Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Zwatpienie

Zwatpienie

Co nas obchodzić mogłoby w tym kraju
Gdzie przyjaciele z dala się obchodzą
Czy się wrogowie starzy dogadają
Kogo pogodzą a komu dogodzą
Na co się jeszcze obrażać w ojczyźnie
Przeobrażonych i poobrażanych
Gdzie, jeśli ktoś cię przez przypadek liźnie
To, by otworzyć - nie zaleczyć - rany
Czego na Boga pragnąć móc nad Wisłą
Co nie jest jeszcze marzeniem spragnionych?
Fatamorgana - nazywa się "przyszłość"
Źródła w oazach - strute, lub strzeżone
Kogo wśród swoich bliźnich nienawidzić
Uszlachetniając podłość przez nienawiść
Gdy się nienawiść brzydzi tym, co widzi
I w bezsilności - nudzi, a nie dławi
Na co się skarżyć wśród prawnuków Skargi
Dla których słowa, nie myśl - to rozmowa?
O chórze marzą roztrzepane wargi
Internowane w gadających głowach
Kogo potępiać i czym, jeśli stempel
Zastąpił tępe ostrze potępienia
I - bezszelestnie, żeby iść z postępem
Trzeba udzielać hurtem rozgrzeszenia?
Komu dać miłość w cieniu Jasnej Góry
Gdzie wszyscy tak ukochani boleśnie
Że blizny wiary są bliznami skóry
Próbując żywym przyswoić nieszczęście
Co zdradzić jeszcze w państwie Targowicy
Gdy komuniści też krzyczą o zdradzie
I próżne plany państwowej mennicy
Żeby srebrniki były wciąż na składzie
Jak wierzyć szczerze w narodu świątyni
Gdy na sztandarach - aksjomaty wiary
Powyszywane są nićmi złotymi
A dusza warczy, gdy widzi sztandary
Kogo wynosić pod niebo Lechitów
Gdzie tylu było dziwnie wyniesionych
I braknie brązu dla nowych pomników
Wśród tylu starych - jeszcze nie strąconych
Jak żyć w tylekroć zdobytym Muzeum
Gdzie nieżyjący życia się trzymają
Wbrew rozsądkowi śpiewając "Te Deum"
By ich coś wreszcie obeszło w tym kraju

Doubt

What could possibly concern us in this country
Where friends keep each other at distant bay
Will old enemies reach an understanding
Who will they reconcile and who will they please
What else to take offense at in our homeland,
Transformed and aggrieved
Where, if someone happens to touch you
They do so to open - not to heal - the wound
What in God's name can one hope for by the Vistula
That isn't already the dream of the thirsty?
Mirage - that's what "future" is called
Springs in the oases - poisoned, or guarded
Who to hate among your fellow men
Ennobling meanness through hatred
When hatred abhors what it sees
And in its helplessness - wearies, rather than strangles
What to complain about among Skarga's great-grandchildren
For whom words, not thought - that's communication?
Disheveled lips dream of a choir
Interned in talking heads
Who to condemn and with what, when a stamp
Has replaced the blunt edge of condemnation
And - quietly, in order to keep up with progress
One must grant absolution wholesale?
To whom should we give love in the shadow of the Bright Mountain
Where all are so painfully dear
That the scars of faith are scars of the skin
Attempting to assimilate misfortune to the living
What more to betray in the state of Targowica
When communists also cry out about treason
And the futile plans of the state mint
That silver coins should always be in stock
How to believe sincerely in the nation's temple
When on the banners - axioms of faith
Are sewn in golden threads
And the soul growls when it sees the banners
Who to exalt to the sky of the Lechites
Where so many have been strangely exalted
And there is a shortage of bronze for new monuments
Among so many old ones - not yet overthrown
How to live in a Museum that has been conquered so many times
Where the living cling to life
Singing "Te Deum" against all reason
So that something might finally concern them in this country