Zmrok - Renata Przemyk translation in German

Zmrok

To, że jesteś
wypełnia przestrzeń.
Nikt nie lubi być całkiem sam,
po co chcę wciąż od życia więcej
zamiast cieszyć się tym, co mam?

Spokój czyni mnie niespokojną,
mija dzień za dniem
patrzę ciągle przez cholerne okno,
nic nie zmienia się.

Gdyby tak nagle głupiej nudzie
podciąć żyły, zabrać tlen,
niech na cmentarzu moich marzeń
pokonana położy się.
Kwiatów jej nigdy nie przyniosę,
nie pomodlę za nią się.
Zanim wskrzesi ją dzień powszedni
zdążę odnaleźć życia sens.

Spokój czyni mnie niespokojną,
mija dzień za dniem
patrzę ciągle przez cholerne okno,
nic nie zmienia się.

Spokój czyni mnie niespokojną,
mija dzień za dniem
patrzę ciągle przez cholerne okno,
niech coś zmieni się.

Dämmerung

Dass du da bist,
erfüllt den Raum.
Niemand ist gerne ganz allein,
warum will ich immer mehr vom Leben,
anstatt mich an dem zu erfreuen, was ich habe?

Die Ruhe macht mich unruhig,
Tag um Tag vergeht,
ich schaue ständig durch das verdammte Fenster,
nichts ändert sich.

Wenn man doch plötzlich der dummen Langeweile
die Adern aufschneiden, den Sauerstoff nehmen könnte,
lass sie sich auf dem Friedhof meiner Träume
besiegt niederlegen.
Ich werde ihr niemals Blumen bringen,
ich werde nicht für sie beten.
Bevor der Alltag sie wiederbelebt,
werde ich es schaffen, den Sinn des Lebens zu finden.

Die Ruhe macht mich unruhig,
Tag um Tag vergeht,
ich schaue ständig durch das verdammte Fenster,
nichts ändert sich.

Die Ruhe macht mich unruhig,
Tag um Tag vergeht,
ich schaue ständig durch das verdammte Fenster,
lass etwas sich ändern.