Paroles et traduction Liesbeth List - Amsterdam

Amsterdam

In dat Oud-Amsterdam, in de buurt van de haven
Gaan de zeelui zich laven, drinken 't hek van de dam
In dat Oud-Amsterdam, liggen zeelieden dronken
Als een wimpel zo lam, in de dokken te ronken
In dat Oud-Amsterdam, krijgt een zeeman de stuipen
Tot hij zich, grauw van gram, in 't bier wil verzuipen
Maar in Oud-Amsterdam zie je zeelui ontkatert
Als de ochtendzon schatert, over Damrak en Dam

In dat Oud-Amsterdam, zie je zeelieden bikken
Zilv'ren haringen slikken, bij de staart, uit de hand
Van de hand in de tand smijten zij met hun knaken
Want ze zullen 'm raken, als een kat in 't want
En ze stinken naar aal, in hun grofblauwe truien
En ze stinken naar uien, daarmee doen ze hun maal
Na dat maal staan ze op, om hun broek op te hijsen
En dan gaan ze weer hijsen, tot 't boert in hun krop

In dat Oud-Amsterdam zie je zeelieden zwieren
En dan de meiden versieren, lijf aan lijf, warm en klam
En draaien hun bals als een went'lende zon
Op de klank, dun en vol, van een accordeon
En zo rood als een kreeft happen zij naar wat lucht
Tot opeens, met een zucht, de muziek 't begeeft
Met een air van gewicht voeren zij met wat spijt
Dan hun Mokumse meid weer terug in het licht

In dat Oud-Amsterdam gaan de zeelui aan 't drinken
Aan 't drinken en drinken, en daar nog 'es op drinken
Tot 't Oude Kerksplein op een thuishaven lijkt
En de hoer in 't kozijn net als moedertje kijkt
En haar borst is de borst van verloofde of vrouw
En daarna weer zo'n dorst, en de nacht wordt al grauw
Want op terug naar de schuit en de kater breekt aan
En ze snikken 't uit, tegen meerpaal en kraam
In dat Oud-Amsterdam, in 't Oud-Amsterdam
In dat Oud-Amsterdam

Amsterdam

In that Old Amsterdam, near the harbor
Sailors go to pleasure themselves, drink the dam's fence down
In that Old Amsterdam, there lie drunken sailors
Like a flag so limp, snoring in the docks
In that Old Amsterdam, a sailor gets the shivers
Until he, gray with anger, wants to drown himself in beer
But in Old Amsterdam you see sailors sobered up
When the morning sun laughs, over Damrak and Dam

In that Old Amsterdam, you see sailors munching
Silver herrings swallowing, by the tail, by hand
From hand to mouth they throw it with their bones
Because they will hit it, like a cat in the rigging
And they stink of eel, in their coarse blue sweaters
And they stink of onions, with which they eat their meal
After that meal they stand up, to hoist up their pants
And then they go hoisting again, until they belch in their throat

In that Old Amsterdam you see sailors swaggering
And then they flirt with the girls, body to body, warm and damp
And they spin their balls like a revolving sun
To the sound, thin and full, of an accordion
And as red as a lobster they gasp for some air
Until suddenly, with a sigh, the music stops
With an air of importance they take their Mokum girl back into the light with some regret
Then

In that Old Amsterdam the sailors start drinking
To drink and drink, and drink again on that
Until the Old Church Square looks like a home port
And the whore in the window frame looks just like Mother
And her breast is the breast of a wife or fiancee
And then again such a thirst, and the night is already gray
Because back to the boat and the hangover strikes
And they sob it out, against bollard and stall
In that Old Amsterdam, in the Old Amsterdam
In that Old Amsterdam