Boresh - Bahram traduction en anglais

Boresh

روی لبم زمین صدا میزنتم آروم در گوشم میگه بپرم
بالا سرم آسمون زیر پاهام یه ساختمون سه طبقس
دو به شک توی برزخ بین خوب و بد بین خواب و بیداری
بین توهم و واقعیت بین درست و غلط
با دنیا غریبم نمیدونم قضیه چیه
قدرت وایسادن یا جرأت پریدن ها؟
واسه من زندگی یه چرخس
یا باهاش میچرخی یاخودتو جدا میکنی ازش
تو تهش میشی من که فاصلت با مرگت میشه یه فشار رو پنجت
میپرم میرسم به طبقه ی سوم که یه خونس که توش
یه خونواده وقت میگذرونن بابای خونه روی مبل
با یه لیوان چایی جلوش با یه زیر پوش آبیه بد رنگ تنش
از زیر قاب عینکش روزنامه ی عصر رو میخونه
جلوش تو تلویزیون یه اتو کشیده ی احمق
دروغ میبافه واسه مردم بدبخت
مامان خونه کجاست اون ور فکرش مشغول بد
اینو من از حرکت بی صدای لباش می فهمم
تو زندگیش فقط بوده نگران بچش
بچش اون ور توی اتاق پشت یه میز با یه هدفون تو گوش
از آزادی مینویسه واسه تغییر مسیر مردمی که ژنتیکی دیکتاتورن
همه دنبال جنجالن اون دنبال یه جرقس
دنیال کشف راز زیر بال های یه پرندس
اونا منو یه لحظه دیدن هول شدن سریع دوییدن به سمتم
من رد شدم اونا به من دیر رسیدن
به من دیر رسیدن
به من دیر رسیدن
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد
منو جاذبه میکشید پایین یا شاید دافعه هول میداد
نمیدونم هر چی که بود سرعتم بیشتر شد
رسیدم به یه اتاق پر دود پر سکوت
یه جوون حل شده لای صدا لای حروف
تحت نظر تحت شنود ولی محکمو مغرور
رفیقاش اونو ترک کردن
با دشمناشم نه دلیل واسه صلح داره نه چیزی واسه جنگ کردن
من تو هوا معلق بودم یهو دید منو دویید به سمتم
از حال و روزش بیشتر نمیگم
کل بعضیا قرار نیست بفهمن
پس چه فایده گفتن
بعضی وقتا باید رد شد و رفت
مثل من که رد شدم رفتم
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد
طبقه ی اول یه دیوونس
ناامیدی حاکم خونس
جلو آینه وایسته و با خودش حرف میزنه
چی میگه نمیدونم
فقط تند تند پلک میزنه و انگار میگه حالش بهم میخوره از این زندگی چرت
در خونه نیمه بازه الان پاشده و داره میره سمتش حیف
تو فکر سقوط تو فکر انتقامه از کی
از تو از خودش از من از همه آدمای این شهر
که همو نمیفهمن جلوشو نمیگیرن چون این یه جنجاله جدیده
همین الان کلی شون این پایین وایسادن از من فیلم میگیرن
منتظرن ببین که من چجوری و کی میمیرم
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد
رد شدم رفتم از اونایی که پی جنجالن
از این زندگی سقوط کردن
سقوط کردی سقوط کردم
سقوط کرد

Boredom

The ground calls my name on my lips, whispers in my ear to jump.
The sky above me, a three-story building beneath my feet.
Doubtful, in limbo, between good and bad, between sleep and wakefulness.
Between illusion and reality, between right and wrong.
I'm a stranger to the world, I don't know what's going on.
The power to stand or the courage to fly?
Life is a wheel for me.
Either you spin with it or you separate yourself from it.
In the end, you become like me, where the distance between you and your death is a squeeze on your fist.
I jump, I reach the third floor, which is a house where
a family is spending time. The father of the house is on the couch
with a glass of tea in front of him, with a blue undershirt, a bad color against his skin.
He reads the evening newspaper from under his glasses frame.
In front of him on the television, a well-dressed idiot
weaves lies for the unfortunate people.
Where is the mother of the house? Over there, her mind is preoccupied with bad things.
I understand this from the silent movement of her lips.
In her life, she has only been worried about her child.
Her child is over there in the room, behind a desk with headphones in his ears.
He writes about freedom, about changing the course of people who are genetically dictators.
Everyone is looking for a fight, he is looking for a spark.
He seeks to discover the secret under the wings of a bird.
They saw me for a moment, panicked, and quickly ran towards me.
I passed by, they reached me too late.
They reached me too late.
They reached me too late.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.
Gravity pulled me down, or maybe repulsion pushed me away.
I don't know, whatever it was, my speed increased.
I reached a room full of smoke, full of silence.
A young man dissolved in sound, in letters.
Under observation, under surveillance, but strong and proud.
His friends abandoned him.
He has no reason for peace with his enemies, nor anything to fight for.
I was suspended in the air, he suddenly saw me and ran towards me.
I won't say more about his condition.
Some people are not meant to understand.
So what's the point of talking.
Sometimes you just have to move on.
Like me, I moved on.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.
The first floor is a madhouse.
Despair reigns in the house.
He stands in front of the mirror and talks to himself.
I don't know what he's saying.
He just blinks quickly and seems to be saying that this shitty life makes him sick.
The door is half open, he gets up and goes towards it, it's a pity.
He thinks of falling, he thinks of revenge, but from whom?
From you, from himself, from me, from all the people of this city
who don't understand each other, they don't stop him because this is a new scandal.
Right now, a lot of them are standing down here filming me.
They're waiting to see how and when I die.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.
I passed by, I went away from those who seek conflict.
They have fallen from this life.
You fell, I fell.
He fell.