Promien - Renata Przemyk translation in German

Promien

Ciemność i smutek spadają nagle, lecz światło
Czuwa w oddali by cienie mogły się kłaść
Za brudną rękę, jeszcze przez chwilę potrzyma
Bo liczy na to, że nie wiesz na co cię stać

I balansujesz wciąż na krawędzi, a przepaść
Ciągnie jak magnes, jeśli popatrzysz się w dół
Łatwiej jest skoczyć, nawet jeśli bez skrzydeł
Niż walić głową w bezbarwny i twardy mur

Więc przetnie promień i tak już mętną źrenicę
Bo po co światło skoro w ciemności chcesz trwać
Kamienne serce i wąskie jak sztylet usta
Przegrałaś jeśli poddasz się urodzie zła

Strahl

Dunkelheit und Trauer fallen plötzlich, doch das Licht
wacht in der Ferne, damit Schatten sich legen können.
Es hält dich noch einen Moment an deiner schmutzigen Hand,
weil es darauf hofft, dass du nicht weißt, wozu du fähig bist.

Und du balancierst immer noch am Rande, und der Abgrund
zieht dich wie ein Magnet an, wenn du nach unten schaust.
Es ist leichter zu springen, auch ohne Flügel,
als mit dem Kopf gegen eine farblose und harte Mauer zu schlagen.

So wird ein Strahl die ohnehin schon trübe Pupille durchschneiden,
denn wozu Licht, wenn du in Dunkelheit verweilen willst.
Ein Herz aus Stein und Lippen, schmal wie ein Stilett,
du hast verloren, wenn du dich der Schönheit des Bösen ergibst.