Lyrics Shame Shabaneh - Sattar

من شمعم شمع شبانه در عالم گشته فسانه
همه جا خود را می سوزم که شب یاران افروزم
می سوزم تا به سحرگه از رازم کس نشد آگه
خوش و بی پروا می سوزم که ز سر تا پا می سوزم
نه وفا داری نه وفا خواهی که به قلب من ببرد راهی
چو جان من افروزد، همه خودبینی همه خودخواهی
نشود پیدا دل آگاهی ز من وفا آموزد
من و شب و پروانه، من و دل دیوانه
به اشک و آتش خرسند، تو حال من کی دانی
که خود نباشی چون من به عشق رویی پابند
اگر چو آتش می سوزم شب ها
چو شمع گریان می سازم شب ها
خوشم که با غم می سازم تنها، وای از هرمان
من در راه محبت پا از سر نشناسم وز آتش نکنم پروا
من در راه محبت پا از سر نشناسم وز آتش نکنم پروا
یک امشب را با شادی می سوزم تا که شود فردا
دل من ز وفا می سوزد که وفا به شما آموزد در این دنیا
من و شب و پروانه، من و دل دیوانه
به اشک و آتش خرسند، تو حال من کی دانی
که خود نباشی چون من به عشق رویی پابند