Paroles et traduction Buka - Oni mówią samotność (DonDe rmx)

Oni mówią samotność (DonDe rmx)

Oni pokazali jak mam żyć, ja chyba nie chcę tak,
Którędy iść, dzisiaj pieprzę ich świat,
Nie mam nic, z krzyku tylko zdarte gardło,
Ale nim wstanie świt po cichu powiesz, że było warto.
Tu nie ma nic za darmo, chcieliśmy wolności,
Tak bardzo jej pragnąc, pierdoląc ten pościg,
Po hajs, co masz wiele możliwości, masz sos?
Na stos, miłości nie wymienisz tu na banknot.
"Dorośli" - mówią mi – "dorośnij",
Wielcy kreatorzy szarej prozy codzienności,
Do mdłości, mam dość ich, i mam wątpliwości w ludzi,
A ten świat nie jest dla nas i na pewno nas nie kupi tu dziś,
Studzi hałas zanuci budzik, byś ze snu się obudził i zobaczył, że to działa,
żebyś wiedziała, to nie są puste nuty dla nas,
życie to coś wiecej niż kult nauki przetrwania.
Puk, puk, znowu puka na złość coś,
Puk, puk, chce przekroczyć próg i mnie dotknąć,
Puk, chyba nie da mi odpocząć,
Nieproszony gość, oni mówią "Samotność".
Puk, znowu puka na złość coś,
Puk, puk, chce przekroczyć próg i mnie dotknąć,
Puk, puk, chyba nie da mi odpocząć,
Nieproszony gość, oni mówią "Samotność".
Znasz to uczucie gdy nie wierzy w ciebie nikt?
Musisz uciec, ale nie wiesz którędy masz iść
I gubiąc kluczyk gubisz ich,
Nie mów nic, zanim runie domek z kart w piach
I ostatkiem sił namaluję rap na kartkach.
Ty daj mi żyć i pozwól być sobą,
Na przekór wszystkim tym, którzy nie mogą,
Idąc obok, widząc pogoń,
Pchają się do środka, jak w ogień,
Zanim skończy się historia i zgaśnie płomień.
Puk, puk, znowu puka na złość coś,
Puk, puk, chce przekroczyć próg i mnie dotknąć,
Puk, chyba nie da mi odpocząć,
Nieproszony gość, oni mówią "Samotność".
Puk, znowu puka na złość coś,
Puk, puk, chce przekroczyć próg i mnie dotknąć,
Puk, puk, chyba nie da mi odpocząć,
Nieproszony gość, oni mówią "Samotność".

They Say Loneliness (DonDe rmx)

They've shown me how to live, I don't think I want to,
Which way to go, today I'll fuck their world,
I have nothing, just a tattered throat from screaming,
But before dawn breaks, you'll quietly say it was worth it.
Nothing is free here, we wanted freedom,
Desiring it so much, fucking this pursuit,
For money, what many possibilities do you have, do you have cash?
On the pyre, you can't exchange love for a banknote here.
'Adults' - they tell me - 'grow up',
Great creators of the gray prose of everyday life,
To the point of nausea, I'm sick of them, and I have doubts about people,
And this world is not for us and will definitely not buy us here today,
The noise of the alarm clock subsides to wake you from sleep and see that it works,
so that you know, these are not empty notes for us,
life is more than the cult of survival science.
Knock, knock, something knocks again in spite,
Knock, knock, wants to cross the threshold and touch me,
Knock, probably won't let me rest,
Uninvited guest, they call "Loneliness".
Knock, something knocks again in spite,
Knock, knock, wants to cross the threshold and touch me,
Knock, knock, probably won't let me rest,
Uninvited guest, they call "Loneliness".
You know that feeling when no one believes in you?
You have to run away, but you don't know which way to go
And losing your key, you lose them,
Don't say anything before the house of cards collapses in the sand
And with my last bit of strength, I'll paint rap on the cards.
You let me live and be myself,
In spite of all those who can't,
Walking beside you, seeing the pursuit,
They push their way in, like into the fire,
Before the story ends and the flame goes out.
Knock, knock, something knocks again in spite,
Knock, knock, wants to cross the threshold and touch me,
Knock, probably won't let me rest,
Uninvited guest, they call "Loneliness".
Knock, something knocks again in spite,
Knock, knock, wants to cross the threshold and touch me,
Knock, knock, probably won't let me rest,
Uninvited guest, they call "Loneliness".