Onderweg - Paul de Munnik translation in Russian

Onderweg

Ik zocht naar overgave in de zinnen
Ik zocht voldoening in dit lied
Ik dacht de vrijheid is, opnieuw beginnen
Maar een uitweg vond ik niet

Ik zocht verdriet in een rij mineurakkoorden
De kleur van angst in een refrein
Ik zocht naar liefde in een volgorde van woorden
Maar steevast liep ik vast op het rijm

Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Lief nu ben ik onderweg

Ik heb gezongen en ik heb geschreven
Ik heb gedronken en gefeest
Ik ben als laatste overeind gebleven
Wekenlang van huis geweest

Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Lief nu ben ik onderweg
Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Lief nu ben ik onderweg

Je haar, je handen en je lippen
Je huid, je benen en je mond
Het is meer dan ik ooit verzinnen kan
Je lach, je woede, je berip
Je vergeven is de grond van waaruit ik zo beginnen kan
En ik vraag hoe heb ik zo lang kunnen zoeken
Was soms het vinden niet genoeg?

Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Ik kom eraan
Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Ik kom eraan en niets te vroeg

В пути

Я искал отдачи в строчках,
Я искал удовлетворения в этой песне.
Я думал, что свобода — это начать всё заново,
Но выхода я не нашел.

Я искал печаль в ряду минорных аккордов,
Цвет страха в припеве.
Я искал любви в последовательности слов,
Но постоянно застревал на рифме.

Но теперь, теперь я в пути,
Я сам верю, когда говорю это.
Любимая, теперь я в пути.

Я пел и писал,
Я пил и праздновал,
Я оставался последним на ногах,
Неделями не был дома.

Но теперь, теперь я в пути,
Я сам верю, когда говорю это.
Любимая, теперь я в пути.
Но теперь, теперь я в пути,
Я сам верю, когда говорю это.
Любимая, теперь я в пути.

Твои волосы, твои руки и твои губы,
Твоя кожа, твои ноги и твои уста.
Это больше, чем я когда-либо мог придумать.
Твой смех, твой гнев, твой укор.
Твое прощение — это основа, с которой я могу начать.
И я спрашиваю, как я мог так долго искать?
Разве самого нахождения было недостаточно?

Но теперь, теперь я в пути,
Я сам верю, когда говорю это.
Я иду.
Но теперь, теперь я в пути,
Я сам верю, когда говорю это.
Я иду, и ничуть не рано.