Lyrics Fisai Poli - Γιάννης Πλούταρχος

Πάλι νομίζω ότι άναψες το φως
πάλι νομίζω ότι χτύπησε η πόρτα
πάλι να σκέφτομαι εσένανε αρχίζω
έφυγες πια ή μήοως έτσι το νομίζω

Πάλι νομίζω ότι ζήλεψες ξανά
πάλι νομίζω πως θυμώνεις δίχως λόγο
πάλι από λάθος μου τις μέρες μου μαυρίζω
έφυγες πια ή μήπως έτσι το νομίζω

Φυσάει πολύ απ′ το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς
και η ζωή πολύ μικρή τι να σου κάνει
που είναι σαν την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς

Φυσάει πολύ απ' το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς
κι η μοναξιά με πνίγει πάει να με τρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα την παλάμη της καρδιάς

Πάλι νομίζω ότι σ′ έχω αγκαλιά
πάλι νομίζω πως στα χείλη σε φιλάω
θέλω απόψε να σκεφτώ πως σε κερδίζω
έφυγες πια ή μήπως έτσι το νομίζω

Φυσάει πολύ απ' το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βαριάς
κι η μοναξιά με πνίγει πάει να με τρρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς

Φυσάει πολύ απ' το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βαριάς
κι η μοναξιά με πνίγει να με τρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς

Φυσάει πολύ απ′ το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βαριάς
κι η μοναξιά με πνίγει να με τρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς

Φυσάει πολύ απ′ το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βαριάς
κι η μοναξιά με πνίγει να με τρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα στιν παλάμη της καρδιάς

Θυσάει πολύ απ' το σπασμένο μου το τζάμι
φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βαριάς
κι η μοναξιά με μνίγει να με τρελάνει
ματώνει σαν την πρόκα στην παλάμη της καρδιάς