Paroles et traduction Eldo - Twarze (remix)

Twarze (remix)

Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno
I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą
Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie
Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie
Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie
Faktów niewoli w wiecznym memento mori
Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich
Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić
Twarze z przeszłości spacerują po mej głowie
Twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć
Niektórych spraw nigdy już nie będę mógł zmienić
Z nie wszystkimi byliśmy do końca rozliczeni
Za mało odwagi by czasem wprost coś powiedzieć
Ale ambicja brała górę by zostawić to dla siebie
A dziś za późno, nie umiem tak głośno krzyczeć
żebyście tam gdzie jesteście mogli mnie usłyszeć
Co prawda wspomnień nikt nie może mi odebrać
Ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz
I chodzić ze mną razem po krętych losu ścieżkach
Pocieszać po porażkach, cieszyć po zwycięstwach
Razem tak wiele choć obiektywnie prawie wcale
Ale piękna była każda chwila spędzona razem
Odkładam 2HB, gaszę światło
Kończę frazę i wychodzę na spacer
Tym razem sam przez Warszawę
Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno
I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą
Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie
Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie
Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie
Faktów niewoli w wiecznym memento mori
Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich
Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić
Tysiąc osób wyjedzie, tysiąc osób nie wróci
Tysiąc osób ma sposób, ty nie musisz nic mówić
Pomyśl o wczoraj, dziś, jutro może nie być nic
I niech twoje serce pęka jeśli nie pamiętasz ich
Zaciśnij dłoń, podnieś skroń dla tych kilku chwil
Które są jak jeden dom, jedna myśl, jeden rytm
Ty, spójrz w oczy matce albo wróć do wspomnień
Jedna miłość to coś więcej niż cokolwiek
Wiem jak było, pamiętam chwile nie sny
A to czym żyję to doświadczenie nie łzy
Spal fotografie jeśli mówisz prawdę
Pamiętaj pamięć odbiera kłamcom Bóg za karę
Zabiera ludzi i twarze by nas nauczyć
że śmierć chodzi z życiem w parze
Ja idę gdzieś, HiFi Banda jak Metallica - The Memory Remains
Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno
I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą
Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie
Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie
Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie
Faktów niewoli w wiecznym memento mori
Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich
Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić
Nie muszę widzieć ich twarzy na zdjęciach, żeby pamiętać
Myślę o nich i o tym, że nie zdążyłem się odezwać
Przez okno patrzę w gwiazdy, nad miastem wisi wszechświat
Podobno gdzieś tam jest lepsze miejsce niż Ziemia (podobno)
Jeśli to prawda, wzrasta prawdopodobieństwo
że dzieli nas czas, nie odległość
Choć dzisiaj nic na pewno, otwieram okno, oczy zamyka senność
Smutek z dymem wylewam z płuca na zewnątrz
Znów widzę ich twarze, jakby byli wciąż tu
Brak mi słów, każdego z nas osądzi ten sam Bóg
Każdy błądzi tutaj wśród dróg decyzji
Każdy chce dążyć do precyzji
Zapominając gdzie jest cel
Nikt i nic nigdy nie zmieni tego jak jest
Wiesz? nic, nikt nie przewinie czasu wstecz
Widzę ich twarze pośród porozrzucanych zdjęć
Nie patrzę na nie, w sobie zostawię żywą pamięć
Ostatnie piętro gdzieś w Warszawie Had Hades Diox, Eldo
To na pewno po nas zostanie
Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno
I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą
Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie
Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie
Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie
Faktów niewoli w wiecznym memento mori
Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich
Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić

Faces (remix)

Sometimes understanding it all is so hard
And it's hard to convince yourself that life is a test
That someone laid out this plan precisely
When those who lived so innocently leave so quickly
What hurts? It's that you have to remain idle
A prisoner of facts in an eternal memento mori
I throw away the sadness, I leave the memory of them
Faces from the past, ghosts that I don't want to chase away
Faces from the past walk around in my head
Faces that I don't want and can't forget
Some things I will never be able to change
We weren't settled up with everyone
Not enough courage to sometimes say something directly
But ambition prevailed to keep it to myself
And today it's too late, I can't scream so loud
So that you can hear me where you are
The truth is, no one can take away my memories
But it still hurts that you can't be here and now
And walk with me together on the winding paths of fate
Comforting me after defeats, rejoicing after victories
Together so much, though objectively almost nothing
But every moment spent together was beautiful
I put down the 2HB, turn off the light
I finish the phrase and go for a walk
This time alone through Warsaw
Sometimes understanding it all is so hard
And it's hard to convince yourself that life is a test
That someone laid out this plan precisely
When those who lived so innocently leave so quickly
What hurts? It's that you have to remain idle
A prisoner of facts in an eternal memento mori
I throw away the sadness, I leave the memory of them
Faces from the past, ghosts that I don't want to chase away
A thousand people will leave, a thousand people will not return
A thousand people have a way, you don't have to say anything
Think about yesterday, today, tomorrow there may be nothing
And let your heart break if you don't remember them
Clench your fist, raise your forehead for these few moments
Which are like one house, one thought, one rhythm
You, look your mother in the eye or go back to memories
One love is more than anything
I know how it was, I remember moments not dreams
And what I live by is experience not tears
Burn the photographs if you're telling the truth
Remember, memory is taken away from liars by God as punishment
He takes away people and faces to teach us
That death walks hand in hand with life
I'm going somewhere, HiFi Banda like Metallica - The Memory Remains
Sometimes understanding it all is so hard
And it's hard to convince yourself that life is a test
That someone laid out this plan precisely
When those who lived so innocently leave so quickly
What hurts? It's that you have to remain idle
A prisoner of facts in an eternal memento mori
I throw away the sadness, I leave the memory of them
Faces from the past, ghosts that I don't want to chase away
I don't need to see their faces in photos to remember
I think about them and that I didn't have time to speak up
I look through the window at the stars, the universe hangs over the city
They say there's a better place out there than Earth (supposedly)
If that's true, the probability increases
That we are separated by time, not distance
Although today nothing is certain, I open the window, sleep closes my eyes
I pour out sadness with smoke from my lungs
I see their faces again, as if they were still here
I have no words, the same God will judge each of us
Everyone wanders here among the roads of decisions
Everyone wants to strive for precision
Forgetting where the goal is
No one and nothing will ever change the way it is
You know? Nothing, no one will rewind time
I see their faces among the scattered photos
I don't look at them, I keep the living memory in myself
The last floor somewhere in Warsaw Had Hades Diox, Eldo
This will definitely remain after us
Sometimes understanding it all is so hard
And it's hard to convince yourself that life is a test
That someone laid out this plan precisely
When those who lived so innocently leave so quickly
What hurts? It's that you have to remain idle
A prisoner of facts in an eternal memento mori
I throw away the sadness, I leave the memory of them
Faces from the past, ghosts that I don't want to chase away