Lęk (feat. The Dumplings) - Miuosh traduction en allemand

Lęk (feat. The Dumplings)

Słyszę wasze kroki gdzieś za ścianą
Ciche dobijanie się do drzwi
Cegły, które szyby wybijają
Nocą, która przecina mój krzyk
Sny się urywają tam gdzie oddech
Nie modlę się już kilka krótkich lat
Czuję Go coraz bliżej, jakby mocniej,
Jakby deszcz, który w końcu zamienia się w grad

Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
O świcie zwykle nie, nie wychodzę
Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
Skracam dnie, wydłużam noce

Niepodobna jestem słońcu, kiedy cisza gromadzi obawę
Niepodobna jestem sobie, kiedy strach ma tak świetną ze mną zabawę
Nie uciekam, nie oddaję się Mu, spada na mnie deszcz ludzkich głosów
Nie uciekam, nie oddaję się Mu, krucha pierś unosi się w pośpiechu

Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
O świcie zwykle nie, nie wychodzę
Przerywam Twój sen tam gdzie oddech
Skracam dnie, wydłużam noce

Krzyczę biegnąc po granicy dnia
Tam gdzie kończy się dzień
Rzucam cień ciężki i gęsty jak mgła
Nie miałem pić tyle lat, a piję sam zamiast spać
Jakbym się bał tego czegoś, co rano odda mi świat
Słyszysz moje kroki gdzieś za ścianą
Ciche dobijanie się do drzwi
Cegły, które szyby wybijają
Nocą, która przecina twój krzyk
Sny się urywają gdzie twój oddech
Nie modlisz się już kilka krótkich lat
Czujesz mnie coraz bliżej, jakby mocniej,
Jakby deszcz, który w końcu zamienia się w grad

Angst (feat. The Dumplings)

Ich höre eure Schritte irgendwo hinter der Wand
Leises Anklopfen an der Tür
Ziegel, die Fensterscheiben einschlagen
Die Nacht, die meinen Schrei durchschneidet
Träume reißen ab, wo der Atem stockt
Seit wenigen Jahren bete ich nicht mehr
Ich spüre Ihn näher, als würde er stärker
Wie Regen, der sich schließlich in Hagel verwandelt

Ich unterbreche deinen Schlaf, wo der Atem stockt
Bei Tagesanbruch gehe ich meist nicht, nein
Ich unterbreche deinen Schlaf, wo der Atem stockt
Ich kürze Tage, mache Nächte länger

Ich gleiche nicht der Sonne, wenn Stille Ängste häuft
Ich gleiche nicht mir selbst, wenn Angst mich so ergötzt
Ich fliehe nicht, ich ergeb mich Ihm nicht, Menschenstimmenregen fällt auf mich
Ich fliehe nicht, ich ergeb mich Ihm nicht, flattert zerbrechliche Brust hastig

Ich unterbreche deinen Schlaf, wo der Atem stockt
Bei Tagesanbruch gehe ich meist nicht, nein
Ich unterbreche deinen Schlaf, wo der Atem stockt
Ich kürze Tage, mache Nächte länger

Ich schreie und renne entlang der Tagesgrenze
Dort wo der Tag endet
Ich werfe Schatten schwer und dicht wie Nebel
Durfte Jahre nicht trinken, doch statt schlaf trink ich allein
Als fürchtete ich das, was morgens mir die Welt zurückgibt
Du hörst meine Schritte irgendwo hinter der Wand
Leises Anklopfen an der Tür
Ziegel, die Fensterscheiben einschlagen
Die Nacht, die deinen Schrei durchschneidet
Träume reißen ab, wo dein Atem stockt
Seit wenigen Jahren betest du nicht mehr
Du spürst mich näher, als würde ich stärker
Wie Regen, der sich schließlich in Hagel verwandelt