Homar - Opał translation in German

Homar

Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie no stary, ja nawet nie mogę tego rozczytać

Pokój to lokum, spoglądam na ścianę jak niedojebany
Tak artystycznie opada z nich tynk, ja odpadam z nim
Odpierdala mi, hej hej
Tu cisza tam spokój, a w środku głos mami
Bo demony głaszczą po plecach włosami
Czasami siada mi siada mi,
Czasami podążam śladami z myślami
A czasem te pizdy wbijają mi igły na wylot
Gdzieś między żebrami
A czasem te rany to goją się tylko po
To żeby znów się zapalić i zacząć krwawić
A może tak jebać to co czasem wziąć wypłatę i przy
Blancie z bratem tak zwyczajnie znów się zająć rapem
Później wytłumaczę tacie że to nie są dopalacze
Gdyby miało nie być jutra kupię czterdziestkę i piątkę by
Najebać się, a potem to przy blancie tak się cieszyć końcem
Później zadzwonię do Ciebie jakoś chwila po
Dziesiątej i wyłączając emocje przewinę wcześniejszą zwrotkę

Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki
Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki

Byłem u pani psycholog w Chorzowie na Omankowskiej
Chłopcze skoro tak Ci trudno może napisz o tym zwrotkę
Gdybym wcześniej wiedział może że to będzie takie proste
To nie mówiłbym o sobie osobie tak dla mnie obcej
Świetna rada Doktor Złotko to już puenta tej wizyty
Gdybym tak się zamknął w sobie, oni nie otworzą płyty
Może postaw mi diagnozę, albo wystaw jakieś tabsy
Czuję piszę, piszę, czuję, kończę płytę, a rezultat marny
Nie boję się swoich łez bo to kac dla smutku
Nie boję się mówić raper, choć to stawia mnie wśród głupków
Nie boję się, chociaż czasem strach zabrania mi rozmyślać
Patrzę tym demonom w oczy, nawet jak ich mają kilka
Więc przechodzę swoje życie jak te walki w Mortal Kombat
I ciągle się zastanawiam, jaki problem tu mnie jutro spotka
I ta klątwa wciąż wypycha strumień krwi przez nozdrza
Musiałem wcisnąć ten wers przez metkę horrorcore'owca, ej

Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki
Zaplątałem się w swoje własne macki
Nie słuchałem rad swojej własnej matki
Wszędzie gdzie nie pójdę palą tylko blanty
Nie mogę rozczytać swojej własnej kartki

Gdyby miało nie być jutra, kupię czterdziestkę i piątkę
Lecz ten syf zostanie w kącie, trzeźwy chce pożegnać słońce
Później zadzwonię do Ciebie jakoś chwila po dziesiątej
Abonent jest niedostępny, no a może to i dobrze

Hummer

Ich habe mich in meinen eigenen Tentakeln verfangen
Ich habe nicht auf den Rat meiner eigenen Mutter gehört
Überall, wo ich hingehe, rauchen sie nur Blunts
Nein, Alter, ich kann das nicht mal entziffern

Das Zimmer ist der Raum, ich starre auf die Wand wie ein Bekloppter
So künstlerisch bröckelt der Putz von ihnen, ich bröckle mit ihm
Ich drehe durch, hey hey
Hier Stille, dort Ruhe, und drinnen lockt eine Stimme
Denn Dämonen streicheln den Rücken mit Haaren
Manchmal macht es mich fertig, macht es mich fertig,
Manchmal folge ich den Spuren mit meinen Gedanken
Und manchmal stoßen mir diese Fotzen Nadeln durch
Irgendwo zwischen den Rippen
Und manchmal heilen diese Wunden nur,
Um sich wieder zu entzünden und zu bluten anzufangen
Und vielleicht scheiß drauf, was manchmal ist, nimm den Lohn und beim
Blunt mit dem Bruder einfach wieder mit Rap beschäftigen
Später erkläre ich Papa, dass das keine Legal Highs sind
Wenn es kein Morgen gäbe, kaufe ich eine Flasche Schnaps und fünf Gramm, um
Mich zu besaufen, und dann beim Blunt das Ende genießen
Später rufe ich Dich irgendwann kurz nach
Zehn an und schalte die Emotionen aus, trage den früheren Vers vor

Ich habe mich in meinen eigenen Tentakeln verfangen
Ich habe nicht auf den Rat meiner eigenen Mutter gehört
Überall, wo ich hingehe, rauchen sie nur Blunts
Ich kann meine eigene Seite nicht entziffern
Ich habe mich in meinen eigenen Tentakeln verfangen
Ich habe nicht auf den Rat meiner eigenen Mutter gehört
Überall, wo ich hingehe, rauchen sie nur Blunts
Ich kann meine eigene Seite nicht entziffern

Ich war bei der Psychologin in Chorzów in der Omankowska-Straße
Junge, wenn es Dir so schwerfällt, schreib vielleicht einen Vers darüber
Hätte ich früher gewusst, vielleicht, dass es so einfach sein wird
Hätte ich nicht über mich zu einer Person gesprochen, die mir so fremd ist
Toller Rat, Doktor Goldstück, das ist schon die Pointe dieses Besuchs
Wenn ich mich so in mir verschließen würde, würden sie die Platte nicht öffnen
Stell mir vielleicht eine Diagnose, oder verschreib mir irgendwelche Pillen
Ich fühle, schreibe, schreibe, fühle, beende die Platte, und das Ergebnis ist mager
Ich habe keine Angst vor meinen Tränen, denn das ist der Kater für die Traurigkeit
Ich habe keine Angst, Rapper zu sagen, obwohl mich das unter die Dummköpfe stellt
Ich habe keine Angst, obwohl manchmal die Angst mir verbietet nachzudenken
Ich schaue diesen Dämonen in die Augen, selbst wenn sie mehrere haben
Also gehe ich durch mein Leben wie diese Kämpfe in Mortal Kombat
Und ich frage mich ständig, welches Problem mich hier morgen treffen wird
Und dieser Fluch drückt immer noch einen Blutstrom durch die Nasenlöcher
Ich musste diesen Vers durch das Etikett des Horrorcore-Rappers pressen, ey

Ich habe mich in meinen eigenen Tentakeln verfangen
Ich habe nicht auf den Rat meiner eigenen Mutter gehört
Überall, wo ich hingehe, rauchen sie nur Blunts
Ich kann meine eigene Seite nicht entziffern
Ich habe mich in meinen eigenen Tentakeln verfangen
Ich habe nicht auf den Rat meiner eigenen Mutter gehört
Überall, wo ich hingehe, rauchen sie nur Blunts
Ich kann meine eigene Seite nicht entziffern

Wenn es kein Morgen gäbe, kaufe ich eine Flasche Schnaps und fünf Gramm
Aber dieser Dreck bleibt in der Ecke, nüchtern will ich die Sonne verabschieden
Später rufe ich Dich irgendwann kurz nach zehn an
Der Teilnehmer ist nicht erreichbar, na ja, vielleicht ist das auch gut so