Lyrics Oi Alisides Den Tha Spasoun Apo Mones Tous - To Sfalma

Φυτοζωούμε στις μεγαλουπόλεις τους
Και αυτοί μετράνε νουμεράκια στις οθόνες τους
Θέλουν να παίζω μια ζωή με τους κανόνες τους
Μα οι αλυσίδες δεν θα σπάσουν από μόνες τους

Αναρωτιέμαι γιατί έκοψα τα χάπια μου
Αναρωτιούνται τι καπνό φουμάρω
Δεν ξέρω καν αν βοηθάω με τα κομμάτια μου
Σε ποια απ' όλες τις παράνοιες αξίζει να ζουμάρω
Αν αστοχήσω φίλε να με συγχωρέσεις
8 ώρες ύπνο, 8 δουλειά και άλλες 8 απαγορεύσεις
Που και χωρίς αυτές, με τόσα λίγα λεφτά
Ή θα κοιμόμουν πιο πολύ ή θα γινόμουν σκατά
Η επιστήμη ομορφαίνει την παλέτα πια
Βλέπεις ριάλιτι και από τη τουαλέτα πια
Και η επιστήμη αντί να λύνει τα προβλήματα
Την έχουν για να δίνει στους δημίους επιχειρήματα
Τα Ραπ μου πια είναι πτήσεις χαμηλές
Πάνω από κάτεργα και φτωχογειτονιές
Τα ραπ μου πια είναι ευθείες βολές
Γιατί ξυπνάμε, να μας βλέπετε σαν απειλές!
Το κέρδος έχει κάνει το λαγό
Να βγάζει απ' το καπέλο τον ταχυδακτυλουργό
Οι μπάτσοι ψάχνουν τον Παππά που κάνει το λαγό
Και να δω να πέφτουν βόμβες πλεον, δεν θα εκπλαγώ

Φυτοζωούμε στις μεγαλουπόλεις τους
Και αυτοί μετράνε νουμεράκια στις οθόνες τους
Θέλουν να παίζω μια ζωή με τους κανόνες τους
Μα οι αλυσίδες δεν θα σπάσουν από μόνες τους

Μου λες πως άμα τρέξεις θα προλάβεις να βουτήξεις απ' το μέλι
Εγώ σου λέω πως δεν έχει πάτο το βαρέλι
Δεν είναι θέμα τύχης, ηθικής ή εξυπνάδας
Δεν βγαίνουν προκηρύξεις για τα ινία της Ελλάδας
Βγαίνει στα παράθυρα και ο κάθε τελευταίος
Να σου πει όσα δεν θα έλεγε ο υπουργός ευθέως
Βρίζει τη φάρα μου ο φασέος και πατάει το τσιγάρο
Και τρίζουνε τα κόκαλα των ανταρτών στη Γιάρο
Τέλος το συναίσθημα, ας γίνουμε επιτέλους λογική
Οι εργάτες πρέπει να ναι παραγωγικοί
Όλα με σχέδιο, όλα με πρόγραμμά
Στο τέλος αντί για εραστές θα 'χουμε ολόγραμμα
Και θα εκνευριζεται ο μικροαστός που θα ζορίζεται
Θα λέει "Καλά να πάθετε, με τούτους που ψηφίσατε"
Μα και με τους επόμενους
Θα εκπλείσεται αιώνια
Και πάμε πάλι κρίση, ξανά σε 10 χρόνια
Και θα πρέπει να σε στίψουν πιο πολύ, να μη τους ρίξει ο ανταγωνισμός στην άβυσσο
Και θα θες να ζήσεις, και θα κάνουν πως ζητάς και το παράδεισο
Πως να τα βρεις με δαύτους, κάπου στο ενδιάμεσο

Φυτοζωούμε στις μεγαλουπόλεις τους
Και αυτοί μετράνε νουμεράκια στις οθόνες τους
Θέλουν να παίζω μια ζωή με τους κανόνες τους
Μα οι αλυσίδες δεν θα σπάσουν από μόνες τους