Paroles et traduction Marek Grechuta - Slawa I chwala (Mowa CodzIenna)

Slawa I chwala (Mowa CodzIenna)

Mowo codzienna, z której samej sobie
Nikt jeszcze nigdy domu nie zbudował,
Nikt jeszcze nigdy najadł się do syta,
Wypił, przyodział, rzeczy nie kupował.
Jesteś więc tylko pustym skrawkiem ziemi,
Pustym talerzem, dzbanem i nagością,
Kochać cię taką mogą tylko wyludnieni,
Dla których mówić "słyszę" jest radością.
A przecież ciebie ktoś kiedyś wymyślił,
Żeby dla tych, którzy ciebie wybierają,
Było wcale nie gorzej,
Może trochę lepiej,
Od tych, co innych słówek używają.
Nad tym się biedził Chrobry i Batory,
Na czwartkowych obiadach język gościł
Pod zaborem do każdej pieśni skory,
Kiedy był kołkiem w gardle, kiedy pościł.
Tyle słów, z czasem wielka rzeka,
Wszystko z ogromnej ludzkiej cierpliwości,
Bowiem ta mowa wierzy,
Bowiem ta mowa czeka,
Na taką chwilę swej pożyteczności.
Że każdy kto ją uzna jako własną,
Nie będzie musiał stosować uników,
Bo z nią na ustach będzie pieśnią jasną,
Tak zrozumiałą dla innych języków.
Że każdy, kto ją spotka kiedyś w świecie,
Uśmiechnie się i powie "Brawo, brawo!"
Znam ja ten kraj, który ciągle plecie,
Że się zaczęła sławą oraz chwałą.

Слава и хвала (Повседневная речь)

Повседневная речь, из которой самой по себе,
Никто еще никогда дома не построил,
Никто еще никогда не наелся досыта,
Не напился, не оделся, вещи не купил.
Ты всего лишь пустой клочок земли,
Пустая тарелка, кувшин и нагота,
Любить тебя такую могут лишь опустошенные,
Для которых сказать "слышу" — уже радость.
А ведь тебя кто-то когда-то придумал,
Чтобы тем, кто тебя выбирает,
Было ничуть не хуже,
А может, чуть лучше,
Чем тем, кто другими словами пользуется.
Над этим трудились Храбрый и Баторий,
На четверговых обедах язык гостил,
Под гнетом к каждой песне скорый,
Когда был комом в горле, когда постился.
Столько слов, со временем — великая река,
Все из огромного человеческого терпения,
Ибо эта речь верит,
Ибо эта речь ждет,
Того мига своей полезности.
Чтобы каждый, кто признает ее своей,
Не должен был применять уловок,
Ведь с ней на устах он станет песней ясной,
Так понятной для других языков.
Чтобы каждый, кто ее встретит когда-нибудь в мире,
Улыбнулся и сказал: "Браво, браво!",
Знаю я эту страну, которая все твердит,
Что все началось со славы и хвалы.