Lyrics The Captain's Kol Nidrei - אברהם פריד
די
זון
איז
פארגאנגען
אראפ
אין
א
פלאם
אויף
כוואליעס
די
שטראלן
צוגאסן
עס
פארט
א
געפאנצערטע
שיף
אויפן
ים
מיט
רוסישע
קריגס
מאטראזן
דער
שיפס
קאפיטאן
שטייט
ביים
שפיץ
אויפן
דעק
און
האלט
א
לארנעטע
א
קליינע
און
פלוצלינג
דערזעהט
ער
א
הערליכן
ברעג
און
אויף
איהם
א
שטאט
גאר
א
שיינע
אדעסע
הייסט
די
שטאט
אירע
לאמפן
ביים
פארט
גלאנצן
ווי
דיימאנדס
פון
ווייטן
און
פלוצלינג
דערהערט
ער
א
ניגון
פון
דארט
פון
אלטע
פארגעסענע
צייטן
עס
דערמאנט
איהם
דער
ניגון
זכרונות
אסאך
פון
יארן
מיט
פיל
פארגעניגן
נישט
בעטהאווען,
מאָצאַרט
נישט
וואגנער
נישט
באך
ס'איז
עפעס
אן
אנדער
מין
ניגון
עס
ציהט
איהם
דער
ניגון
אין
שטאט
אריין
דארט
ער
קען
זיך
קיין
ארט
נישט
געפינען
ער
בינדט
אפ
א
שיפל
און
פארט
צו
צום
פארט
און
ער
לויפט
אויפן
ברעג
ווי
אן
זינען
ער
לויפט
אין
די
גאסן
אריין
און
ארויס
דער
ניגון
ווערט
שטארקער
און
קלערער
און
וואס
מער
ער
הערט
עס
זיין
הארץ
גייט
איהם
אויס
די
בענקשאפט
ווערט
שטארקער
און
שווערער
עס
ציהט
איהם
דער
ניגון
ארויס
פון
דער
שטאט
ביי
פינסטערע
הויכע
פאבריקן
און
אין
א
קליינינקער
געסל
עס
האט
זיך
אויפגעהערט
הערן
דער
ניגון
און
פלוצלינג
דערזעהט
ער
עס
גייט
ביי
א
וואנט
אן
אלטיטשקע
פרוי
איינגעבויגן
א
קליינינקע
פעקעלע
אונטערן
האנט
א
טיכל
אריבער
די
אויגן
מוטערל,
זאגט
ער,
א
ניגון
איך
הער
און
איך
קען
מיר
קיין
ארט
נישט
געפינען
עס
ציהט
מיר
די
הארץ
און
עס
בענקט
זיך
אהער
איך
פיהל
אז
איך
ריר
זיך
פון
זינען
זאגט
איהם
די
אלטע,
דיין
פנים
זאגט
אויס
אז
דו
ביזט
א
איד,
און
דעריבער
איז
ביי
דיר
היינט
דאס
די
בענקעניש
גרויס
ווייל
היינט
איז
די
נאכט
פון
יום
כיפור
די
נאכט
פון
יום
כיפור!
גיט
ער
א
געשריי
איך
זעה
מיינע
קינדערישע
יארן
און
דאס
איז
דאך
דער
ניגון
פון
כל
נדרי!
עס
לעבט
ביי
מיר
אלץ
אין
זכרון
א
דאנק
זאגט
די
אלטע
ווער
עס
האט
דיך
געשיקט
פונקט
אין
דעם
צייט
העלפט
ער
תמיד
מען
האט
ביי
אונז
אלע
בעל
תפילות
פארשיקט
נישטא
ווער
זאל
צוגיין
צום
עמוד
ער
קומט
אין
א
הויפל
פארשטעקט
אין
פיר
ווענט
נאס
דורכגעווייקטע
פון
טרערן
עס
שטייען
פיל
מענטשן
ער
קוקט
און
דערקענט
פיל
הויכע
ארמיי
אפיצערן
ביים
קליינינקן
שולכען
עס
ברענען
פיל
ליכט
א
טלית
ט'מען
איהם
צוגעטראגן
ער
דרוקט
צו
צום
סידור
זיין
בלאסן
געזיכט
און
הייבט
אן
פאמעלאך
זאגן:
בישיבה
של
מעלה
ובישיבה
של
מטה
אנו
מתירים
להתפלל
עם
העבריינים
און
פון
זיינע
אויגן
א
טרער
נאך
א
טרער
עס
פאלן
אריבער
זיין
פנים
אינדרויסן
צושפרייט
ליגט
א
פינסטערע
נאכט
א
רעגנדל
הייבט
אן
צו
פאלן
אומזיסט
שטייט
די
שיף
דארט
אין
ים
און
זי
וואכט
אומזיסט
שיקט
זי
אירע
סיגנאלן
דער
שיין
פון
פראָזשעקטערס
עס
זוכט
אויפן
ברעג
עס
זוכט
אויך
צווישן
די
שטערן
דער
שיפס
קאפיטאן
איז
פיל
העכער
אוועק
און
וועט
זיך
קיינמאל
נישט
אומקערן
ער
שטייט
ביי
דעם
עמוד
געבויגן
די
קאפ
און
קען
נישט
איינהאלטן
די
טרערן
ביים
זייט
שטייט
דער
טאטע
פון
הימל
אראפ
געקומען
כל
נדרי
צו
הערן
נאר
ווער
קען
דען
זאגן
אז
די
הארץ
איז
פול
און
שיער
וואס
עס
פלאצט
נישט
דער
מח
ער
גיט
זיך
א
דריי
אויס
פון
עמוד
צום
שול
און
הייבט
אן
צו
שרייען
מיט
כח:
מענטשן!
צו
ווייסט
איר
וואס
איז
געשען
דא
שרעקליכע
הייליגע
זאכן
צו
נעמען
א
מענטשן
אין
איין
האלבע
שעה
און
אזוי
גליקלאך
צו
מאכן
אידן!
איך
האב
היינט
געפינען
מיין
גליק
מען
האט
מיר
פון
זומפ
אויפגעהויבן
א
ניגון
געזוכט
און
געפונען
צוריק
מיין
אלטן
פארלוירענעם
גלויבן
א
ניגון
געזוכט
און
געפונען
צוריק
מיין
אלטן
פארלוירענעם
גלויבן...
Attention! Feel free to leave feedback.