Lyrics and translation Łona i Webber - Szkoda Zachodu

Szkoda Zachodu

Znam cię od tylu lat już w sumie
Choć fakt nie umiem
Stanąć w tym zacnym tłumie
Posiadaczy ostatnich sumień
Co mamy? Piątek jedenasta osiem
A widziałem cię dosłownie wszędzie gdzie bym nie poszedł
W tramwaju byłeś dziadkiem, narzekałeś drugiemu dziadkowi
Na laicyzację i na zachód i czemu tak robi
Ten zachód, że upadł nisko i chce upaść niżej
I że Boga się wyrzekł i ściąga nam krzyże
Nasze krzyże!
W telewizji było ci przykro
Z powodu wszystkich dzieci mordowanych przez in vitro
A z kolei w mięsnym byłeś łaskaw się żalić
że z Europy tylko liberalizm tolerancja i pedali
Od rana masz wynik spory
Bo widziałem sto twoich twarzy, a w każdej z nich tę samą gorycz
Upiory jakieś z miejsc najodleglejszych
Nie, to jeden upiór i to jak najbardziej tutejszy
Ten upiór, który daje wiarę i upór
Który krzyczy "nie dyskutuj"
I każe wznosić mury z trupów
Upiór, z którym bym walczył na ogół
Jeszcze wczoraj, a dziś? Szkoda zachodu
Nie mam siły, nie mam już pomysłów jak zepsuć
Twoją tarczę ze strachu i zbroje z kompleksów
Twoją pogardę co ją zwykle wzbudza byle powód
Nie, naprawdę szkoda zachodu.
Nie mam siły tłuc się z tobą
Czy truć się tobą
Czy iść z tobą w tango albo jakieś grubsze pogo
Po co mówić do kogoś kto już dawno ogłuchł
Nie będę walczył z upiorem. Szkoda zachodu
Nie mam siły tłuc się z tobą
Czy truć się tobą
Czy iść z tobą w tango albo jakieś grubsze pogo
Po co mówić do kogoś kto już dawno ogłuchł
Nie będę walczył z upiorem. Szkoda zachodu
Ja swój opór gaszę
A ty walcz z tym co obce, walcz z tym co nie jest nasze
Rozbijaj swój warowny obóz
Ja pasuję, szkoda zachodu
Ale z drugiej strony szkoda zachodu
Widzisz... nie chcę narzekać
Ale szkoda mi paru drobnostek, jak wolność słowa, czy prawa człowieka Klika zachodnich głupot bez znaczenia
Wolność prasy, wolność zgromadzeń, wolność sumienia
Demokracja? Nawet jak kulawa i młoda
Ale przyzwyczaiłem się już do niej, trochę szkoda
Żal będzie odrobinę zabrać
Tę swobodę myśli, czy równość nawet jeśli mocno podupadła
Wiem, że przed chwilą zakopałem topór
Ale jeśli mam to wszystko stracić rośnie we mnie opór
I domyślasz się jakie działania przyjmę modus
Bo jednak szkoda mi tego zachodu
Niby nie mam siły tłuc się z tobą
Czy truć się tobą
Czy iść z tobą w tango albo jakieś grubsze pogo
Czy mówić do kogoś kto dawno ogłuchł
Ale będę walczyć choćby z upiorem bo szkoda zachodu
Niby nie mam siły tłuc się z tobą
Czy truć się tobą
Czy iść z tobą w tango albo jakieś grubsze pogo
Czy mówić do kogoś kto dawno ogłuchł
Ale będę walczyć choćby z upiorem bo szkoda zachodu.

Жаль усилий

Знаю тебя уже столько лет, в общем-то,
Хотя, по правде говоря, не умею
Встать в этой почтенной толпе
Обладателей последних совестей.
Что у нас? Пятница, одиннадцать восемнадцать,
А видел я тебя буквально везде, куда бы я ни пошёл.
В трамвае ты была старушкой, жаловалась другой старушке
На секуляризацию и на Запад, и почему он так поступает,
Этот Запад, что пал так низко и хочет пасть ещё ниже,
И что Бога отрёкся и снимает с нас кресты,
Наши кресты!
По телевизору тебе было грустно
Из-за всех детей, убитых ЭКО.
А в мясной лавке ты изволила жаловаться,
Что из Европы только либерализм, толерантность и педики.
С утра у тебя результат неплохой,
Ведь я видел сто твоих лиц, и в каждом из них ту же горечь.
Призраки какие-то из самых отдалённых мест,
Нет, это один призрак, и он самый что ни на есть здешний.
Этот призрак, который даёт веру и упорство,
Который кричит: «Не обсуждай!»
И велит возводить стены из трупов.
Призрак, с которым я бы боролся обычно,
Ещё вчера, а сегодня? Жаль усилий.
Нет сил, нет уже идей, как разрушить
Твой щит из страха и броню из комплексов,
Твоё презрение, которое обычно вызывает любой повод.
Нет, правда, жаль усилий.
Нет сил с тобой биться,
Или травиться тобой,
Или идти с тобой в танго или какой-нибудь жёсткий pogo.
Зачем говорить с кем-то, кто уже давно оглох?
Не буду бороться с призраком. Жаль усилий.
Нет сил с тобой биться,
Или травиться тобой,
Или идти с тобой в танго или какой-нибудь жёсткий pogo.
Зачем говорить с кем-то, кто уже давно оглох?
Не буду бороться с призраком. Жаль усилий.
Я своё сопротивление гашу,
А ты борись с тем, что чуждо, борись с тем, что не наше,
Разбивай свой укреплённый лагерь.
Я пас, жаль усилий.
Но с другой стороны, жаль усилий.
Видишь… не хочу жаловаться,
Но мне жаль пары мелочей, как свобода слова или права человека. Пара западных глупостей без значения.
Свобода печати, свобода собраний, свобода совести.
Демократия? Даже если хромая и молодая,
Но я уже привык к ней, немного жаль.
Жалко будет немного забрать
Эту свободу мысли, или равенство, даже если оно сильно пошатнулось.
Знаю, что только что закопал топор,
Но если я всё это потеряю, во мне растёт сопротивление.
И ты догадываешься, какой образ действий я приму,
Потому что всё-таки жаль мне этих усилий.
Вроде нет сил с тобой биться,
Или травиться тобой,
Или идти с тобой в танго или какой-нибудь жёсткий pogo,
Или говорить с кем-то, кто давно оглох,
Но я буду бороться, хоть бы и с призраком, потому что жаль усилий.
Вроде нет сил с тобой биться,
Или травиться тобой,
Или идти с тобой в танго или какой-нибудь жёсткий pogo,
Или говорить с кем-то, кто давно оглох,
Но я буду бороться, хоть бы и с призраком, потому что жаль усилий.