Paroles et traduction Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński - Wojna postu z karnawałem

Wojna postu z karnawałem

Niecodzienne zbiegowisko na śródmiejskim rynku
W oknach, bramach i przy studni, w kościele i w szynku
Straganiarzy, zakonników, błaznów i karzełków
Roi się pstrokate mrowie, roi się wśród zgiełku

Praca stała się zabawą, a zabawa - pracą
Toczą się po ziemi kości, z kart się sypią wióry
Nic nie znaczy, ten kto nie gra, ci co grają - tracą
Ale nie odróżnić w ciżbie, który z nich jest który

W drzwiach świątyni na serwecie krzyże po trzy grosze
Rozgrzeszeni wysypują się bocznymi drzwiami
Klęczą jałmużnicy w prochu pomiędzy mnichami
Nie odróżnić, który święty, a który świętoszek

Oszalało miasto całe
Nie wie starzec ni wyrostek
Czy to post jest karnawałem
Czy karnawał - postem!
Oszalało miasto całe
Nie wie starzec ni wyrostek
Czy to post jest karnawałem
Czy karnawał - postem!

Dosiadł stulitrowej beczki kapral kawalarzy
Kałdun - tarczą, hełmem - rechot na rozlanej twarzy
Zatknął na swej kopii upieczony łeb prosięcia
Będzie żarcie, będzie picie, będzie łup do wzięcia

Przeciw niemu - tron drewniany zaprzężony w księży
A na tronie wychudzony tkwi apostoł postu
Już przeprasza Pana Boga za to, że zwycięży
A do ręki zamiast kopii wziął Piotrowe Wiosło

Prześcigają się stronnicy w hasłach i modlitwach
Minstrel śpiewa jak to stanął brat przeciwko bratu
W przepełnionej karczmie gawiedź czeka rezulatu
Dziecko macha chorągiewką - będzie wielka bitwa

Oszalało miasto całe
Nie wie starzec ni wyrostek
Czy to post jest karnawałem
Czy karnawał - postem!
Oszalało miasto całe
Nie wie starzec ni wyrostek
Czy to post jest karnawałem
Czy karnawał - postem!

Siedzę w oknie, patrzę z góry, cały świat mam w oku
Widzę co kto kradnie, gubi, czego szuka w tłoku
Zmierzchem pójdę do kościoła, wyspowiadam grzeszki
Nocą przejdę się po rynku i pozbieram resztki

Z nich karnawałowo-postną ucztą jak się patrzy
Uraduję bliski sercu ludek wasz żebraczy
Żeby w waszym towarzystwie pojąć prawdę całą
Dusza moja - pragnie postu, ciało - karnawału!

Война поста с карнавалом

Необычное столпотворение на городской площади,
В окнах, воротах и у колодца, в церкви и в трактире.
Торговцев, монахов, шутов и карликов
Кишит пестрая толпа, кишит в шуме и гаме.

Работа стала забавой, а забава - работой,
Катятся по земле кости, с карт летят щепки.
Ничего не значит тот, кто не играет, те, кто играют - теряют,
Но не различить в толпе, кто из них кто.

В дверях храма на салфетке кресты по три гроша,
Отпущенные грехи высыпаются боковой дверью.
Стоят на коленях нищие в пыли меж монахов,
Не различить, кто святой, а кто лицемер.

Сошел с ума весь город,
Не знает ни старик, ни юнец,
То ли пост это карнавал,
То ли карнавал - пост!
Сошел с ума весь город,
Не знает ни старик, ни юнец,
То ли пост это карнавал,
То ли карнавал - пост!

Уселся на столитровую бочку капрал кавалеристов,
Живот - щитом, шлемом - хохот на раскрасневшемся лице.
Насадил на копье запеченую голову поросенка,
Будет еда, будет питье, будет добыча.

Против него - деревянный трон, запряженный в священников,
А на троне сидит исхудавший апостол поста.
Уже просит прощения у Господа за то, что победит,
А в руку вместо копья взял Петрово Весло.

Соревнуются сторонники в лозунгах и молитвах,
Менестрель поет о том, как брат восстал против брата.
В переполненном трактире толпа ждет результата,
Ребенок машет флажком - будет великая битва.

Сошел с ума весь город,
Не знает ни старик, ни юнец,
То ли пост это карнавал,
То ли карнавал - пост!
Сошел с ума весь город,
Не знает ни старик, ни юнец,
То ли пост это карнавал,
То ли карнавал - пост!

Сижу в окне, смотрю сверху, весь мир у меня на виду,
Вижу, кто что крадет, теряет, чего ищет в толпе.
В сумерках пойду в церковь, исповедую грехи,
Ночью пройдусь по площади и соберу остатки.

Из них карнавально-постным пиром, как полагается,
Порадую близкий моему сердцу люд ваш нищенский,
Чтобы в вашем обществе постичь всю правду,
Душа моя - жаждет поста, тело - карнавала!