Paroles et traduction Meek, Oh Why? - Ala Tołstoj 2

Ala Tołstoj 2

Oddawaj moje pióro, będę pisał tylko o Tobie
Nie wysyłaj listu bo i tak go nie otworzę
Oddawaj moje pióro
Moja ukochana przepadła jak kamień w wodę
I zakosiła pióro
A ja myślałem, że chce ze mną smacznie śnić pod chmurą
Wracam więc do domu no bo i tak nic nie wskóram w kwestii pióra
A poza tym mam już dość nie tęgi humor
W skrzynce czeka list, dobry Boże
Przecież zarzekałem się, że listu nie otworzę
Mimo to rozcinam już koperty tępym nożem
No bo skoro znam drzewo wydarzeń
Chcę poznać ich korzeń
Wsuwam dłoń do koperty
Jeszcze chwile nie patrzę
Bo wiem, że zaraz wszystko się okaże
Lecz w środku nie ma ani prozy, ani wierszy
Tylko dyspozycja
"Dzisiaj o 14 na bulwarze"
No to popędziłem przez pół miasta
I dotarłem na miejsce spotkania punkt 14
Tam jej jeszcze nie było, to sporo zaskoczenie
No bo odkąd się znamy przeważnie była punktualna
Gdy dotarła było już 14 po 14
I powiedziała żebym milczał, że dziś ona zacznie
Zamieniłem się w słuch, przed zamienieniem słowa
Wtedy zaczęła mi czytać wierszyk spisany na kartce
"Lato zaskoczyło drogowców"

Аля Толстой 2

Верни мое перо, буду писать только о тебе.
Не отправляй письмо, я все равно его не открою.
Верни мое перо.
Моя любимая исчезла, как камень в воду.
И стащила перо.
А я думал, что она хочет сладко спать со мной под облаками.
Возвращаюсь домой, потому что все равно ничего не добьюсь в вопросе пера.
А кроме того, у меня уже неважное настроение.
В почтовом ящике ждет письмо, Боже мой.
Ведь я клялся, что не открою письмо.
Тем не менее, я уже вскрываю конверт тупым ножом.
Ведь раз уж я знаю дерево событий,
Хочу узнать их корень.
Сую руку в конверт.
Еще немного не смотрю.
Потому что знаю, что сейчас все выяснится.
Но внутри нет ни прозы, ни стихов.
Только записка.
"Сегодня в 14 на бульваре".
Ну, я помчался через полгорода.
И прибыл на место встречи ровно в 14.
Тебя там еще не было, это весьма удивительно.
Ведь с тех пор, как мы знакомы, ты обычно была пунктуальна.
Когда ты пришла, было уже 14:14.
И сказала, чтобы я молчал, что сегодня ты начнешь.
Я превратился в слух, прежде чем произнести слово.
Тогда ты начала читать мне стишок, написанный на листке.
"Лето застало дорожников врасплох".