Och, ty w życiu - Wojciech Młynarski translation in German

Och, ty w życiu

Słów znowu parę skreślić muszę
Bo choć w tym nie ma mojej winy
Lecz znowu mam rozdartą duszę
Z powodu, śmieszna rzecz dziewczyny

Taki byłem hardy
Taki byłem twardy
Ani mnie się o tym dotąd śniło
Dotąd nie wiedziałem
Dzisiaj zrozumiałem
Co to jest poezja oraz miłość

Że w tych sprawach to się liczy byle listek, byle śmieć
Pan mnie rozumie?
I kalendarz robotniczy może żółty kolor mieć
Pan mnie rozumie?

A gdy fruną kormorany i mgła snuje się jak dym
W sitowia szumie
To mężczyzna ukochany się skojarzyć może z tym
Pan mnie rozumie?
Pan nie rozumie!

Och, ty w życiu, ty w życiu jedyna
Do dziewczyny tej wzdycham wśród marzeń
Lecz choć nie wiem, gdzie leży przyczyna
Ja się jej z tym raczej nie kojarzę

Ta poezja mnie przesłania wokół cały świat i wiem
Pan mnie wyczuwa?
Że nie musi się z mieszkaniem czy z mieszkaniem kończyć dzień
Pan mnie wyczuwa?

Że to jest brutalny krzyk, przeboju gwizd, banału brak
I ptak, co fruwa
I z tym wszystkim ten kochany się kojarzy, niech go szlag!
Pan mnie wyczuwa?
Pan nie wyczuwa!

Och, ty w życiu, ty w życiu jedyna
Do dziewczyny tej wśród marzeń wzdycham
Lecz choć nie wiem, gdzie leży przyczyna
Ona wciąż mnie nie chce i odpycha!

Ona nie ma tych skojarzeń, czemu nie ma, nie wiem sam!
Pan to przyswaja?
A ja świat intymnych marzeń, jak mężczyźni inni, mam
Pan to przyswaja?

Czasem myślę, że to wszystko jest już blisko, jest tuż, tuż
Świat mnie upaja
A po chwili sen mój pryska, nie kojarzę się i już!
Pan to przyswaja?
Pan nie przyswaja!

Och ty w życiu, ty w życiu jedyna
Och ty dolo, och dolo ty mojaż
Sympatyczna, liryczna dziewczyno
Skojarz ty mnie sobie wreszcie, skojarz

Och ty w życiu, ty w życiu jedyna
Och ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo

Ach, du im Leben

Ein paar Worte muss ich wieder streichen
Denn obwohl ich daran keine Schuld trage
Habe ich doch wieder eine zerrissene Seele
Wegen, welch Ironie, eines Mädchens

Ich war so kühn
Ich war so hart
Davon hätte ich nicht einmal geträumt
Bisher wusste ich es nicht
Heute habe ich verstanden
Was Poesie und Liebe bedeutet

Dass in diesen Dingen jedes Blättchen, jeder Kinkerlitzchen zählt
Verstehen Sie mich?
Und ein Arbeiterkalender kann eine gelbe Farbe haben
Verstehen Sie mich?

Und wenn Kormorane fliegen und Nebel wie Rauch sich legt,
Im Rauschen des Schilfs
Kann man(n) den geliebten Mann damit assoziieren
Verstehen Sie mich?
Sie verstehen mich nicht!

Ach, du im Leben, du meine Einzige,
Seufze ich zu diesem Mädchen in meinen Träumen
Aber obwohl ich nicht weiß, wo der Grund liegt
Assoziiert sie mich eher nicht damit

Diese Poesie verdeckt mir die ganze Welt und ich weiß
Spüren Sie mich?
Dass der Tag nicht mit der Wohnung enden muss
Spüren Sie mich?

Dass es ein brutaler Schrei ist, das Pfeifen eines Hits, das Fehlen von Banalität
Und ein Vogel, der fliegt
Und mit all dem wird der Geliebte assoziiert, zum Teufel!
Spüren Sie mich?
Sie spüren mich nicht!

Ach, du im Leben, du meine Einzige
Seufze ich zu diesem Mädchen in meinen Träumen
Doch obwohl ich nicht weiß, wo der Grund liegt
Will sie mich immer noch nicht und stößt mich weg!

Sie hat diese Assoziationen nicht, warum nicht, weiß ich selbst nicht!
Verarbeiten Sie das?
Und ich habe, wie andere Männer, eine Welt intimer Träume
Verarbeiten Sie das?

Manchmal denke ich, dass alles schon nah ist, ganz nah
Die Welt berauscht mich
Und einen Moment später zerplatzt mein Traum, ich werde nicht mehr assoziiert, und Schluss!
Verarbeiten Sie das?
Sie verarbeiten es nicht!

Ach, du im Leben, du meine Einzige
Ach, du mein Schicksal, ach, mein Schicksal
Sympathisches, lyrisches Mädchen
Assoziiere mich doch endlich, assoziiere mich

Ach, du im Leben, du meine Einzige
Ach, du Schicksal, du Schicksal, du Schicksal, du Schicksal, du Schicksal, du Schicksal, du Schicksal