Lyrics and translation To Sfalma - Oi Alisides Den Tha Spasoun Apo Mones Tous

Oi Alisides Den Tha Spasoun Apo Mones Tous

Φυτοζωούμε στις μεγαλουπόλεις τους
Και αυτοί μετράνε νουμεράκια στις οθόνες τους
Θέλουν να παίζω μια ζωή με τους κανόνες τους
Μα οι αλυσίδες δεν θα σπάσουν από μόνες τους

Αναρωτιέμαι γιατί έκοψα τα χάπια μου
Αναρωτιούνται τι καπνό φουμάρω
Δεν ξέρω καν αν βοηθάω με τα κομμάτια μου
Σε ποια απ' όλες τις παράνοιες αξίζει να ζουμάρω
Αν αστοχήσω φίλε να με συγχωρέσεις
8 ώρες ύπνο, 8 δουλειά και άλλες 8 απαγορεύσεις
Που και χωρίς αυτές, με τόσα λίγα λεφτά
Ή θα κοιμόμουν πιο πολύ ή θα γινόμουν σκατά
Η επιστήμη ομορφαίνει την παλέτα πια
Βλέπεις ριάλιτι και από τη τουαλέτα πια
Και η επιστήμη αντί να λύνει τα προβλήματα
Την έχουν για να δίνει στους δημίους επιχειρήματα
Τα Ραπ μου πια είναι πτήσεις χαμηλές
Πάνω από κάτεργα και φτωχογειτονιές
Τα ραπ μου πια είναι ευθείες βολές
Γιατί ξυπνάμε, να μας βλέπετε σαν απειλές!
Το κέρδος έχει κάνει το λαγό
Να βγάζει απ' το καπέλο τον ταχυδακτυλουργό
Οι μπάτσοι ψάχνουν τον Παππά που κάνει το λαγό
Και να δω να πέφτουν βόμβες πλεον, δεν θα εκπλαγώ

Φυτοζωούμε στις μεγαλουπόλεις τους
Και αυτοί μετράνε νουμεράκια στις οθόνες τους
Θέλουν να παίζω μια ζωή με τους κανόνες τους
Μα οι αλυσίδες δεν θα σπάσουν από μόνες τους

Μου λες πως άμα τρέξεις θα προλάβεις να βουτήξεις απ' το μέλι
Εγώ σου λέω πως δεν έχει πάτο το βαρέλι
Δεν είναι θέμα τύχης, ηθικής ή εξυπνάδας
Δεν βγαίνουν προκηρύξεις για τα ινία της Ελλάδας
Βγαίνει στα παράθυρα και ο κάθε τελευταίος
Να σου πει όσα δεν θα έλεγε ο υπουργός ευθέως
Βρίζει τη φάρα μου ο φασέος και πατάει το τσιγάρο
Και τρίζουνε τα κόκαλα των ανταρτών στη Γιάρο
Τέλος το συναίσθημα, ας γίνουμε επιτέλους λογική
Οι εργάτες πρέπει να ναι παραγωγικοί
Όλα με σχέδιο, όλα με πρόγραμμά
Στο τέλος αντί για εραστές θα 'χουμε ολόγραμμα
Και θα εκνευριζεται ο μικροαστός που θα ζορίζεται
Θα λέει "Καλά να πάθετε, με τούτους που ψηφίσατε"
Μα και με τους επόμενους
Θα εκπλείσεται αιώνια
Και πάμε πάλι κρίση, ξανά σε 10 χρόνια
Και θα πρέπει να σε στίψουν πιο πολύ, να μη τους ρίξει ο ανταγωνισμός στην άβυσσο
Και θα θες να ζήσεις, και θα κάνουν πως ζητάς και το παράδεισο
Πως να τα βρεις με δαύτους, κάπου στο ενδιάμεσο

Φυτοζωούμε στις μεγαλουπόλεις τους
Και αυτοί μετράνε νουμεράκια στις οθόνες τους
Θέλουν να παίζω μια ζωή με τους κανόνες τους
Μα οι αλυσίδες δεν θα σπάσουν από μόνες τους

Les chaînes ne se briseront pas d'elles-mêmes

Nous vivons comme des plantes dans leurs mégapoles
Et ils comptent des chiffres sur leurs écrans
Ils veulent que je joue toute ma vie selon leurs règles
Mais les chaînes ne se briseront pas d'elles-mêmes

Je me demande pourquoi j'ai arrêté de prendre mes pilules
Ils se demandent quelle fumée je fume
Je ne sais même pas si j'aide avec mes chansons
Dans quelle folie vaut-il la peine de zoomer
Si je me trompe, mon ami, pardonne-moi
8 heures de sommeil, 8 heures de travail et 8 autres interdictions
Même sans elles, avec si peu d'argent
Je dormirais plus ou je deviendrais de la merde
La science embellit la palette maintenant
Tu regardes des reality shows même depuis les toilettes
Et la science, au lieu de résoudre les problèmes
Elle est là pour donner des arguments aux créateurs
Mes raps sont maintenant des vols bas
Au-dessus des chantiers navals et des bidonvilles
Mes raps sont maintenant des tirs directs
Parce que nous nous réveillons, pour que vous nous voyiez comme des menaces !
Le profit a fait du lapin
Sortir le magicien de son chapeau
Les flics recherchent le Pape qui fait le lapin
Et je vois des bombes tomber maintenant, je ne serai pas surpris

Nous vivons comme des plantes dans leurs mégapoles
Et ils comptent des chiffres sur leurs écrans
Ils veulent que je joue toute ma vie selon leurs règles
Mais les chaînes ne se briseront pas d'elles-mêmes

Tu me dis que si tu cours, tu pourras plonger dans le miel
Je te dis que le tonneau n'a pas de fond
Ce n'est pas une question de chance, de moralité ou d'intelligence
Il n'y a pas d'annonces pour les rênes de la Grèce
Chaque dernier sort par les fenêtres
Pour te dire ce que le ministre ne dirait pas directement
Le fasciste insulte ma famille et écrase sa cigarette
Et les os des rebelles grincent à Yaro
Fin du sentiment, devenons enfin logiques
Les travailleurs doivent être productifs
Tout avec un plan, tout avec un programme
À la fin, au lieu d'amoureux, nous aurons des hologrammes
Et la petite bourgeoisie sera énervée de se sentir oppressée
Il dira : « Vous méritez ce qui vous arrive, avec ceux que vous avez votés »
Mais avec les suivants aussi
Il expirera éternellement
Et encore une fois, la crise, à nouveau dans 10 ans
Et ils devront te presser davantage, pour ne pas être précipités dans l'abîme par la concurrence
Et tu voudras vivre, et ils feront comme si tu demandais aussi le paradis
Comment t'entendre avec eux, quelque part entre les deux

Nous vivons comme des plantes dans leurs mégapoles
Et ils comptent des chiffres sur leurs écrans
Ils veulent que je joue toute ma vie selon leurs règles
Mais les chaînes ne se briseront pas d'elles-mêmes