Ballada o dzikim zachodzie - Wojciech Młynarski translation in Russian

Ballada o dzikim zachodzie

Potwierdzają to setne przykłady
Że westerny wciąż jeszcze są w modzie
Wysłuchajcie więc państwo ballady
O tak zwanym najdzikszym zachodzie
Miasto było tam, jakich tysiące
Wokół preria i skały naprzeciw
Jak gdzie indziej, świeciło tam słońce
Marli starcy, rodziły się dzieci

I tym tylko od innych różni się ta ballada
Że w tym mieście gdzieś na prerii krańcach
Na jednego mieszkańca, jeden szeryf przypadał
Jeden szeryf na jednego mieszkańca

Konsekwencje ten fakt miał ogromne
Bo nikt w mieście za spluwę nie chwytał
I od dawna już każdy zapomniał
Jak wygląda prawdziwy bandyta
Choć finanse poniekąd leżały
Gospodarka i przemysł był na nic
Ale każdy, czy duży czy mały
Czuł się za to bezpieczny bez granic

Bo tym tylko od innych różni się ta ballada
Że w tym mieście gdzieś na prerii krańcach
Na jednego mieszkańca jeden szeryf przypadał
Jeden szeryf na jednego mieszkańca

Jeśli państwa historia ta nudzi
To pocieszcie się tym, że nareszcie
Którejś nocy krzyk ludzi obudził
Bank rozbity! Bandyci są w mieście
Dobrzy ludzie, na próżno wołacie
Nikt nie wstanie, za spluwę nie chwyci
Skoro każdy świadomość zatracił
Czym się różnią od ludzi bandyci

A tym tylko od innych różni się ta ballada
Że w tym mieście gdzieś na prerii krańcach
Na każdego człowieka nagle strach upadł blady
Od szeryfa do zwykłego mieszkańca

Potwierdzają to setne przykłady
Że westerny wciąż jeszcze są w modzie
Wysłuchaliście, państwo, ballady
O tzw. najdzikszym zachodzie
Miasto było tam, jakich tysiące
Ludzkie w nim krzyżowały się drogi
Lecz nie wszystkim świeciło tam słońce
Bo bandyci krążyli bez trwogi

Wyciągnijmy więc morał w tej balladzie ukryty
Gdy nie grozi nam żadne riffifi
Że czasami najtrudniej jest rozpoznać bandytę

Gdy dokoła są sami szeryfi
Gdy dokoła są sami szeryfi
Gdy dokoła są sami szeryfi

Баллада о Диком Западе

Сотни примеров, милая, подтверждают,
Что вестерны всё ещё в моде.
Так что послушай мою балладу,
О так называемом Диком Западе.
Был там город, каких тысячи,
Вокруг прерия и скалы напротив.
Как и везде, светило там солнце,
Умирали старики, рождались дети.

И только этим, родная, от других отличается эта баллада,
Что в этом городе, где-то на краю прерии,
На одного жителя один шериф приходился,
Один шериф на одного жителя.

Последствия этого факта были огромны,
Ведь никто в городе за оружие не хватался.
И давно уже каждый забыл,
Как выглядит настоящий бандит.
Хотя финансы, скажем так, лежали,
Экономика и промышленность ни к чему,
Зато каждый, и большой, и малый,
Чувствовал себя в безопасности безграничной.

Ведь только этим, любимая, от других отличается эта баллада,
Что в этом городе, где-то на краю прерии,
На одного жителя один шериф приходился,
Один шериф на одного жителя.

Если тебя эта история утомляет,
То утешься тем, что наконец-то,
Однажды ночью крик людей разбудил:
Банк ограблен! Бандиты в городе!
Добрые люди, напрасно зовёте,
Никто не встанет, за оружие не схватится.
Ведь каждый сознание утратил,
Чем отличаются от людей бандиты.

А этим, дорогая, от других отличается эта баллада,
Что в этом городе, где-то на краю прерии,
На каждого человека вдруг страх упал бледный,
От шерифа до простого жителя.

Сотни примеров, милая моя, подтверждают,
Что вестерны всё ещё в моде.
Выслушала ты, балладу
О так называемом Диком Западе.
Был там город, каких тысячи,
Людские в нём пересекались пути.
Но не всем светило там солнце,
Ведь бандиты бродили без страха.

Так что давай извлечём мораль, в этой балладе скрытый,
Когда нам не грозит никакой riffifi,
Что порой труднее всего распознать бандита,

Когда вокруг одни шерифы,
Когда вокруг одни шерифы,
Когда вокруг одни шерифы.