Paroles et traduction Karian feat. Kartky - Dyskietki

Dyskietki

Daj mi żyć, pozwól być, proszę powiedz, że mnie nie widać
Grzeszny typ, dziwny sznyt, wokół mnie tajemnica
Stary szyfr, niesie szyk, przeprogramowany styl życia
Gdy nie było nic do ukrycia, pragnę po staremu oddychać
Tak się stale wlokę z tyłu, z duchem czasu nie chcę pić
Retromaniakalny przymus, jestem fanem starych kin
Folder "Serce" toczy wirus, pliki pełne pustych win
Koszmarne spojrzenia czynów, stoją ze mną vis a vis
Więc nadal próbuję znaleźć w chorym mieście zdrowe podejście
Dziurawię niebo krzykami, nerwy grają przester
Wyprowadzam na spacer stany lękowe wreszcie
Instrukcję obsługi życia wyślij przez podczerwień
Gdyż nie wiem dokąd iść, w zgubny sposób znajduję trasę
Gonię skrawkiem sił, dni wczorajsze, których mi brak
Nasz urwany film, w tym dramacie znów ginie zasięg
Nie mam słów na dziś, Karol chyba to nie twój świat

Nosimy w sobie starą pamięć jak dyskietki
Przeszłość we krwi, lepszy czas
Każdy avatar kiedyś dorwie brak baterii
Zacznie tęsknić do tych lat

I znowu nie wiem co gorsze, czy znowu bawić się z losem
A sekrety, które wam niosę, muszą wypłynąć na wierzch
Gdy wchodzę słyszę "o proszę", my ludzie lasu i mroku
Prowadzę te dzieci na rzeź, wychodzę gdy zapada zmierzch
Zapisałem ciebie w pamięci i chciałem wykręcić twój numer
Ale dobrze wiem co cię kręci, choć to nie do końca rozumiem
I gdzie teraz są wszyscy święci? Gdy sypią na wieka od trumien
A w twoich źrenicach nie mogę odczytać
Już nic, powieki mrugają w dół, w górę
Łzy płyną po lewym policzku i znów się żegnamy ze światem
A gdy jesteś obok to nic się nie liczy, zapisałem sobie tę datę
I kiedy cię włączam z dyskietki albo ciągle chcę mieć cię obok
Zamykam się w domu i jesteśmy sami, chociaż to holo lub robot
Pamiętasz szaloną noc? Kiedy tańczyli tu wszyscy wokół nas
Ja nie wiem czy było warto
Zanim odejdziesz to powiedz, że kochasz mnie jak nikogo
Cyfrowym szeptem jak Arnold
Zamknij pysk, to co ty, nie chcę nigdy więcej się ścigać
Nowe dni, nie ma jej, a ich nie mam na czym odczytać
To nie my, polej mi, za marzenia których nie widać
Za wspomnienia, które chcę wydać
Za spojrzenie, które porywa
Zamknij pysk, to co ty, nie chcę nigdy więcej się ścigać
Nowe dni, nie ma jej, a ich nie mam na czym odczytać
To nie my, polej mi, za marzenia których nie widać
Za wspomnienia, które chcę wydać
Za spojrzenie, które porywa mnie

Nosimy w sobie starą pamięć jak dyskietki
Przeszłość we krwi, lepszy czas
Każdy awatar kiedyś dorwie brak baterii
Zacznie tęsknić do tych lat

Дискета

Дай мне жить, позволь быть, прошу, скажи, что меня не видно
Грешный тип, странный штрих, вокруг меня тайна
Старый шифр, несёт шик, перепрограммированный стиль жизни
Когда не было ничего, что нужно скрывать, я жажду дышать по-старому
Так я постоянно плетусь позади, с духом времени не хочу пить
Ретроманьякальный приступ, я фанат старых кинотеатров
Папку "Сердце" точит вирус, файлы полны пустых вин
Кошмарные взгляды деяний, стоят со мной визави
Поэтому я всё ещё пытаюсь найти в больном городе здоровый подход
Продырявливаю небо криками, нервы играют перегруз
Вывожу на прогулку тревожные состояния наконец
Инструкцию по эксплуатации жизни отправь через инфракрасный порт
Ведь я не знаю, куда идти, губительным образом нахожу маршрут
Гонюсь обрывком сил, за вчерашними днями, которых мне не хватает
Наш оборванный фильм, в этой драме снова пропадает связь
У меня нет слов на сегодня, Катя, кажется, это не твой мир

Носим в себе старую память, как дискеты
Прошлое в крови, лучшее время
У каждого аватара когда-нибудь сядет батарейка
Начнёт тосковать по тем годам

И снова не знаю, что хуже, снова играть с судьбой
А секреты, которые я вам несу, должны всплыть на поверхность
Когда я вхожу, слышу "о, прошу", мы, люди леса и мрака
Веду этих детей на убой, выхожу, когда наступают сумерки
Записал тебя в памяти и хотел набрать твой номер
Но я хорошо знаю, что тебя заводит, хоть до конца и не понимаю
И где теперь все святые? Когда сыплют землю на крышки гробов
А в твоих зрачках не могу прочитать
Уже ничего, веки моргают вниз, вверх
Слёзы текут по левой щеке, и мы снова прощаемся с миром
А когда ты рядом, то ничего не важно, я запомнил эту дату
И когда я включаю тебя с дискеты, или постоянно хочу, чтобы ты была рядом
Закрываюсь в доме, и мы одни, хотя это голограмма или робот
Помнишь ту безумную ночь? Когда все танцевали здесь вокруг нас
Я не знаю, стоило ли это того
Прежде чем уйдёшь, скажи, что любишь меня, как никого
Цифровым шёпотом, как Арнольд
Закрой рот, что ты, я не хочу больше никогда соревноваться
Новые дни, тебя нет, а их у меня не на чем прочитать
Это не мы, налей мне, за мечты, которых не видно
За воспоминания, которые хочу издать
За взгляд, который похищает
Закрой рот, что ты, я не хочу больше никогда соревноваться
Новые дни, тебя нет, а их у меня не на чем прочитать
Это не мы, налей мне, за мечты, которых не видно
За воспоминания, которые хочу издать
За взгляд, который похищает меня

Носим в себе старую память, как дискеты
Прошлое в крови, лучшее время
У каждого аватара когда-нибудь сядет батарейка
Начнёт тосковать по тем годам