paroles de chanson De Reiziger - Laís

Toe poorter laat er mij toch in, ik heb geen geld geen haven
Mijn vrouw en kinderen zijn dood, ik heb ze zelf begraven

Ik zie de torens van de stad, ze dagen in het oosten
Ik wou dat ik er vrienden had die mij er konden troosten
Ik ben al veertien jaar op reis, wil mij onderdak geven
Een stukje brood een beker wijn, het is mij om het even

Toe poorter laat er mij toch in, ik heb geen geld geen haven
Mijn vrouw en kinderen zijn dood, ik heb ze zelf begraven

Ik loop al heel mijn leven lang door bos en veld en heide
Ik jaag met wolven en ik slaap aan de berin haar zijde
Dit zoeken duurt al veel te lang, wil mij ervan verlossen
Dus kom en steek mij dood mijn vriend, begraaf mij in de bossen

Toe poorter laat er mij toch in, ik heb geen geld geen haven
Mijn vrouw en kinderen zijn dood, ik heb ze zelf begraven

Ik weet niet veel ja dat is waar maar 'k weet wat er zal komen
De oorlog naakt, het uur is daar ja, 'k zag het in mijn dromen
Ik zag het branden in de stad, de kerken en de huizen
De duivel brandde alles plat, de mensen en de muizen

Toe poorter laat er mij toch in, ik heb geen geld geen haven
Mijn vrouw en kinderen zijn dood, ik heb ze zelf begraven

Ik zag verwoesting en geweld, de grond die zag ik beven
Ik heb er U nu van verteld, wil mij een stuiver geven