Lyrics and translation Orkhan Zeynalli - Sonuncu Liliya

Sonuncu Liliya

16cı mərtəbədən baxırsan saraya
Mən isə sənin gözlərində görürəm saraylar
ərköyün şəhzadə, fikir vermirsən haraya
Məni bu hisslər görən sonda aparacaq haraya
Deyirlər sevgi səhər dumanı kimidi, sıx və tez itən
Mən də çıxacam bir gün cümləndəki mötərizədən
Sahildəsənsə dəniz artıq maraqsızdı
Cənnətdəsənsə mənə həyat maraqsızdı
O güllər solacaq, atılacaq
Xoş sözlər bir gün unudulacaq
Gecə gələcək yenə günəş yatacaq
Amma ki nəğməm qalacaq əbədi yaddaşda
Sözlər deyilib artıq, mənə susmaq qalır
əlindən tutsam belə ürəyin uzaq qalır
Ağlında mən olum qoy, yadında mən qalım qoy
çılğın notlarla saf ürəyivi mən alım qoy
Yenə təxirə salınır səfərlər
Yeni doğmalar köhnə şəhərdə
Yenə qələmim yaradır dənizlər
Buruq saçına burulanda sətirlər
Uçmaq istəsən tut əlimnən
Gülüşün görünür gözlərindən
Səbəbin soruşma heç nəyin məndən
Sənə atdığım ilk addım bu nəğmə
2-cimənim vicdanımda çox göz yaşı var bilirəm
Xoşbəxtliyi qənaətsiz xərcləmişəm bilirəm
Belə bir hədiyyəyə layiq deyiləm bilirəm
Amma ki möcüzələrə inanmağa haqqım var
Yalanın ən çox deyildiyi gündə sən doğuldun
əlçatmaz arzular tək həyatımda quruldun
Və əgər dağılsa dünya hər tərəf viran olsa
Razıyam sənlə xoşbəxtliyim hətta bir an olsa
Yenə də nəğmələrdə ümidsiz sətirlərdi
Sevgilər birtərəfli görüşlər qətillərdi
Və bir görüş həyatımnan günləri məhv etdikcə
Səni unudulmaz edən cəmi bir dəfə görməyimdi
Sualtı dünyada nağıl sən orda şəhzadə
Həyatım olsun yalan nağıl təki sən şəhzadə
Güzgüyə bax mələy olduğunu sal arabir yada
Sənə son toxunuşum oldu sonuncu liliyada
Yenə təxirə salınır səfərlər
Yeni doğmalar köhnə şəhərdə
Yenə qələmim yaradır dənizlər
Buruq saçına burulanda sətirlər
Uçmaq istəsən tut əlimnən
Gülüşün görünür gözlərindən
Səbəbin soruşma heç nəyin məndən
Sənə atdığım son addım bu nəğmə

Последняя Лилия

С 16-го этажа ты смотришь на дворец,
А я дворцы вижу в твоих глазах.
Избалованная принцесса, тебе все равно, куда,
А меня эти чувства, интересно, куда заведут?
Говорят, любовь как утренний туман: густой и быстро исчезающий.
Я тоже однажды выйду из скобок в предложении.
Если ты на берегу, море уже неинтересно,
Если ты в раю, мне жизнь неинтересна.
Эти цветы завянут, будут выброшены,
Ласковые слова однажды забудутся.
Ночь придет снова, солнце сядет,
Но моя песня останется в памяти навсегда.
Слова уже сказаны, мне остается молчать,
Даже если я держу тебя за руку, твое сердце остается далеко.
Пусть я буду в твоих мыслях, пусть я останусь в твоей памяти,
Пусть я возьму твое чистое сердце безумными нотами.
Снова откладываются поездки,
Новые знакомства в старом городе.
Снова мое перо создает моря,
Когда строки вплетаются в твои кудрявые волосы.
Если захочешь взлететь, возьми меня за руку,
Твоя улыбка видна в твоих глазах.
Не спрашивай причину ни о чем у меня,
Этот стих — мой первый шаг к тебе.
Моя совесть полна слез, я знаю,
Я растратил счастье, я знаю,
Я не заслуживаю такого подарка, я знаю,
Но у меня есть право верить в чудеса.
Ты родилась в день, когда больше всего лгали,
Ты возникла в моей жизни, как недостижимая мечта.
И если мир рухнет, все вокруг станет руинами,
Я согласен на счастье с тобой, даже если оно будет длиться лишь мгновение.
И снова в песнях безнадежные строки,
Любовь — это односторонние встречи, убийства.
И одна встреча уничтожает дни моей жизни,
Но именно она, единственная, делает тебя незабываемой.
В подводном мире сказка, ты там принцесса,
Пусть моя жизнь будет ложью, как сказка, а ты — принцесса.
Смотри в зеркало и вспоминай иногда, что ты ангел,
Мое последнее прикосновение к тебе было на последней лилии.
Снова откладываются поездки,
Новые знакомства в старом городе.
Снова мое перо создает моря,
Когда строки вплетаются в твои кудрявые волосы.
Если захочешь взлететь, возьми меня за руку,
Твоя улыбка видна в твоих глазах.
Не спрашивай причину ни о чем у меня,
Этот стих — мой последний шаг к тебе.