Paroles et traduction Marek Grechuta - Nad zrebem planety

Nad zrebem planety

Nad zrębem planety, pośród gwiezdnej nocy
Szereg alefów w nieskończoność pełznie
I nieskończoność unieskończoniona
Zawiera sama w sobie przez siebie zdradzona
Kłęby, kłęby, kłęby tytanów
I rogate, i rogate widma
Sypią, sypią, sypią gwiazd roje w wydarte otchłanie
Myśl własne wątpia zapuściła szpony
I gryzie siebie sama w swej własnej otchłani
Lecz myśl ta czyja? samo się nie myśli
Tak jak grzmi samo i samo się błyska
Punkt się sprężył w "n" wymiarów przestrzeń
I przestrzeń klapła jak przekłuty balon

Над основанием планеты

Над основанием планеты, посреди звездной ночи,
Ряд алефов в бесконечность ползет.
И бесконечность, бесконечно возведенная,
Содержит сама в себе, собой же преданная.
Клубы, клубы, клубы титанов
И рогатые, рогатые призраки
Сыплют, сыплют, сыплют звездные рои в разверстую бездну.
Мысль, собственные сомнения пустив когти,
Грызет себя сама в своей собственной бездне.
Но чья эта мысль? Само собой не мыслится,
Так же, как само гремит и само сверкает.
Точка сжалась в "n"-мерное пространство,
И пространство лопнуло, как проколотый шар.