Paroles et traduction Kaliber 44 - Konfrontacje

Konfrontacje

Garbaty anioł zszedł na ziemię
Powiedział nigdzie stąd nie pójdziecie to więzienie
Choć wierzeń to macie zatrzęsienie, jesteście sami
Jak swoi na antenie
Od dwóch tysięcy lat porządkujecie świat według zasad
W trybie których jest topór i tasak
Przez kraj długi i szeroki
Płyną marzeń potoki, jak przeżyć życie bez większych obrażeń
Powiedzcie mi ile jeszcze dni minie zanim zobaczycie
Że świat i Wy ginie
Może zobaczycie, a może nie, przecież jesteście
Zamknięci jak kupa w klozecie

Jak to? Za dużo rzeczy tu przechodzi gładko
Coś mi się wydaje, że się rozbrykało stadko
Zrobię tu porządki i rozwieje wasza mrzonki
Jesteście tak potrzebni jak ziemniaczane stonki

A co to kurwa? Powiedział ktoś z tłumu
Czy ty przypadkiem nie zgubiłeś rozumu?
Gdzieś po drodze lecąc tu na jednej nodze by pleść
Bzdury robić miny jak kosze z wikliny
My wszyscy jesteśmy z tej samej gliny
Popełniamy błędy bo życie ma zakręty, to jest
Logiczne długie jak drzewo genealogiczne
Naszej rasy, Ty trafiłeś w takie czasy
Życie to twardy orzech, każdy orze jak może
A ty dup pierdut o mój Boże i masz pretensje
I wyrzuty Ty durny łbie zakuty
Jesteś tak potrzebny, jak kotu buty

Garbaty anioł na to "skończ pierdolić tato"
To ty jesteś matoł, jak nie to udowodnij
Powiedz mi tak, żeby wszyscy byli zgodni
Co wy tu robicie odkąd powstało życie?

Zaległa cisza wręcz grobowa
Nie powiedział nikt ni słowa
Pomyślałem oto szansa wyjątkowa
Wychyliłem się, uderzyłem tak

A ja wiem, ja wiem co my tu robimy
Po co na ten, na ten świat przychodzimy
Jeśli oczy otwierasz szeroko, pytasz czemu?
Spoko powiem ci
Więc nadstaw dobrze uszy
W ciszy nikt się nie poruszy
Nie zaszeleścił, nie zaszeptał nikt nawet
W miejscu nie zadreptał
Wszyscy czekali, oczy we mnie wlepiali
Doleciał mnie pomruk aprobaty z oddali
Pomyślałem tak, tak to jest ta chwila
Teraz moje ego zajebiście bardzo gila sytuacja
W której jestem centrum jak atrakcja turystyczna
Ściśle jak akademia ekonomiczna myślę
Czasem się przyśni komu wydaje się, że oto
Spotkał kolesia, który wszystko wie
Tysiąc uwag skierowanych we mnie ich
Oczekiwania spełnię
Obronię tezy jak He-Man Eternię
Nie jestem idiotą, by mówić jestem tutaj po to
Otwieram usta i niechaj płynie czyste złoto
Nagle wiatr moim oknem skrzypnął
Ja się obudziłem, a garbaty anioł zniknął

Противостояния

Горбатый ангел спустился на землю,
Сказал: "Никуда отсюда не уйдете, это тюрьма".
Хоть верований у вас хоть отбавляй, вы одни,
Как свои в эфире.
Две тысячи лет упорядочиваете мир по правилам,
В режиме которых топор и тесак.
По стране длинной и широкой
Текут потоки мечтаний, как прожить жизнь без особых травм.
Скажите мне, сколько еще дней пройдет, прежде чем вы увидите,
Что мир и вы гибнете.
Может, увидите, а может, и нет, ведь вы
Заперты, как куча в сортире.

Как так? Слишком много вещей здесь проходит гладко.
Мне кажется, стадо разыгралось.
Я наведу здесь порядок и развею ваши мечты.
Вы так же нужны, как колорадские жуки.

А это что, блин? - сказал кто-то из толпы.
Ты случайно не потерял рассудок?
Где-то по дороге, летя сюда на одной ноге, чтобы плести
Чушь, корчить рожи, как корзины из лозы.
Мы все сделаны из одной глины.
Совершаем ошибки, потому что жизнь имеет повороты, это
Логично, долго, как генеалогическое древо
Нашей расы. Ты попал в такие времена.
Жизнь — это твердый орешек, каждый грызет как может,
А ты, блин, о боже мой, имеешь претензии
И упреки, ты тупой, закоснелый болван.
Ты так же нужен, как коту сапоги.

Горбатый ангел на это: "Хватит нести чушь, отец".
Это ты болван, если нет — докажи.
Скажи мне так, чтобы все согласились.
Что вы здесь делаете с тех пор, как возникла жизнь?

Повисла тишина, прямо-таки гробовая.
Никто не произнес ни слова.
Подумал я: вот он, исключительный шанс.
Высунулся, ударил вот так.

А я знаю, я знаю, что мы здесь делаем.
Зачем мы приходим в этот мир.
Если ты широко открываешь глаза и спрашиваешь "почему?",
Спокойно, я скажу тебе.
Так что слушай внимательно.
В тишине никто не шелохнется.
Не зашелестел, не зашептал никто даже.
На месте не топтался.
Все ждали, глаза в меня впинали.
Донесся до меня ропот одобрения издалека.
Подумал я: вот она, та самая минута.
Сейчас мое эго охренеть как тешит ситуация,
В которой я — центр, как туристическая достопримечательность.
Строго как экономическая академия, думаю я.
Иногда кому-то снится, и кажется, что вот он
Встретил парня, который все знает.
Тысяча взглядов, направленных на меня, их
Ожидания я оправдаю.
Защищу тезисы, как Хи-Мен Этернию.
Я не идиот, чтобы говорить: "Я здесь для того, чтобы..."
Открываю рот, и пусть льется чистое золото.
Вдруг ветер моим окном скрипнул,
Я проснулся, а горбатый ангел исчез.