Lyrics and translation Qaraqan - Salam Allah

Salam Allah

Salam, Tanrı. Neçə vaxtdır buralara gəlmirəm mən
Bilmirəm hardan başlayım, elə başlayacam əvvəldən
O tərtəmiz illərdə - nə vaxt ki, qəlbim günahsız
Ən yaxın dostlarımla bu məscidə gəlirdim mən
Zəif və gücsüz dizlər çökərkən dualarda
Qıldığım hər namaz, çökdüyüm hər səcdə yadımda
Yadımda səni görmək, arzular və dərin hisslər
Mən onda dəqiq bilirdim kimdir yaxşılar, kimdir pislər
Uca Allah, indi hisslərimdə məftillər və qan
Mənim içimdə indi dustaq yatır yaxşı insan
Güzgüdən baxan adam da, deyil artıq mənim əksim
Titrəyən dizlərim günahlarıma bağırır -Təslim!
Səndən də gəlmədikcə səs, ya məni eşitmədikcə
Daşlandıqca ruhum, vicdanım iradəmi əzdikcə
Hər əsdikcə payız küləkləri, gəldikcə azan
Tüklərim biz-biz durur, dözmək çətin, demək asan
Kimlərə çevirdi zaman və bu acı üsyanlar
Sən demə doluymuş çirkabla həyat, çirkab insanlar...
Sən demə doluymuş yalanla, ətrafım nifrətlə
Yaxınlarım gözləyirmiş yıxılmağımı həsrətlə
Belimi sındırsalar da, kəssələr də əllərim
Ancaq sənin qarşında çökəcək mənim dizlərim
Və rəngbərəng adamların üstünü örtdükcə qar
Baxıram ətrafıma, səndən başqa de, kimim var?!
Uca Allah, göndər səmadan mələk, qurtar məni
Bu bədən ruhuma zindan, saxlayır dustaq məni
Burax məni, mən artıq öyrəndim gəzməyi, Allah
Və nə vaxt yıxılsam da, biləcəm ki, günah mənim
Sınaq mənim, mən özüm dözməliyəm bunlara Tanrı
Sınaq mənim, mən özüm tanımalıyam insanları
Vicdanların taparaq dərinlərdə, hardasa içdə
Mən bilirəm çirkli qəlblərində hər biri mələk gizlər
Ay Allah, keç günahından mənim valideynlərimin
Bağışla yaxınlarımı, dostlarımı, bağışla məni
Bağışla millətimi və bağışla bu avam xalqı
Onlar bilmir neyliyir, qulaqları kor, gözlər bağlı
Və əgər çıxacaqsa içlərindən bircə insan
Bircə insan anlasa ki, içində var təmiz vicdan
Cəmi bir nəfər ürəkdən inanacaqsa sənə
Mən biləcəm ki, ölməyib, sağdır Azərbaycanda İslam

Привет, Аллах

Привет, Аллах. Сколько времени я здесь не был,
Не знаю, с чего начать, начну, пожалуй, сначала.
В те чистые годы - когда сердце мое было невинно,
С моими лучшими друзьями я приходил в эту мечеть.
Слабые и бессильные колени преклонялись в молитвах,
Каждый намаз, каждое земное поклонение помню я.
Помню желание видеть тебя, мечты и глубокие чувства,
Тогда я точно знал, кто хороший, а кто плохой.
О, Аллах, сейчас в моих чувствах колючая проволока и кровь,
Внутри меня томится в плену хороший человек.
Человек, смотрящий из зеркала, уже не мое отражение,
Дрожащие колени кричат о моих грехах: "Сдаюсь!"
Когда от Тебя не слышно ответа, или Ты меня не слышишь,
Когда моя душа побита камнями, а совесть давит на волю,
С каждым дуновением осеннего ветра, с каждым азаном,
Мои волосы встают дыбом, терпеть тяжело, говорить легко.
В кого превратило меня время и эти горькие бунты?
Оказывается, жизнь полна грязи, грязных людей...
Оказывается, все вокруг полно лжи, ненависти,
Мои близкие с нетерпением ждали моего падения.
Пусть сломают мне спину, пусть отрубят руки,
Но только перед Тобой преклонятся мои колени.
И когда разноцветных людей укрывает снег,
Я смотрю вокруг и, кроме Тебя, скажи, кто у меня есть?!
О, Аллах, пошли ангела с небес, спаси меня,
Это тело - тюрьма для моей души, оно держит меня в плену.
Отпусти меня, я уже научился ходить, Аллах,
И когда я упаду, я буду знать, что вина моя.
Это мое испытание, я сам должен выдержать это, Боже,
Это мое испытание, я сам должен узнать людей,
Найдя совесть где-то глубоко внутри,
Я знаю, в их грязных сердцах каждый прячет ангела.
О, Аллах, прости грехи моих родителей,
Прости моих близких, моих друзей, прости меня.
Прости мой народ и прости этих невежественных людей,
Они не знают, что делают, уши их глухи, глаза закрыты.
И если из них выйдет хотя бы один человек,
Один человек, который поймет, что в нем есть чистая совесть,
Если хотя бы один человек искренне поверит в Тебя,
Я буду знать, что Ислам в Азербайджане не умер, он жив.