çok eskiden (ey)
Çok güzel (aha)
Bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden, yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski'den, kesin-

Çok güzel (ey)
Bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski'den, belki de çok eskiden (ey)
Çok güzel (aha)
Bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki Cemal Süreyya, belki Turgut Uyar'dan
Belki Özdemir Asaf, belki Nazım Hikmet Ran (Ran)

This Dream Is So Beautiful

Why are we important, what is life, who are we?
Do we have anyone in this universe at all?
And are we no one, describing the gods?
Waiting for death inside a pale blue dot?

It's like it won't go away, like it won't end
Like we won't suddenly get sick
Whose benefit was the unjust justice?
Your scales can't weigh right, your scales are a jeweler's scales (cut)
Are you a custom in war, a prisoner of your pains?
Humanity; are you a slave, a refugee, a militia?
If you want happiness, they become your enemy too
Then you're right and don't think they'll be sorry
They haven't chased after any path without self-interest
They haven't dreamed about a hopeless pain
They haven't stood up once in a spineless order
That's why they don't understand, that's why never

So beautiful (ey)
This dream is so beautiful
Maybe from this innocent melody that resembles a dream
Maybe from the boundaries and lines that don't exist in dreams
Maybe from Dostoyevsky, maybe from a long time ago (ey)
So beautiful (aha)
This dream is so beautiful
Maybe from the excessive sensitivity I nurture for humans
Maybe from my homeland, that is, my childhood
Maybe from Dostoyevsky, definitely Dostoyevsky- (ey-ey)

And now a society has retreated into seclusion
The dreams in their bags, the laughs, all defeated
Their only wish left is, just don't hurt them
There is no kite with a reel in the sky anymore
This song is not for you, whatever is in my past
I stole a plot from the sky full of stars
My tearful eyes in the snowy hornbeam forest
I miss my childhood running home at the call to prayer

(Tell me a story, father)
Let there be plum trees and a house with a garden
My pocket knife and the dust of the kidnappers
Let there be chestnuts that burn my hand in the coal stove
(Tell me a story, father)
Fizzy sodas, my bike and my neighborhood
My happiness inside, fearless and immortal
You're in it too, my mother is in it

This dream is so beautiful
Maybe from this innocent melody that resembles a dream
Maybe from the boundaries and lines that don't exist in dreams
Maybe from Dostoyevsky, maybe from a long time ago (ey)
So beautiful (aha)
This dream is so beautiful
Maybe from the excessive sensitivity I nurture for humans
Maybe from my homeland, that is, my childhood
Maybe from Dostoyevsky, definitely-

So beautiful (ey)
This dream is so beautiful
Maybe from this innocent melody that resembles a dream
Maybe from the boundaries and lines that don't exist in dreams
Maybe from Dostoyevsky, maybe from a long time ago (ey)
So beautiful (aha)
This dream is so beautiful
Maybe from the excessive sensitivity I nurture for humans
Maybe from Cemal Süreyya, maybe from Turgut Uyar
Maybe from Özdemir Asaf, maybe from Nazım Hikmet Ran (Ran)