Paroles et traduction Buka feat. Bisz - Piaski klepsydr

Piaski klepsydr

.I tylko morza fale odpływają coraz dalej
A w Tobie pożar stale, palę mój talent
Może na domiar. (ciii) - tak doskonale
Nie ma miłości ni wątpliwości wcale

I zależności, bo pościg ustaje
Z prochu do kości, odnośniki szaleństw
Kiedy ośle i kim być wiesz ciągle udajesz
Gdy ci los ciągnie cyngiel, niknie płomień zapałek

Zwykle chłonę to w szale, jednak dziś nie tknę
Przymknę oko dojrzale, potem w okno wetknę
Aby moknąć w piekle, chłonąć motłoch wściekle
By się ocknąć wreszcie i napomknąć to wierszem

Gdy fosfor mi depcze, przez wyniosłość serce
Nim wyłączą go wreszcie i oślepnę...
Tak bardzo prosto odpłynąć w bezkres
Czemu nie chce iść prostą linią po szczęście

Nie chcę, cierpieć więcej, wiesz więcej łez nie chcę
Serce też - bierzcie i jedzcie je!
To tylko chwile rozdrapane przez dreszcze, gdzieś
Tylko tyle nie udźwigną ich mięśnie

Chcesz? - oddam na chwilę Ci me wnętrze
Abyś poczuł sztylet wbity w poczet nieszczęść
Gdzie brocząc w mogile szaleństwem
Sens zboczył na chwilę, by runąć następnie...
A fale dalej w balet mętne,
Nikną jak domek dla lalek namalowane we mgle
Miliony baniek ich pęknięć
Obojętne dla fali zanim stanie się tętnem

I piorunami bijąc wściekle
Zniszczy to co między nami przeszłość więdnie
By w oddali nucić szeptem, za nami
Tętent wokali podkuwany talentem

Wbrew orszakom stali, tsunami na przeciw
Sztormami gnani tyrani oręży
To my, ci sami od lat przymierzy
Nie zdławi nas zawiść czy grad moździerzy

By zabić i ranić i zazdrości szerzyć slogany
I z radością kamień wymierzyć w twarz
Ci sami, choć blakną portrety
I blask wymazały nam lata, niestety

A na cyferblatach debata i szepty
Na palcach Ci sen podpowiada piosenki
Niepojęta strata postradać te dźwięki
Gdy skończy się baśń i happy endy

Ostatni raz daj mi skraść księżyc
Nim zburzy go brzask i zgnębi błękit
Układać z gwiazd obrazki, pamiętnik
Nim skończy się czas i piaski klepsydr...
Czuję ciśnienie, a moje myślenie
Skupia się na tym żeby nie zacząć strzelać do ludzi ziomuś
Myślę, że lepiej stąd wyjdę, nie?
Zanim te krzesła zaczną latać bez widocznego powodu

W klepsydrze wbrew logice ciśnie się
Pod górę przebrana miara straconych dni i nie
Starczy mi sił by je wstrzymać nim wybije
Godzina prawdy jak szambo. Czik, czik, brrrech!

Logiki tu brak dopóki
Moje życie jest zbieraniem gówna do kupy
Chcę być kim jestem i nie chce nic więcej
Lecz mój krzyk rozedrze mi wnętrze nie przestrzeń
Biegnę na oślep, lecz coś ciągle wiąże
Mi ręce i nogi i lecę na mordę
Goni mnie wskazówka i raczej nie zwolni,
Popychadło wahadła, wieczny czasu niewolnik
-BISZ!

Sands of Time

.Only the waves of the sea recede further and further away
And inside you, a constant fire, I'm burning my talent
Maybe to make matters worse. (shhh) - so perfectly
There is no love or doubts at all

And dependencies, because the chase ends
From dust to bone, coordinates of madness
When you go blind and pretend to know who you are
When fate pulls on your trigger, the flame of the match disappears

I usually drink it madly, but today I won't touch it
I'll close my eyes maturely, then insert them into the window
To get wet in hell, to absorb the mob furiously
To finally wake up and mention it in verse

When phosphorus treads on me, through arrogance
Until they finally turn it off and I go blind...
It's so easy to drift away into the vastness
Why doesn't he want to go straight to happiness

I don't want to suffer anymore, you know more tears I don't want
My heart too - take it and eat it!
It's just moments torn apart by chills, somewhere
That's all that the muscles can't carry them

Do you want? - I'll give you my insides for a while
So that you feel the dagger plunged into the ranks of misfortunes
Where, wallowing in the grave with madness
Sense deviated for a moment, to then collapse...
And the waves continue to dance in a murky ballet,
Disappearing like a dollhouse painted in the fog
Millions of bubbles bursting
Indifferent to the wave before it becomes a pulse

And striking furiously with lightning
Will destroy what was between us, the past withers
To hum in the distance in a whisper, behind us
The clatter of vocals forged with talent

Despite the hordes of steel, against the tsunami
Tyrants of weapons driven by storms
It's us, the same ones from years of alliances
Envy or a hail of mortars won't crush us

To kill and wound and spread slogans of envy
And gladly strike a stone in the face
The same ones, though the portraits fade
And the shine has erased the years for us, unfortunately

And on the watch faces, a debate and whispers
Sleep dictates songs to you on your fingers
An incomprehensible loss to lose these sounds
When the fairy tale and happy endings are over

Let me steal the moon one last time
Before dawn breaks it and crushes the blue
To compose pictures of stars, a diary
Before time runs out and the sands of the hourglass...
I feel the pressure, and my thinking
Focuses on this so I don't start shooting people, bro
I think I better get out of here, right?
Before these chairs start flying for no apparent reason

In the hourglass, against all logic, it pushes
Uphill, the disguised measure of lost days and no
I have the strength to stop it before
The hour of truth like a cesspool. Chik, chik, brrrech!

There is no logic here until
My life is a gathering of shit into a heap
I want to be who I am and don't want anything more
But my scream will tear apart my insides, not the space
I run blindly, but something still binds
My hands and feet and I fall on my face
The hand runs me, and rather it won't slow down,
Pendulum's push, eternal slave to time
- BISZ!