Paroles et traduction Aref - Parandeh Mohajer

Parandeh Mohajer

ای پرندۀ مهاجر ، ای پر از شــ.ــوت رفتن
فاصله قد یه دنیاس ، بین دنیای تو با من
تو رفیق شاپرکها ، من تو فکر گلمونم
تو پی عطر گل سرخ ، من به یاد بوی نونم
دنیای تو بینهایت ؛ همه جاش مهمونی نور
دنیای من یه کف دست؛ روی سقف سرد یک گور
من دارم تو نغم شب جون میکنم ، تو داری از پریا قصه میگی
من توی پیله ی وحشت می پوسم ، وسم از خنده چرا قصه میگی
کوچه پس کوچه ی خاکی ، ساقه های ترد و خسته ؛ آدمای روستایی ، با پاهای پینه بسته
پیش تو یه عکس تازه س ، واسه آلبوم قدیمی
یا شنیدن یه قصه ، توی یه ده صمیمی
برای من زندگیمه ، پر وسوسه ، پر غم
یا مث نفس کشیدن، پر لذت دمادم
من دارم تو نغم شب جون میکنم ، تو داری از پریا قصه میگی
من توی پیله ی وحشت می پوسم ، وسم از خنده چرا قصه میگی
ای پرندۀ مهاجر ، ای همه شوق پریدن
خستگی یه کوله باره ، توی رخوت تن من
مث یه پلنگ زخمی ، پر وحشته نگاهم
برای وسوسه ی خاک ، سایه ای کوه سر راهم
نمیخوام مث یه سایه ، زیر پاها زنده باشم
مث چتر خورشید میخوام روی برج دنیا باشم
من دارم تو نغم شب جون میکنم ، تو داری از پریا قصه میگی
من توی پیله ی وحشت می پوسم ، وسم از خنده چرا قصه میگی

Перелётная птица

О, перелётная птица, о, полная стремления улететь,
Расстояние в целый мир между твоим миром и моим.
Ты подруга мотыльков, я же думаю о нашем цветнике,
Ты ищешь аромат розы, я вспоминаю запах хлеба.
Твой мир бесконечен; везде праздник света,
Мой мир – ладонь, на холодной крыше могилы.
Я умираю в ночной мелодии, ты рассказываешь сказки о феях,
Я вяну в коконе ужаса, яд твой - смех, зачем ты рассказываешь сказки?
Пыльные переулки, хрупкие, уставшие стебли; деревенские люди с мозолистыми ногами,
Для тебя это новый снимок для старого альбома,
Или услышанная история в уютной деревне.
Для меня это моя жизнь, полная соблазнов, полная печали,
Или как дыхание, полное наслаждения каждый миг.
Я умираю в ночной мелодии, ты рассказываешь сказки о феях,
Я вяну в коконе ужаса, яд твой - смех, зачем ты рассказываешь сказки?
О, перелётная птица, о, вся эта жажда полёта,
Усталость - тяжёлый груз в оцепенении моего тела.
Как раненый леопард, полон страха мой взгляд,
Для соблазна земли, тень горы на моём пути.
Не хочу, как тень, жить под ногами,
Хочу, как зонтик солнца, быть на вершине мира.
Я умираю в ночной мелодии, ты рассказываешь сказки о феях,
Я вяну в коконе ужаса, яд твой - смех, зачем ты рассказываешь сказки?