Czasami, ot tak - Łzy translation in German

Czasami, ot tak

Czasem chcę używać słów, których nie wypada mi mówić
Czasem myślę o rzeczach, których nie powinnam robić
Godzinami wpatruję się w ściany, jakby to tam ukryta była prawda
Czasem wydaje mi się, że jestem w domu wariatów

Skoro już jestem tu, nie zatrzymujcie mnie
Jeśli mnie znasz, to wiesz, zrobię co chcę

Wyobrażam sobie czasem jakby to było skoczyć głową w dół
Wyobrażam sobie czasem jakby to było uderzyć głową w stół
A obok mnie dwie czerwone duże plamy
Zwisające bezwładnie ręce na nich nożem cięte rany

Czasem to wszystko ma sens kiedy przychodzisz tutaj
Czasem wystarczy twe spojrzenie, abym wiedziała jak mam na imię
Godzinami wpatruję się w ciebie, jakbyś to ty był ukrytą prawdą
Czasem wydaje mi się, że jestem w domu wariatów

Skoro już jestem tu, nie zatrzymujcie mnie
Jeśli mnie znasz, to wiesz, zrobię co chcę

Wyobrażam sobie czasem, jakby to było skoczyć głową w dół
Wyobrażam sobie czasem, jakby to było uderzyć głową w stół
A obok mnie dwie czerwone duże plamy
Zwisające bezwładnie ręce na nich nożem cięte rany

Wyobrażam sobie czasem, jakby to było, gdybym nie była tu
Wyobrażam sobie czasem ciebie i mnie i nasz szklany stół
Jemy wspólnie śniadanie, pamiętasz, przecież kiedyś tak było...

Manchmal, einfach so

Manchmal möchte ich Worte benutzen, die ich nicht sagen sollte
Manchmal denke ich an Dinge, die ich nicht tun sollte
Stundenlang starre ich auf die Wände, als ob dort die Wahrheit versteckt wäre
Manchmal kommt es mir vor, als wäre ich in einem Irrenhaus

Da ich schon hier bin, haltet mich nicht auf
Wenn du mich kennst, dann weißt du, ich mache, was ich will

Ich stelle mir manchmal vor, wie es wäre, kopfüber zu springen
Ich stelle mir manchmal vor, wie es wäre, mit dem Kopf auf den Tisch zu schlagen
Und neben mir zwei große rote Flecken
Schlaff herabhängende Hände, darauf mit dem Messer geschnittene Wunden

Manchmal ergibt das alles einen Sinn, wenn du hierher kommst
Manchmal genügt dein Blick, damit ich weiß, wie ich heiße
Stundenlang starre ich dich an, als wärst du die verborgene Wahrheit
Manchmal kommt es mir vor, als wäre ich in einem Irrenhaus

Da ich schon hier bin, haltet mich nicht auf
Wenn du mich kennst, dann weißt du, ich mache, was ich will

Ich stelle mir manchmal vor, wie es wäre, kopfüber zu springen
Ich stelle mir manchmal vor, wie es wäre, mit dem Kopf auf den Tisch zu schlagen
Und neben mir zwei große rote Flecken
Schlaff herabhängende Hände, darauf mit dem Messer geschnittene Wunden

Ich stelle mir manchmal vor, wie es wäre, wenn ich nicht hier wäre
Ich stelle mir manchmal dich und mich und unseren Glastisch vor
Wir frühstücken zusammen, erinnerst du dich, es war doch mal so...