Paroles et traduction Ho3ein - Del Khoshi

Del Khoshi

وقتی که دلم، از زندگی پره
مثل اون درختیه که تشنه میبُره
از این دنیا، که مثل زندونه
اینو بدون همیشه این جوری نمیمونه
کفیتو بپوش و لباس تن کن
میخوام ببرمت جایی که ماجراست چند دور
بزنی، ببینی چند چنده شهر
تا بعد بشی من، یه نمه پَرکَنده تر
من، همون که خوش بود یه وقتی
سر حال و سنگ سفت بود، می فهمی
همه چی پیچید رو همین حساب
روزاشم مثل همه حتی روز تحویل سال
هه
همیشه متنا بلند بوده مشتی
رفیق هر نوعش، با هر نوعی گشتیم
و دیدیم که تش باز زخمی تنهاییم
ولی، خو خوش گذشت یه وقت هایی
غصّه که مال قصه هاس
ما خوشیم همه جوره رو زمین با چشمِ باز
همین
دلیلی شد، بیمار و بی دل
که ساده ترش میشه یه گرگِ بارون دیده
وقتی که دلم، از زندگی پره
مثل اون درختیه که تشنه میبُره
از این دنیا، که مثل زندونه
اینو بدون همیشه این جوری نمیمونه
تمام طول روزتو میکنی تخمی سپری
فکر به چیزی که باختی ببری
اون مغزتو میگاد مثل سگ پشیمونی
تو گفته بودی که راه سختو میتونی
اما بعد دیدی
تویی و کمی مایه تو جیب
به جایی نمیرسی با این قدمای کوچیک
این زندگی گفت یه چیزو یاد پس بگیر
امید بده، به جاش بیلاخ پس بگیر
یاد میگیری که ناشتا نرینی
جاهایی میری که یه موقع آشنا نبینی
نه حسشو داری، نه حالِ فک زدن
تو خودت پیچ میشی، دیگه آره مثلاً
حرفات، همیشه بوی غم میده
تو آینه هم تصویره دیگه گندیده
هنو بالا سرت گرماشو داری
راستی دل خوشیاشو سیری چند میده ؟
وقتی که دلم، از زندگی پره
مثل اون درختیه که تشنه میبُره
از این دنیا، که مثل زندونه
اینو بدون همیشه این جوری نمیمونه
گرگ باش
مثلِ من
مثلِ ببر
مثلِ جغد تو پرسه های شب
مثلِ سنگ تو لحظه های سخت
تو عرصه های تنگ
نعرتو بذار تو بارون و
بشکون، رد شو، حتی قانونو
دل نبند، که تش تلخیه
میشی مثل من، نفس تخلیه
و دستات، همیشه خسته رو تنت
رو زخماتم نمک وابسته بودنه
ترجیح میدی جای این که نقشه بچینی
واسه بعد، زندگیتو توی لحظه ببینی
میشه شب، میشه روز، میشه فردا
تو میخواستی نهرو کنی دریا
هَه، شدی شبیه مردمت
ببین، تو رویا همیشه حقیقت گمه
وقتی که دلم، از زندگی پره
مثل اون درختیه که تشنه میبُره
از این دنیا، که مثل زندونه
اینو بدون همیشه این جوری نمیمونه
وقتی که دلم، از زندگی پره
مثل اون درختیه که تشنه میبُره
از این دنیا، که مثل زندونه
اینو بدون همیشه این جوری نمیمونه

Радость души

Когда моё сердце полно жизнью,
Оно как дерево, которое жаждет влаги.
Из этого мира, который словно тюрьма,
Знай, что так будет не всегда.
Надень свои лучшие вещи,
Я хочу отвезти тебя туда, где кипит жизнь.
Оглянись, посмотри, что к чему в этом городе,
Чтобы потом стать мной, немного более рассеянным.
Я, тот, кто когда-то был счастлив,
Был бодр и твёрд, как камень, понимаешь?
Всё пошло наперекосяк,
Его дни как у всех, даже в Новый год.
Хех.
Наши тексты всегда были глубокими, дружище,
С разными приятелями, всех мастей, мы бродили,
И видели, что огонь всё ещё обжигает наше одиночество.
Но, знаешь, иногда было весело.
Печаль — это для сказок,
Мы счастливы на этой земле, во всех смыслах, с открытыми глазами.
Вот так.
Это стало причиной болезни и бездушия,
Или, проще говоря, превратило меня в видавшего виды волка.
Когда моё сердце полно жизнью,
Оно как дерево, которое жаждет влаги.
Из этого мира, который словно тюрьма,
Знай, что так будет не всегда.
Ты проводишь весь день впустую,
Думая о том, что потерял.
Этот червь сомнения гложет твой мозг, как собака,
Ты говорил, что справишься с трудностями.
Но потом ты увидел,
Что у тебя в кармане лишь мелочь,
С такими маленькими шагами ты никуда не придёшь.
Эта жизнь сказала: "Запомни одну вещь",
Дай надежду, а взамен получишь кукиш.
Ты научишься не высовываться,
Будешь ходить туда, где не встретишь знакомых.
Нет ни желания, ни настроения разговаривать,
Ты заворачиваешься в себя, да, например.
Твои слова всегда пахнут грустью,
Даже отражение в зеркале уже прогнило.
Ты всё ещё чувствуешь её тепло над собой,
Кстати, сколько стоит её радость?
Когда моё сердце полно жизнью,
Оно как дерево, которое жаждет влаги.
Из этого мира, который словно тюрьма,
Знай, что так будет не всегда.
Будь волком,
Как я,
Как тигр,
Как сова в ночных скитаниях,
Как камень в трудные минуты,
В тесных пространствах.
Пусть твой крик разнесётся в дожде,
Сломай, пройди, даже закон.
Не привязывайся, это горький огонь,
Станешь, как я, опустошённым.
И твои руки всегда будут устало лежать на твоём теле,
А на твоих ранах — соль привязанности.
Ты предпочтёшь, вместо того, чтобы строить планы
На будущее, жить настоящим моментом.
Пусть будет ночь, пусть будет день, пусть будет завтра,
Ты хотел превратить реку в море.
Ха, ты стал похож на свой народ,
Смотри, в мечтах истина всегда скрыта.
Когда моё сердце полно жизнью,
Оно как дерево, которое жаждет влаги.
Из этого мира, который словно тюрьма,
Знай, что так будет не всегда.
Когда моё сердце полно жизнью,
Оно как дерево, которое жаждет влаги.
Из этого мира, который словно тюрьма,
Знай, что так будет не всегда.