Blok - O.S.T.R. traduction en allemand

Blok

Tak naprawdę nazywam się Stante Micky
Tylko mówię teraz głosem Ostrego
Ta ziooom

Jedenaste piętro on alkoholik, ona ćpunka
Życie oparte na częstych awanturkach
Rozbitych lustrach, potłuczonych szklankach
Ona ma wyższe, on syn policjanta
Dla niej i dla niego główny argument to szantaż
Piętro dziesiąte, chłopak z Lolkiem filmuje Ośkę
Kwiat młodzieży zdolnej, a świat złodziei z dolnej półki
Dziewiąte piętro tam bywałem po bibułki
Ale czy świat bywa okrutny stale?
Już tam nie bywam, w sumie to gościa nawet nigdy nie znałem, proste
Piętro ósme, korepetytorka i zajęcia ustne
Mam Cię Aleksandro, widziałem w vampie zdjęcie pro
Spotkajmy się prywatnie, dom wam, więc oferta
Siedem to numer to mili piętra, promili ekstrakt, kominy Zgierz
Sam byś ocenił horyzont
Na szóstym mieszka kolo, ścigany przez garnizon
Czyli żyć albo zginąc
Zastawił wszystko, co miał i wiem, że w tej chwili
Załatwia sobie Monar

Jazz lat '80 osiedli cały czas zawinięta pętla
Idąc po piętrach widzę jak niektórych los nie rozpieszcza
Tych z dziurami na podeszwach jest więcej, życia Achillesowa pięta

Jazz lat '80 osiedli cały czas zawinięta pętla
Idąc po piętrach widzę jak niektórych los nie rozpieszcza
Tych z dziurami na podeszwach jest więcej, życia Achillesowa pięta

Piętro piąte, taksówkarz z żoną, ojcem, synem, babką, matką, psem
I ile ścian to jest, dwa pokoje i balkon
Na czwartym mieszka stary szlauf
Co o najmniejszy występ dzwoni na policję
Pierdolić tą pizde hmm
Na trzecim mieszkam ja, lat dwadzieścia dwa
No już 23 trzy, co rusz domofon
Psy (co jest) to przez tą z góry
Choć sama miała metę za czasów komuny
Przecież forsa
Na drugim mieszka sąsiad, któremu ocaliłem życie
Choć nadal jak robię muzykę, wali w kaloryfer
Pierwsze piętro to Lucyfer rewir dozorcy
To ten gość od podbieranej poczty
Teraz wierzący, cóż inne czasy
Sam wiem, choć co by się nie działo w klatce
Wszystko jest na mnie, bezpodstawnie
Ale zawsze po całości po stu
Grają przekręt raczy sprytnych domokrążców
Szumi płyta z wosku, nie pytaj w związku z tym o szczegóły
Blok jak blok żadne cudo
Te słowa są dedykowane ludziom

Jazz lat '80 osiedli cały czas zawinięta pętla
Idąc po piętrach widzę jak niektórych los nie rozpieszcza
Tych z dziurami na podeszwach jest więcej, życia Achillesowa pięta

Jazz lat '80 osiedli cały czas zawinięta pętla
Idąc po piętrach widzę jak niektórych los nie rozpieszcza
Tych z dziurami na podeszwach jest więcej, życia Achillesowa pięta

Block

Mein richtiger Name ist eigentlich Stante Micky
Nur spreche ich jetzt mit der Stimme von Ostrego
Yo, Mann

Elfte Stock, er Alkoholiker, sie Junkie
Ein Leben basierend auf häufigen Streitereien
Zerbrochene Spiegel, zerschlagene Gläser
Sie hat einen höheren Stand, er ist der Sohn eines Polizisten
Für sie und für ihn ist das Hauptargument Erpressung
Zehnte Stock, ein Typ filmt mit Lolek die Ośka
Die Elite der begabten Jugend, doch die Welt der Diebe aus der Unterschicht
Neunter Stock, da war ich früher für die Papiere
Aber ist die Welt immer so grausam?
Ich gehe nicht mehr hin, kannte den Typen eh nie, einfach
Achter Stock, Nachhilfelehrerin und mündliche Prüfungen
Ich hab dich, Alexandra, sah dein Foto im Vamp, Pro
Lass uns privat treffen, Hausbesuch, also Angebot
Sieben ist die Promille-Etage, Dampf aus Zgierz
Du würdest den Horizont selbst beurteilen
Im sechsten wohnt ein Typ, gesucht von der Garnison
Also leben oder sterben
Er setzte alles aufs Spiel, und ich weiß, jetzt gerade
Organisiert er sich den Monar

Jazz der 80er, Wohnsiedlung, endlose Schleife
Beim Hochgehen sehe ich, wie das Schicksal einige nicht verwöhnt
Mehr von denen mit Löchern in den Sohlen, Lebens Achillesferse

Jazz der 80er, Wohnsiedlung, endlose Schleife
Beim Hochgehen sehe ich, wie das Schicksal einige nicht verwöhnt
Mehr von denen mit Löchern in den Sohlen, Lebens Achillesferse

Fünfter Stock, Taxifahrer mit Frau, Vater, Sohn, Oma, Mutter, Hund
Und wie viele Wände sind das? Zwei Zimmer und ein Balkon
Im vierten wohnt der alte Spitzel
Der bei der kleinsten Störung die Polizei ruft
Scheiß auf den Wichser, hmm
Im dritten wohne ich, zweiundzwanzig Jahre
Nein, schon 23, ständig der Türknopf
Hunde (was los) wegen der von oben
Dabei hatte sie selbst was laufen in der Kommune
Na klar, Kohle
Im zweiten wohnt der Nachbar, dem ich das Leben rettete
Aber wenn ich Musik mache, hämmert er noch immer den Heizkörper
Erste Stock, Luzifers Revier, der Hausmeister
Der Typ, der die Post klaut
Jetzt gläubig, andere Zeiten
Ich weiß, egal was im Hausflur passiert
Alles wird mir angelastet, grundlos
Aber immer hundertprozentig
Das Spiel der gerissenen Hausierer
Die Wachsplatte rauscht, frag nicht nach Details
Block wie Block, kein Wunderding
Diese Worte sind den Leuten gewidmet

Jazz der 80er, Wohnsiedlung, endlose Schleife
Beim Hochgehen sehe ich, wie das Schicksal einige nicht verwöhnt
Mehr von denen mit Löchern in den Sohlen, Lebens Achillesferse

Jazz der 80er, Wohnsiedlung, endlose Schleife
Beim Hochgehen sehe ich, wie das Schicksal einige nicht verwöhnt
Mehr von denen mit Löchern in den Sohlen, Lebens Achillesferse