Paroles et traduction Cem Adrian - Yalnızlık

Yalnızlık

Vurmuyor yüzüne eskisi gibi sanki
Güneşin ısıtmıyor içini
Gelmiyor içinden uzatmak ellerini
Ellerin tutamıyor bir kalbi
Bir kağıt, bir kalem
Bir yanmış, bir sönmüş
Bir bitmiş sigara
Hayatın bu
Sökülmüş, atılmış, kırılmış
Dökülmüş hep paramparça
Yolun sonu bu
Yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Yalnızlık
Sıkıştığın o küçük evinde vuruyor seni
Yalnızlık
Öldürüyor seni öldürüyor beni
Yalnızlık çağının kalbi kırık çocukları
Yalnızlık o simsiyah ellerinde
Yalandan ninnileriyle büyütüyor bizi

Loneliness

The sun doesn't touch your face like it used to
Its warmth doesn't reach your soul
You don't feel like reaching out your hands anymore
Your hands can't hold onto a heart
A paper, a pen
One burnt out, one extinguished
A finished cigarette
This is life
Torn apart, discarded, broken
Always scattered, in pieces
This is the end of the road
Loneliness
It finds you in that little hole you hide in
Loneliness
It numbs you in that heartless body you make love to
Loneliness
It strikes you in that tiny house you're trapped in
Loneliness
It kills you, it kills me
The broken-hearted children of the age of loneliness
Loneliness, with its pitch-black hands
Raises us with its deceitful lullabies