Paroles et traduction Ali Ashikar - Əyyaş

Əyyaş

Bir gün səni itirəcəyimi bildiyimçün
O qədər rahat idim ki
O gün gəldi çatdı, itirdim
Məni bir daha sən axtarmadın ki
İki yer boş qaldı hər zaman
Səndən sonra da çox oldu, lakin
Amma kimləsə sən qədər olmadı
Nə mümkündür axı unutmaq ilki?
İl kimi gəlir indi hər günüm
Nə etsəm belə, mən öyrəşə bilmədim
Gör kimə görə kimi itirmisən sən?
Yad kimi rəsminə söykənir əllərim
Hər gülü dərmədim ki, yar bağında
Sənə tay olan başqa birini tapmayım
Bir neçə qurtum sevgi, bir az sən
Bir neçə mahnı da kədərini saxlayır
Bir gecə ağılda səs-küyün ağlayır
Otağım darmadağın, boş külqabı
İçkili halda da düşünmürəm səni
Əyyaşdır bədəni, ruhu torpağın
Quru bir salamdan heç nə qalmayıb
O da məni sevib, amma, heç axtarmayıb
Bir dəfə olsun məni yada salıb da
Ağrılarımla maraqlanmayıb
Ən az mən qədər sevə bilər insan
Ən az sən qədər dəyişə bilər
Gəl, az bir müddətim qalıb sənə çatmağa
Bəlkə də yollar kəsişə bilər
Ya da yuyub aparar yağış ətrini gətirən
Boz küçələrdəki xatirəni
Sənin də məndə bir xətrin qalıbsa
O da gözlərinin xətrinədir

Yazıram ağ vərəqə o gözəl gözlərindən yenə
Deyiləm hisslərimdən dönən
Düşürəm əllərindən yerə
Ki, görən olmasın
Yazıram ağ vərəqə o gözəl gözlərindən yenə
Deyiləm hisslərimdən dönən
Düşürəm əllərindən yerə
Ki, görən olmasın
Bir-birimizi bizə düşmən edərdin
Bir səni isidər, minin üşüdərdim
Gözdən axıb sən ürəyə düşərdin
Mən tək səni yox, bizi düşünərdim
Bizi üşüdərmi ki, yağan yağış
Əgər əllərim üstünə çətir tutarsa?
Mən sənə necə deyim ki, gəl?
Necə məcbur edim səni, qəlbin onunsa?!
Səndən mənə yadigar bir-iki rəsm
Və başqa da heç nəyin qalmayıb
Düşünmə sən mənim vaxtımı almısan
Səni sevmək mənim vaxtımı almayıb
Gözəl günlər də keçirmişik
Neçə özəl günlərdə görüşmüşük?
Biz sıradan günləri qeyd edən
İki insan kimi illəri bölüşmüşük
Bir gün səni gecə görərəm qoca
Mənim üzüm qədər sənin əllərin qırış
Yadımda bir neçə mürgülü xatirə
Yanında bir körpə gözlərin tanış
Silib artıq məni yaddaşından
Ona doğma gəlir mənə yadlaşanlar
İtirmişəm səni çoxdan, bəlkə də
Tapa bilməmişəm heç ən başından
Özlüyündə sən də haqqlısan
Sevə bilməzdin mən kimi birini
Mən səni incitməməliydim
Olmamalıydın qurbanı dilimin
Çəkirəm indi peşmançılığın
Fayda vermədiyini bildiyim halda
Heç nə olmamış kimi davranar
Amma gözdən kənarda inciyib, ağlar
Yazıram ağ vərəqə o gözəl gözlərindən yenə
Deyiləm hisslərimdən dönən
Düşürəm əllərindən yerə
Ki, görən olmasın
Yazıram ağ vərəqə o gözəl gözlərindən yenə
Deyiləm hisslərimdən dönən
Düşürəm əllərindən yerə
Ki, görən olmasın

Гуляка

Зная, что однажды я тебя потеряю,
Я был так безмятежен.
Тот день настал, я тебя потерял,
Ты меня больше не искала.
Два места оставались пустыми всегда,
После тебя многое было, но...
Но никто не смог стать тобой.
Разве можно забыть то, что было?
Каждый мой день теперь как год,
Что бы я ни делал, я не могу привыкнуть.
Посмотри, кого ты потеряла?
Мои руки касаются твоей фотографии, как будто ты чужая.
Я не срывал каждый цветок в саду,
Чтобы не найти другую, подобную тебе.
Немного глотков любви, немного тебя,
Несколько песен хранят твою печаль.
Однажды ночью плачет тишина,
Моя комната в беспорядке, пустая пепельница.
Даже пьяным я не думаю о тебе,
Мое тело — гуляка, душа — прах.
От сухого "привет" ничего не осталось,
Она тоже любила меня, но даже не искала.
Хоть раз вспомнила обо мне,
Не поинтересовалась моей болью.
Человек может любить хотя бы как я,
Может измениться хотя бы как ты.
Приди, у меня осталось мало времени, чтобы добраться до тебя,
Может быть, наши пути пересекутся.
Или смоет дождь, несущий твой аромат,
Воспоминания на разрушенных улицах.
Если у тебя остались ко мне какие-то чувства,
То только ради твоих глаз.

Пишу на белом листе снова о твоих прекрасных глазах,
Не отказываюсь от своих чувств.
Падаю из твоих рук на землю,
Чтобы никто не увидел.
Пишу на белом листе снова о твоих прекрасных глазах,
Не отказываюсь от своих чувств.
Падаю из твоих рук на землю,
Чтобы никто не увидел.
Ты сделала бы нас врагами друг другу,
Одну тебя согревал бы, тысячу оставил бы мерзнуть.
Ты текла бы из глаз, падала бы в сердце,
Я думал бы не только о тебе, но и о нас.
Разве дождь может заморозить нас,
Если мои руки раскроют над нами зонт?
Как мне сказать тебе: "Приди?"
Как заставить тебя, если твое сердце принадлежит ему?!
От тебя мне остались только пара фотографий,
И больше ничего.
Не думай, что ты отняла мое время,
Любить тебя не отняло моего времени.
У нас были хорошие дни,
Сколько особенных дней мы провели вместе?
Мы, как люди, отмечающие обычные дни,
Разделили годы.
Однажды ночью я увижу тебя старой,
Твои руки будут такими же морщинистыми, как мое лицо.
Помню несколько смутных воспоминаний,
Рядом с тобой ребенок со знакомыми глазами.
Ты стерла меня из своей памяти,
Те, кто мне чужие, кажутся тебе родными.
Я потерял тебя давным-давно, а может быть,
И не находил вовсе с самого начала.
Ты права в своем одиночестве,
Ты не могла полюбить такого, как я.
Я не должен был обижать тебя,
Ты не должна была стать жертвой моего языка.
Теперь я жалею,
Хотя и знаю, что это бесполезно.
Ведет себя так, будто ничего не было,
Но втайне страдает и плачет.
Пишу на белом листе снова о твоих прекрасных глазах,
Не отказываюсь от своих чувств.
Падаю из твоих рук на землю,
Чтобы никто не увидел.
Пишу на белом листе снова о твоих прекрасных глазах,
Не отказываюсь от своих чувств.
Падаю из твоих рук на землю,
Чтобы никто не увидел.