Lyrics and translation Łzy - Anastazja, Jestem 2024

Anastazja, Jestem 2024

Leżę tutaj już od piętnastu lat
Nie mogę nic powiedzieć, ruszyć ręką ani wstać
Sprawny umysł mam, jednak martwe ciało
Wszystko słyszę i czuję, po prostu wegetuję

Pamiętasz, mamo, jak tuliłaś mnie do snu?
A teraz tylko ból i pokój zawsze pełen róż
Każdego dnia jednego tylko chcę
Błagam was, zlitujcie się i zabijcie mnie

Nikt nie stoi, wszyscy dobrze się bawią
A może właśnie teraz na pewno ktoś, na pewno ktoś umiera
I w czyichś ramionach wylewa łzy
Może on, a może ona, najważniejsze, że nie ty

W natłoku myśli wielu chłopców miałam
I w niejedną wielką podróż wyruszyłam
Wiem, że ty naprawdę to przeżyłaś
A ja po prostu śniłam, ja po prostu śniłam

Pamiętasz, mamo, jak tuliłaś mnie do snu?
A teraz tylko ból (teraz tylko ból) i pokój zawsze pełen róż
Każdego dnia jednego tylko chcę
Błagam was, zlitujcie się i zabijcie mnie!

Codziennie pytam, czy kiedyś to się skończy
I nienawidzę słów: "Nic nas nie rozłączy"
Codziennie modlę się, byś zabrał mnie ze sobą
Ludzie nie mają prawa, ludzie zabić mnie nie mogą!

Nikt nie stoi, wszyscy dobrze się bawią
A może właśnie teraz na pewno ktoś, na pewno ktoś umiera
I w czyichś ramionach wylewa łzy
Czy pomyślałeś, że to mógłbyś być ty?

Nikt nie stoi, wszyscy dobrze się bawią
A może właśnie teraz na pewno ktoś umiera
I w czyichś ramionach wylewa łzy
Może on, a może ona, najważniejsze, że nie ty

Анастасия, я - 2024

Лежу здесь уже пятнадцать лет,
Не могу ничего сказать, пошевелить рукой или встать.
Ум мой ясен, но тело мертво,
Всё слышу и чувствую, просто существую.

Помнишь, мама, как ты меня баюкала?
А теперь только боль и комната, полная роз.
Каждый день лишь об одном молю,
Умоляю вас, сжальтесь и убейте меня.

Никто не стоит, все веселятся,
А может, прямо сейчас кто-то, наверняка, умирает.
И в чьих-то объятьях льются слёзы,
Может, он, а может, она, главное, что не ты.

В водовороте мыслей много у меня было парней,
И не в одно великое путешествие я отправлялась.
Знаю, ты и вправду всё это пережила,
А я просто мечтала, я просто мечтала.

Помнишь, мама, как ты меня баюкала?
А теперь только боль (теперь только боль) и комната, полная роз.
Каждый день лишь об одном молю,
Умоляю вас, сжальтесь и убейте меня!

Каждый день я спрашиваю, закончится ли когда-нибудь это,
И ненавижу слова: "Нас ничто не разлучит".
Каждый день молюсь, чтобы ты забрал меня с собой,
Люди не имеют права, люди не могут убить меня!

Никто не стоит, все веселятся,
А может, прямо сейчас кто-то, наверняка, умирает.
И в чьих-то объятьях льются слёзы,
Ты не думал, что это мог бы быть ты?

Никто не стоит, все веселятся,
А может, прямо сейчас кто-то, наверняка, умирает.
И в чьих-то объятьях льются слёзы,
Может, он, а может, она, главное, что не ты.