Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Niech…

Niech…

Krwią niech szafuje - kto krew ma na zbyciu
Krzyk niech podnosi - kto zapomniał mowy
Zniszczeń niech żąda - kto w sobie ma nicość
Niech głową w mur bije - komu nie żal głowy
Forsą niech szasta - kto się w forsie tarza
Obietnicami - kto słowo ma za nic
Klątwy niech ciska - kto nie czci ołtarza
Niech bluźni, kto żadnych nie uznaje granic
Klątwy niech ciska - kto nie czci ołtarza
Niech bluźni, kto żadnych nie uznaje granic
A ty siej, a nuż coś wyrośnie
A ty to, co wyrośnie, zbieraj
A ty czcij, co żyje radośnie
A ty szanuj to, co umiera
A ty siej, a nuż coś wyrośnie
A ty to, co wyrośnie, zbieraj
A ty czcij, co żyje radośnie
A ty szanuj to, co umiera
Niech wstydu się lęka - kto próżnią nadęty
Niech strachu się wstydzi - kto mężny głupotą
Niech pytań nie stawia - kto czuje się świętym
Wyroki niech miota - kto schlebia miernotom
Łzami niech kłamie - kto się współczuć wstydzi
Śmiechem niech szydzi - kto nie zaznał skruchy
W orszak niech wierzy - kto nie wie gdzie idzie
Orkiestr niech słucha - kto na głos jest głuchy
W orszak niech wierzy - kto nie wie gdzie idzie
Orkiestr niech słucha - kto na głos jest głuchy
A ty siej, a nuż coś wyrośnie
A ty to, co wyrośnie, zbieraj
A ty czcij, co żyje radośnie
A ty szanuj to, co umiera
A ty siej, a nuż coś wyrośnie
A ty to, co wyrośnie, zbieraj
A ty czcij, co żyje radośnie
A ty szanuj to, co umiera
Niech nienawidzi - kto nie umie sławić
Niech łże - kto w pychy uwierzył bezkarność
Świat niech opluwa - kogo gorycz dławi
Życie niech trwoni - kto je ma za marność
Niech się nie zdziwi - kto wciąż zbawców słucha
Że będzie rabem kolejnych cezarów
Którzy okręcą kikut jego ducha
W po stokroć sprane bandaże sztandarów
Którzy okręcą kikut jego ducha
W po stokroć sprane bandaże sztandarów
A ty siej, a nuż coś wyrośnie
A ty to, co wyrośnie, zbieraj
A ty czcij, co żyje radośnie
A ty szanuj to, co umiera
A ty siej, a nuż coś wyrośnie
A ty to, co wyrośnie, zbieraj
A ty czcij, co żyje radośnie
A ty szanuj to, co umiera
I pamiętaj, że dana Ci pamięć
Nie kłam sobie - a nikt ci nie skłamie

Let…

Let him who has blood to spare, shed it freely
Let him who has forgotten how to speak, raise his voice
Let him who holds nothingness within, demand destruction
Let him who cares not for his head, beat it against the wall
Let him who wallows in wealth, squander it away
Let him who holds his word as nothing, make empty promises
Let him who doesn't honor the altar, hurl curses
Let him who knows no bounds, blaspheme
Let him who doesn't honor the altar, hurl curses
Let him who knows no bounds, blaspheme
But you, sow, perhaps something will grow
And you, gather what grows
And you, cherish what lives joyfully
And you, respect what dies
But you, sow, perhaps something will grow
And you, gather what grows
And you, cherish what lives joyfully
And you, respect what dies
Let him who is puffed up with emptiness, fear shame
Let him who is brave with foolishness, be ashamed of fear
Let him who feels himself a saint, ask no questions
Let him who flatters mediocrity, cast judgments
Let him who is ashamed to feel compassion, lie with tears
Let him who has not known sorrow, mock with laughter
Let him who doesn't know where he's going, believe in the parade
Let him who is deaf to the voice, listen to the orchestra
Let him who doesn't know where he's going, believe in the parade
Let him who is deaf to the voice, listen to the orchestra
But you, sow, perhaps something will grow
And you, gather what grows
And you, cherish what lives joyfully
And you, respect what dies
But you, sow, perhaps something will grow
And you, gather what grows
And you, cherish what lives joyfully
And you, respect what dies
Let him who cannot praise, hate
Let him who believes in the impunity of pride, lie
Let him who is choked by bitterness, spit on the world
Let him who considers life worthless, waste it
Let him who constantly listens to saviors, not be surprised
That he will be a slave to the next Caesars
Who will wrap the stump of his spirit
In the hundred-times-washed bandages of banners
Who will wrap the stump of his spirit
In the hundred-times-washed bandages of banners
But you, sow, perhaps something will grow
And you, gather what grows
And you, cherish what lives joyfully
And you, respect what dies
But you, sow, perhaps something will grow
And you, gather what grows
And you, cherish what lives joyfully
And you, respect what dies
And remember that the memory given to you
Don't lie to yourself - and no one will lie to you