Paroles et traduction Anna Vissi - Paralio

Paralio

Και μοιάζει η ημέρα σαν να 'χει ενωθεί με τη νύχτα
Και μοιάζει ο θάνατος σαν να 'ναι η ζωή για μένα
Και της καρδιάς μου οι χτύποι φαίνονται στην οθόνη
Σαν μια ευθεία γραμμή συνεχόμενη
Και μοιάζει ο χρόνος που δίχως να θέλεις σταμάτησες
Διπλά να 'χει ταράξει στο πρόσωπό μου
Και με 'χει αλλάξει
Και νιώθω το φόβο στο στήθος μου μέσα
Πικρό σαν απομεινάρι απο καφέ σε φλιτζάνι
Και βλέπω το φως στου μυαλού στο δωμάτιο
Όσο πάει καθε μέρα λίγο λίγο να σβήνει
Και μες στον καθρέφτη το πρόσωπό μου αλλάζει
Και γίνεται ένα πρόσωπο άλλο, που δεν το γνωριζω
Και με τρομάζει
Παραλύω,
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
Παραλύω,
Τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
Παραλύω
Και βλέπω τη ζωή μου σαν ένα τοίχο γιγάντιο
Να υψώνεται στο τέρμα του δρόμου
Κι οι φωνές των παιδιών στην αυλή του σχολείου
Σαν πένθιμο στα αυτιά μου ηχούν εμβατήριο
Κι ο δρομος που κάποτε με έβγαζε
Στου σπιτιού σου απ' έξω την πόρτα
Τώρα πια δεν υπάρχει
Παραλύω,
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
Παραλύω,
Τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
Παραλύω
Παραλύω,
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
Παραλύω,
Τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
Παραλύω
Παραλύω

Paralysis

And the day resembles night as if they'd been united
And death resembles life for me
And my heart's beating shows up on the screen
As a continuous straight line
And the time you suddenly stopped without asking
Seems to have etched itself twin-fold on my face
And has changed me
And I feel the fear inside my chest
Bitter like the dregs of coffee in a cup
And I see the light in my mind's room
Diminishing, day by day
And in the mirror, my face changes
And becomes a face I don't recognize
And it terrifies me
I'm paralyzed,
I feel the world disappearing beneath my feet
As though I were going to school for the first time, in August
And the thermometer in my heart reads minus two
I'm paralyzed,
The brakes grind and the horn blares
Next to me, the bus screeches by
And in my mind, I have the thought that I'll have to live even longer without you
I'm paralyzed
And I see my life as a gigantic wall
Rising at the end of the road
And the children's voices in the schoolyard
Sound like a funeral march in my ears
And the street that once led me
To your front door
No longer exists
I'm paralyzed,
I feel the world disappearing beneath my feet
As though I were going to school for the first time, in August
And the thermometer in my heart reads minus two
I'm paralyzed,
The brakes grind and the horn blares
Next to me, the bus screeches by
And in my mind, I have the thought that I'll have to live even longer without you
I'm paralyzed
I'm paralyzed,
I feel the world disappearing beneath my feet
As though I were going to school for the first time, in August
And the thermometer in my heart reads minus two
I'm paralyzed,
The brakes grind and the horn blares
Next to me, the bus screeches by
And in my mind, I have the thought that I'll have to live even longer without you
I'm paralyzed
I'm paralyzed