Paroles et traduction Deys - Obrazki

Obrazki

Znów pytają o ciebie, mówię, że chyba gdzieś w Oslo
I tam na pewno nikt nie pyta o mnie, bo kurwa po co
Moje zdjęcie gdzieś pogięte, między plikiem tych pięknych
Leży jak obcy na cmentarzu, wokół ludzkie sylwetki
Niepokoi mnie czerwień, tak szczerej jeszcze nie znałem
I nie dopuszczam myśli, że te sztalugi są krwią oblane
Znów aparat gdzieś zatrzymał mnie przy tobie (it's sad)
Że rozróżnia nas przesłona w inny, rozdział i wiek
Często myślę o Beksińskim, gdy już został całkiem sam
I wiem, że nie poczuł ulgi jak go rozrywała stal, ej
Szyby niebieskie od telewizorów na osiedlu,
Migają do mnie jak w galerii prześwietlonych błędów
Mam wszystko spakowane, ostatni raz tu stanę
Popatrzę w puste półki, jak w ampułki wspólnych marzeń
Pierwsze własne mieszkanie, i za nim drzwi już zamknę
Ostatni raz popatrzę, aż wypełnisz ten obrazek

Mogę być pewny siebie, aż coś w końcu przerośnie mnie
Na szczudłach fejmu, czasem nie dorastam ludziom do pięt
Czekam na lepsze błędy, i okazję do dobrych zdjęć
Życie z obrazka, ale nikt go nie malował, nie
Mogę być pewny siebie, aż coś w końcu przerośnie mnie
Na szczudłach fejmu, czasem nie dorastam ludziom do pięt
Czekam na lepsze błędy, i okazję do dobrych zdjęć
Życie z obrazka, ale nikt go nie malował, nie

Starszy od najmłodszych, młodszy od najstarszych w grze
No i jestem w snach twoich, a w moim spełnionym śnie
Jednym z wielu, ten drugi żeby stąd uciekać
Jak myślisz, że skończę w tej farsie, wiele się pozmienia
Zrobiłem selfie z moim alter ego, i nie wyszło
Na szczęście człowiek musi złudzenia mieć nade wszystko
Jesteś stary tylko wtedy, kiedy wszelkie tłumy
Wolałyby żeby twój organizm już spadł do trumny
A ludzie bez skrupułów, znowu przegapili zmrok
Bo miejskie latarnie, nie uwydatnią ciemnych stron
Czyli celowo, cierpiąc na czkawkę rozwojową
Nie mogą zatrzymać powietrza, i znów się nie boją
Ze wszystkich stworzeń, tylko człowiek potrafi się śmiać
Zabawne, że powodów ku temu, on najmniej ma
Dla mentalnych ślepców ten obraz, i co z tego, że macham tu do ciebie od lat

Mogę być pewny siebie, aż coś w końcu przerośnie mnie
Na szczudłach fejmu, czasem nie dorastam ludziom do pięt
Czekam na lepsze błędy, i okazję do dobrych zdjęć
Życie z obrazka, ale nikt go nie malował, nie
Mogę być pewny siebie, aż coś w końcu przerośnie mnie
Na szczudłach fejmu, czasem nie dorastam ludziom do pięt
Czekam na lepsze błędy, i okazję do dobrych zdjęć
Życie z obrazka, ale nikt go nie malował, nie

Pictures

They ask about you again, I say you're probably somewhere in Oslo
And there, for sure, no one asks about me, because why the hell would they
My picture, crumpled somewhere, among a folder of beautiful ones
Lying like a stranger at a graveyard, surrounded by human silhouettes
The red disquiets me, so sincere I have never known
And I don't allow the thought that these easels are splattered with blood
Again, a camera caught me somewhere with you (it's sad)
That a shutter separates us in a different, chapter and era
I often think about Beksiński, when he remained completely alone
And I know he felt no relief as steel tore him apart
Blue windows from televisions in the housing project,
Flashing me like in a gallery of overexposed mistakes
I have everything packed, I'll stand here for the last time
I'll look into empty shelves, like into ampoules of shared dreams
First own apartment, and behind it a closed door
I'll take a last look, until you fill this picture

I can be self-assured, until something finally grows over me
On the stilts of fame, sometimes I don't measure up to people
Waiting for better mistakes, and a chance for good pictures
A life from a picture, but no one painted it
I can be self-assured, until something finally grows over me
On the stilts of fame, sometimes I don't measure up to people
Waiting for better mistakes, and a chance for good pictures
A life from a picture, but no one painted it

Older than the youngest, younger than the oldest in the game
I'm in your dreams, and in my fulfilled dream
One of many, the other one to escape
How do you think I'll end in this farce, many things will change
I took a selfie with my alter ego, and it didn't work out
Luckily, a person always needs to have illusions above all
You're only old when all crowds
Would prefer if your body fell into a coffin
And people without scruples, have again missed twilight
Because city lights, won't highlight dark sides
Purposely, suffering from hiccups of development
Can't hold their breath, and again they're not afraid
Of all creatures, only humans can laugh
Funny, they have the least reason to do so
For the mentally blind this picture, and what does it matter that I've been waving to you for years

I can be self-assured, until something finally grows over me
On the stilts of fame, sometimes I don't measure up to people
Waiting for better mistakes, and a chance for good pictures
A life from a picture, but no one painted it
I can be self-assured, until something finally grows over me
On the stilts of fame, sometimes I don't measure up to people
Waiting for better mistakes, and a chance for good pictures
A life from a picture, but no one painted it