Wiersze - Syny translation in German

Wiersze

Ej, Cię widziałem wczoraj jak piszesz wiersze
Cię widziałem, normalnie, na mieście
Otwieram okno, myśle se wywietrze
Patrzę, a ty na ulicy piszesz wiersze

W szkole, dawali czytać wiersze
Twoje lepsze, lżejsze niż powietrze
Się unoszą na pojebanym wietrze
Te wiersze słyszę na moim siódmym piętrze

(Eee... Syny... Osiem osiem Piernikowski, ej, weź, weź, weź, weź)

Twoje wiersze, kwiaty paproci, pisane w nocy
Czytam i myślę, co ci jest
Każdy wers jak pojebany gest
Każdy wers, jebany mercedes benz

Ty piszesz chuje dookoła bledną
Złe kwiaty więdną, twoje chuje czuje
Zapach benzyny się palą gobeliny
Tyle rozkminy ile chwil w ciągu godziny

Cię próbowałem wyśledzić, wyniuchać
Na mieście, jak ducha, ale cisza głucha
Ciebie nie ma, ale dużo twoich znaków
Chuj cię to obchodzi, co noszę w plecaku

Psy pytają o zainteresowania mnie
Wkurwia brak zaufania, czytam poezję
Dwa cztery siedem nad miastem tego gówna deszcz
Białasy są jak co to kurwa jest

(Eeej, osiem osiem Piernikowski, Syny.)
Cię widziałem...

Ej, cię widziałem wczoraj jak piszesz wiersze
Cię widziałem, normalnie, na mieście
Otwieram okno, myśle se wywietrze
Patrze, a ty na ulicy piszesz wiersze

W szkole, dawali czytać wiersze
Twoje lepsze, lżejsze niż powietrze
Się unoszą na pojebanym wietrze
Te wiersze słyszę na moim siódmym piętrze

(Ej ej ej ej ej ej ej)...
(Ej ej ej ej ej ej ej)...
(Ej ej ej ej ej ej ej)...
(Ej ej ej ej ej ej ej)...
(Ej, eee, weź)...

Ej, na głowie mam dziewięć dziewięć problemów
Weź białasie już do mnie nie mów
Cisza, białas potrzebuje ciszy
Zapodaje se derwisze, słyszysz?

Coś jest za nami, z tyłu, tłucze
Ktoś tu jest? - Nie - to dzwonią moje klucze
Patrz, kiedy kręcę się
Pojebany świat, czy pojebany ja? Chuj wie

(Eeeeej... syny, chuj wie, weź... ehe, he, ej ej ej ej ej)

Syny, dwa cztery H, rozkminy o miłości
Pojebane w chuj są te proste wartości
Proste wiersze, pierwsze wersje
Chujowe nagrywki zawsze najlepsze
Myślę, poprawie, se wiadomo że spieprze
Piernikowski jeb się

Cię widziałem wczoraj jak piszesz wiersze
Cię widziałem, normalnie, na mieście
Otwieram okno, myśle se wywietrze
Patrzę, a ty na ulicy piszesz wiersze

W szkole, dawali czytać wiersze
Twoje lepsze, lżejsze niż powietrze
Się unoszą na pojebanym wietrze
Te wiersze słyszę na moim siódmym piętrze
(Weź, spierdalaj)

Gedichte

Ey, ich hab dich gestern gesehen, wie du Gedichte schreibst
Ich hab dich gesehen, normal, in der Stadt
Ich mach das Fenster auf, denk mir, ich lüfte mal
Ich schau hin, und du schreibst auf der Straße Gedichte

In der Schule, gaben sie uns Gedichte zu lesen
Deine sind besser, leichter als Luft
Sie schweben im verfickten Wind
Diese Gedichte höre ich in meinem siebten Stock

(Äh... Syny... Acht acht Piernikowski, ey, nimm, nimm, nimm, nimm)

Deine Gedichte, Farnblüten, in der Nacht geschrieben
Ich lese und denke, was mit dir los ist
Jeder Vers wie eine verfickte Geste
Jeder Vers, ein verdammter Mercedes Benz

Du schreibst, die Schwänze um dich herum erblassen
Böse Blumen welken, deine Schwänze spür' ich
Benzingeruch, Wandteppiche brennen
So viel Nachdenken wie Momente in einer Stunde

Ich hab versucht dich aufzuspüren, dich zu erschnüffeln
In der Stadt, wie einen Geist, aber tote Stille
Du bist nicht da, aber viele deiner Zeichen
Es kümmert dich einen Scheißdreck, was ich im Rucksack trage

Die Bullen fragen mich nach meinen Interessen
Der Mangel an Vertrauen pisst mich an, ich lese Poesie
Vierundzwanzigsieben über der Stadt Regen von dieser Scheiße
Die Weißbrote sind so 'Was zum Teufel ist das?'

(Äääh, acht acht Piernikowski, Syny.)
Ich hab dich gesehen...

Ey, ich hab dich gestern gesehen, wie du Gedichte schreibst
Ich hab dich gesehen, normal, in der Stadt
Ich mach das Fenster auf, denk mir, ich lüfte mal
Ich schau hin, und du schreibst auf der Straße Gedichte

In der Schule, gaben sie uns Gedichte zu lesen
Deine sind besser, leichter als Luft
Sie schweben im verfickten Wind
Diese Gedichte höre ich in meinem siebten Stock

(Ey ey ey ey ey ey ey)...
(Ey ey ey ey ey ey ey)...
(Ey ey ey ey ey ey ey)...
(Ey ey ey ey ey ey ey)...
(Ey, ähh, nimm)...

Ey, ich hab neunundneunzig Probleme im Kopf
Nimm, Weißbrot, rede nicht mehr mit mir
Stille, der Weißbrot braucht Stille
Ich geb mir Derwische, hörst du?

Etwas ist hinter uns, hinten, es klirrt
Ist hier jemand? - Nein - das sind meine Schlüssel, die klirren
Schau, wenn ich mich drehe
Verrückte Welt, oder verrückt ich? Wer zum Teufel weiß das

(Ääääääh... syny, wer zum Teufel weiß, nimm... ehe, he, ey ey ey ey ey)

Syny, vierundzwanzig H, Grübeleien über Liebe
Verfickt nochmal sind diese einfachen Werte
Einfache Gedichte, erste Versionen
Beschissene Aufnahmen sind immer die besten
Ich denke, ich verbessere es, aber klar versau ich's
Piernikowski, fick dich

Ich hab dich gestern gesehen, wie du Gedichte schreibst
Ich hab dich gesehen, normal, in der Stadt
Ich mach das Fenster auf, denk mir, ich lüfte mal
Ich schau hin, und du schreibst auf der Straße Gedichte

In der Schule, gaben sie uns Gedichte zu lesen
Deine sind besser, leichter als Luft
Sie schweben im verfickten Wind
Diese Gedichte höre ich in meinem siebten Stock
(Nimm, verpiss dich)