Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Dwadzieścia Lat Później

Dwadzieścia Lat Później

Muszkieterowie już nie ci sami
Dojrzałości pożółkli goryczą
Zaczęli liczyć się z realiami
Choć realia się z nimi nie liczą
Słaby tron, książęta żadni, kwaśne wina
Cech żebraków i proboszczy trzęsie miastem
Nagrabionym srebrem karmi się kardynał
Dawna służba na polityków wyrasta
D′Artagnan jest muszkieterów oficerem
Sam purpurat raczy dawać mu rozkazy
W przedpokojach władzy czeka na karierę
Szpadą oskrobując but z zapachu władzy
Brat Aramis stal w biskupiej skrył sukience
Maścią intryg pielęgnuje gładkość dłoni
Kiedy trzeba zdradzi i umyje ręce
Kiedy trzeba Pismem Świętym się zasłoni
Muszkieterowie już nie ci sami
Dojrzałości pożółkli goryczą
Zaczęli liczyć się z realiami
Choć realia się z nimi nie liczą
Portos w hołdów i tytułów tłuszcz obrasta
Szpada służy mu za rożen na zające
Można lepić i urabiać go jak ciasto
Byle olśnić jakimkolwiek celu słońcem
Prawy Atos przestał wreszcie pić na umór
Czci i chroni szpady etos dumny Atos
Choć wątroba nie ta, wciąż ta sama duma
Jego syn zapłaci kiedyś życiem za to
Przyjaciele okłamują się w ukłonach
Nie ufają sobie dawno już za grosz
Nowych czasów bólem dali się przekonać
Że się zdradą a nie szpadą kreśli los
Każdy za siebie kosztem każdego
Na prywatną miarę grób mości
Jeden za wszystkich wszyscy za jednego
Stara baśń niewinnej młodości
Jeszcze stać ich by historii się przypomnieć
Wskoczyć w siodło i wykrzesać iskry z ostrza
Znów uwierzyć w zew: Muszkieterowie do mnie!
Lecz historia - czy się stanie przez to prostsza
Psieje świat, czy może właśnie psieją oni
Psiocząc na to co ich dziełem w jakimś stopniu
Z siebie samych szydzą, gdy im się przypomni
Jacy byli kiedyś pięknie nieroztropni
Właśnie wspomnienia jak cudze losy
Trzosy pełne, a serca próżne
Fałszu zeskrobać z prawdy nie sposób
Zaledwie w dwadzieścia lat później
Zaledwie w dwadzieścia lat później!
Zaledwie w dwadzieścia lat później!!!

Twenty Years Later

The Musketeers are not the same
Mellowed by bitterness
They began to consider reality
Even though reality does not consider them
A weak throne, worthless princes, sour wine
A guild of beggars and priests shakes the city
The cardinal feeds himself with stolen silver
The former servants are now politicians
D'Artagnan is the officer of the musketeers
The purple one deigns to give him orders
He waits in the antechambers of power for a career
Scraping the smell of power from his boot with his sword
Brother Aramis hid in a bishop's cassock
He cares for the smoothness of his hands with ointment of intrigue
When necessary he will betray and wash his hands
When necessary he will hide behind the Holy Scriptures
The Musketeers are not the same
Mellowed by bitterness
They began to consider reality
Even though reality does not consider them
Portos is a burden of loyalty and titles
His sword serves him as a spit for hares
You can mold and shape him like dough
Just to dazzle with any sun's purpose
The righteous Athos finally stopped drinking to excess
Athos honors and protects the ethos of the sword
Although his liver is not the same, the pride is the same
His son will pay for it with his life someday
Friends lie to each other in bows
They have not trusted each other for a penny for a long time
They let the pain of the new times convince them
That fate is written with betrayal, not with a sword
Every man for himself at the expense of every other
On a private scale, the grave of gentlemen
One for all and all for one
An old tale of innocent youth
They still can remember history
Jump into the saddle and strike sparks from the blade
Believe again in the call: Musketeers to me!
But will history become simpler because of it
Is the world cussing, or are they cussing
Cursing what is partly their doing
They make fun of themselves when they remember
How beautifully reckless they once were
The memories are like stranger's fates
Purses full, but hearts empty
It is impossible to scrape the falsehood from the truth
In only twenty years later
In only twenty years later!
In only twenty years later!!!